Ο Κώστας Τουρνάς στην «ΠτΔ» -Με φιλοσοφική διάθεση ο λαμπρός καλλιτέχνης ανοίγεται ενόψει της μεθαυριανής συναυλίας στο «Πάνθεον»
Ο Κώστας Τουρνάς μίλησε στην «ΠτΔ» με αφορμή τη μεθαυριανή συναυλία του στο «Πάνθεον» – Θα τιμηθεί από το περιοδικό «Πατρινόραμα»
Είναι ένας ακατάβλητος πιονέρος του πενταγράμμου, που απλώνει τα λευκά φτερά της μουσικής του, πάνω από τις ανεπίγνωστες κορυφογραμμές του μυαλού μας, αγγίζοντας το ζείδωρο φως το ήλιου.
Με τη χρυσορρήμονα ποιητική του γλώσσα, λαξεύει τις αιχμηρές γωνίες του νου και με τον εκηβόλο μουσικό του οπλισμό, βάζει στόχο τη θνησιγενή μαρμαρυγή της κενοδοξίας.
Είναι ο Κώστας Τουρνάς, που επέστρεψε μετά από πολύχρονη αποχή στη δισκογραφία, δηλώνοντας «Αθώος»!
Με αυτό τον διπλό δίσκο -απόσταγμα σοφίας και με τα πιο διαχρονικά τραγούδια της προσωπικής του δισκογραφίας, έρχεται μεθαύριο στην Πάτρα, για μια αναδρομική συναυλία στο «Πάνθεον».
Το πανελλαδικό περιοδικό «Πατρινόραμα», που διοργανώνει τη βραδιά, θα τιμήσει τον «ποιητή» της ελληνικής μουσικής για την προσφορά του στον πολιτισμό και τις Τέχνες.
Ο Κώστας Τουρνάς, μίλησε στην εφημερίδα «Πελοπόννησος της Δευτέρας» με διάθεση φιλοσοφική. Και ξεδίπλωσε τις σκέψεις του, σαν να «συναρμολογεί» ήχους από τις παλλόμενες χορδές της κιθάρας του…
• Κώστα, παρουσιάζεις έναν νέο δίσκο μετά από αρκετά χρόνια. Ηταν εθελούσια αυτή η σιωπή που μεσολάβησε; Ποια βαθύτερη ανάγκη, σε οδήγησε αυτή τη δεδομένη στιγμή, να πεις δημόσια τόσο σπουδαία βαθυστόχαστα πράγματα, να εκφράσεις με τόσο καταλυτικό και βαθύ τρόπο τις ανησυχίες και τις ελπίδες σου;
«Η σιωπή ήταν ένας συνδυασμός συνθηκών… δεν μπόρεσα να ξεπεράσω διάφορα που συνέβαιναν από καιρού σε καιρό, με αποτέλεσμα… απουσία.
Οσο για την ανάγκη να “γράψει” κανείς, είναι μάλλον αυτή που υπαγορεύει τη στιγμή, αλλά και το περιεχόμενο».
«ΔΕΝ ΜΑΣ ΑΝΗΚΕΙ ΤΟ ΧΘΕΣ ΟΥΤΕ ΤΟ ΑΥΡΙΟ»
• Ακούγοντας αυτό τον νέο σου υπέροχο κύκλο τραγουδιών, πραγματικά τον λατρέψαμε. Αναρωτιέμαι πραγματικά: Τι είναι αυτό που σε κρατάει μετά από τόσες πολλές κουραστικές δεκαετίες, τόσο ακαταπόνητο, σε τόσο άμεση σύνδεση με το παρόν και με την ίδια άσβεστη φλόγα δημιουργίας;
«Χαίρομαι και σε ευχαριστώ για τα λόγια σου. Νομίζω ότι αν ο άνθρωπος “κουραστεί” είναι μάλλον, γιατί “έσβησε” η αγάπη του, για το απίστευτο δώρο της ίδιας της ζωής. Οσο για την “σύνδεση” με το παρόν… είναι εφικτή, γιατί κατανόησα βαθιά, πόσο δεν μας ανήκουν το χθες και το αύριο».
• Εχεις την καλλιτεχνική και ανθρώπινη ανάγκη να επισφραγισθεί αυτή η προσπάθειά σου, από την πλατιά αποδοχή του κόσμου; Εχεις έστω την περιέργεια, αν κάποια από αυτά τα τραγούδια σου θα τύχουν ανταπόκρισης;
«Η επισφράγιση κάθε ανθρώπινου πονήματος είναι χαρά και ευλογία αλλά σίγουρα δεν είναι ο λόγος για να “γράφει” κανείς. Μακάρι τα καινούργια τραγούδια μου να βρουν τους ανθρώπους και να τους “δώσουν” και κάτι».
«ΔΕΝ ΕΙΜΑΙ ΣΙΓΟΥΡΟΣ “ΠΟΣΟ” ΑΘΩΟΣ ΕΙΜΑΙ»
• Πώς κατάφερες να παραμείνεις «Αθώος» στο πέρασμα των χρόνων, αν και ανήκεις σε μια γενιά που ήταν «οι κάτοχοι της ενοχής», όπως χαρακτηριστικά ανέφερες στο «Κυρίες και Κύριοι»;
«Δεν είμαι σίγουρος “πόσο” Αθώος είμαι… Είμαι σίγουρος όμως, ότι θέλω να είμαι… Οσο για την ανθρώπινη ενοχή, είναι σύμφυτη με τη ζωή μας, συνειδητά η όχι».
• Τα νέα σου τραγούδια έρχονται να γίνουν ανάχωμα, σε μια εποχή που εν πολλοίς, κυριαρχεί το εφήμερο, η πομφόλυγα και το ευτελές. Αλήθεια, δεν ένιωσες ποτέ σαν ένας μουσικός «Δον Κιχώτης», που κυνηγάει «ανεμόμυλους»;
«Αν η κατανόηση του δώρου της ζωής, η στωικότητα, η υπομονή, η πρόθεση για το καλό, ή και η ανοχή και αντοχή στα δύσκολα, είναι Ανεμόμυλοι, τότε αυτή είναι η χαρά μου, που εξευγενίζει κάθε τι πεζό, δύσκολο ή ανάποδο που μου φέρνει η ζωή».
«ΒΕΒΑΙΟΤΗΤΑ ΕΙΝΑΙ Η “ΜΑΓΙΚΗ” ΠΡΟΣΩΡΙΝΟΤΗΤΑ ΜΑΣ»
• Διατηρείς σήμερα βεβαιότητες στη ζωή σου; Αν ναι, ποιες είναι αυτές;
«Δεν με παρηγορούν, ούτε καν προσωρινά, πολλά που παρηγορούν πολλούς γύρω μου. Μια βεβαιότητα είναι η “μαγική” προσωρινότητά μας. Η ανάγκη να νιώσουμε αγάπη κάτω από όλες τις συνθήκες… και προς όλους και όλα. Η ανάγκη ανεκτικότητας. Ο περιορισμός των ακροτήτων μας, ψυχικών και βιολογικών».
• Για όλους εμάς που μεγαλώσαμε και γαλουχηθήκαμε από τα τραγούδια σου, δεν υπήρξες απλά ένας σπουδαίος τραγουδοποιός, αλλά ένας φιλόσοφος που διαμόρφωσες τη συνείδησή μας και καθόρισες, έως ένα βαθμό έστω, τη στάση ζωής μας. Εσύ το αντιλήφθηκες αυτό; Και αν ναι, αισθάνθηκες βαρύ το καθήκον, εξαιτίας αυτού του γεγονότος;
«Το καθήκον είναι βαρύ πράγμα και λίγοι το αντέχουν… Θα έλεγα πως εγώ μάλλον εξοφλούσα και εξοφλώ τα προσωπικά μου χρέη, ανάγκες, αφορισμούς και “δίψες”, με την ελπίδα, ότι το βαθύτερο “εντός” μου, θα συναντηθεί με το “εντός” των γύρω μου».
«Η ΑΝΘΡΩΠΟΤΗΤΑ ΔΕΝ ΣΕΒΑΣΤΗΚΕ ΤΗ ΝΟΜΟΤΕΛΕΙΑ»
• Φοβάμαι ότι διάγουμε, σε παγκόσμιο επίπεδο, μια εποχή που τη χαρακτηρίζει η εντροπία. Ποια είναι η δική σου αίσθηση; Νιώθεις ότι υπάρχει προδιαγεγραμμένη, αναπόδραστη πορεία, προς το χάος;
«Η νομοτέλεια για εμένα είναι αυταπόδεικτη…. Είναι η νομοτέλεια που εξισορροπεί με δικό της τρόπο και χρόνο, ό,τι χρήζει εναρμόνισης, μόνο που η πορεία της Ανθρωπότητας δεν τη σεβάστηκε σχεδόν ποτέ, με συνέπεια να φτάσουμε εδώ που είμαστε.
Δεν ξέρω αν μιλάμε για “χάος”, αλλά για χαοτικές καταστάσεις σίγουρα και το βλέπουμε… Ο Άνθρωπος όμως, όσο αναλώσιμος κι αν είναι, σίγουρα δεν είναι προς εξαφάνιση».
«ΣΤΗΝ ΠΑΤΡΙΔΑ ΜΑΣ Ο ΚΟΛΟΚΟΤΡΩΝΗΣ ΦΥΛΑΚΙΖΕΤΑΙ ΚΑΙ Ο ΚΑΠΟΔΙΣΤΡΙΑΣ ΔΟΛΟΦΟΝΕΙΤΑΙ»
• Με αφορμή τις επικείμενες εθνικές εκλογές: «Οι πρώτοι που θα πουληθούν, θα είναι οι αρχηγοί σου» είχες καταγγείλει ήδη από το 1988, αλλά και πολύ νωρίτερα, το 1974, με τον «Τουρίστα», είχες στηλιτεύσει τον πολιτικό διχασμό. Τελικά από τότε έως τις μέρες μας, άλλαξε κάτι στην Ελλάδα;
«Ας ομολογήσουμε φωναχτά κάποτε, πως στην Πατρίδα μας ο Κολοκοτρώνης φυλακίζεται και ο Καποδίστριας δολοφονείται… Και αυτό έγινε σχεδόν η κληρονομιά μιας περήφανης και ικανής ελληνικής φυλής. Δεν μηδενίζω τα πάντα, αλλά πολλά μηδενίζονται μόνα τους, αργά ή γρήγορα, δυστυχώς».
• Στη συναυλία της Πάτρας, θα τιμηθείς από το περιοδικό «Πατρινόραμα» για την προσφορά σου στον πολιτισμό και τη μουσική. Τι μπορεί να σημαίνει για έναν καλλιτέχνη σαν και σένα, που είναι χορτασμένος από χειροκρότημα και διακρίσεις, μία τέτοια αναγνώριση;
«Κάθε γλυκιά κίνηση είναι τροφή ψυχής που όσο κι αν “στέκεσαι” όρθιος, πάντα είναι βοήθεια και χαρά».
• Αν σου ζητούσα μέσα σε λίγες λέξεις να απευθυνόσουν στους ακροατές που βρίσκουν καταφύγιο στα τραγούδια σου, τι θα ήθελες να τους εκμυστηρευτείς, τι θα είχες την ανάγκη να τους εκφράσεις;
«Οτι στο βάθος του καθαρού “εντός” μας, είμαστε “ένα”».
Ακολουθήστε μας για όλες τις ειδήσεις στο Bing News και το Google News
