«Ο πατέρας μου, ο Θεόδωρος Άννινος…» ΦΩΤΟ

Πόσο πιθανό είναι να δούμε έναν ακόμα Άννινο στα δημοτικά της Πάτρας; Ο γιος του αείμνηστου δημάρχου αποκαλύπτει την πρόταση που δέχθηκε και μιλάει για τον πατέρα του.

Άννινος

Ποιος ήταν πραγματικά ο Θεόδωρος Αννινος; Ο άνθρωπος που σαν δήμαρχος όρισε τις τύχες της Πάτρας για 15 περίπου χρόνια, αποκρυπτογραφείται από τον γιο του Ανδρέα, ο οποίος μιλάει γι αυτόν στην «Πελοπόννησο της Δευτέρας ».

Πολιτικός μηχανικός και ο ίδιος, σκηνοθέτης και δημιουργός της ιστοσελίδας cinepatra.gr, αποκαλύπτει τον «άγνωστο» δήμαρχο: Τον πολυγραφότατο ποιητή, τον λάτρη της κλασικής μουσικής, τον δεινό κολυμβητή, τον τρυφερό και χιουμορίστα χαρακτήρα. Εξηγεί γιατί έκανε αθρόες προσλήψεις στον Δήμο, γιατί προτιμούσε να μετακινείται με το ποδήλατό του και γιατί γέμισε την Πάτρα με τους κούτουλες νερού, οι οποίοι έμειναν θρυλικοί!

Άννινος

Ο Ανδρέας Αννινος σε νεαρή ηλικία με τον πατέρα του

Αναφέρεται στις υπερβατικές διεκδικήσεις του για την πόλη, όπως το αεροδρόμιο και ο Γλαύκος, που χαρακτηρίστηκαν και ως γραφικές και αποκαλύπτει το παράπονό του… Οσο για το ενδεχόμενο να ξαναδούμε έναν ακόμα Αννινο στα κοινά της Πάτρας, αποκαλύπτει ότι απέρριψε πρόταση για κάθοδό του στις τελευταίες δημοτικές εκλογές, αλλά παράλληλα αφήνει ανοικτό -υπό προϋποθέσεις- το ενδεχόμενο εμπλοκής του!

«ΔΕΝ ΧΟΡΤΑΙΝΕ ΝΑ ΓΡΑΦΕΙ ΚΑΙ ΝΑ ΔΙΑΒΑΖΕΙ»
«Η πρώτη ανάμνηση που μου έρχεται αυτομάτως από αυτόν, είναι να είμαστε σπίτι και να ακούει δίσκους κλασικής κυρίως μουσικής! Και να κάθεται στο μεγάλο γραφείο του και να διαβάζει! Δεν χόρταινε να γράφει, να διαβάζει» θυμάται ο Ανδρέας Αννινος σκιαγραφώντας τον χαρακτήρα του πατέρα του: «Ηταν αντισυμβατικός και στην οικογένεια, με την έννοια ότι ήταν πολύ ζωντανός και ευχάριστος άνθρωπος, ιδιαίτερα εύθυμος χαρακτήρας, μας έκανε πειράγματα και αστεία. Ηταν πολύ εκδηλωτικός, τρυφερός, πολύ κοντά στην οικογένειά του!».

Τι σου έρχεται αμέσως στο μυαλό, σαν ανάμνηση από αυτόν;
Κάποιες εκδρομές που πηγαίναμε συχνά στην εξοχή. Θυμάμαι πολλές φορές να βλέπει στην τηλεόραση πολιτικά θέματα και να τα σχολιάζει έντονα. Αγαπημένη του ασχολία ήταν να γράφει ποίηση, υπάρχουν πολλοί ανέκδοτοι τόμοι με συλλογές του. Εχουμε συγκεντρώσει το υλικό και είναι μέσα στον σχεδιασμό της οικογένειάς μας, να εκδώσουμε μέρος αυτού του υλικού, που στο μεγαλύτερο μέρος του έχει υπαρξιακές και κοινωνικές αναφορές. Εγραφε και πολύ τρυφερά ποιήματα για τη μητέρα του, όταν εκείνη πέθανε.

Άννινος

Ο Θεόδωρος Αννινος, όπως τον διασώζει η συλλογική μνήμη, στο γραφείο του, συντάσσει ένα σημείωμά του, φορώντας τον «θρυλικό» κοκκάλινο σκελετό γυαλιών. Εχει ήδη ξεκοκκαλίσει τις τοπικές εφημερίδες

«ΕΦΘΑΝΕ ΚΟΛΥΜΠΩΝΤΑΣ ΣΤΑ ΜΙΣΑ ΡΙΟΥ-ΑΝΤΙΡΡΙΟΥ»
Αντίθετα με την πολιτική εικόνα του αδιάλλακτου, στις ιδιωτικές του στιγμές ήταν διαφορετικός:
«Κάθε άλλο παρά πείσμων, ήταν στην οικογένεια. Δεν πήρε ποτέ μια ανυποχώρητη θέση για κάτι, ήταν πάντα διαλλακτικός. Δεν μας είχε καθοδηγήσει ποτέ πολιτικά και ποτέ δεν μας είπε ‘’αυτό είναι το σωστό, το άλλο είναι λάθος’’».

Ήταν εκκεντρικός, όπως λέγανε κάποιοι;
Οταν ο κόσμος βλέπει έναν άνθρωπο να διαφέρει, βιάζεται να του αποδώσει χαρακτηρισμούς, να του βάλει μια ταμπέλα. Εγώ δεν θα τον χαρακτήριζα εκκεντρικό. Ηταν ένας άνθρωπος πολύ ευαίσθητος, ανοιχτόμυαλος και πολύ πλούσιος σε ερεθίσματα.

Συνήθιζε να κυκλοφορεί με ποδήλατο στην Πάτρα. Γιατί;
Μα ήταν πάρα πολύ αθλητικός τύπος! Θυμάμαι όταν πηγαίναμε για μπάνιο, έφθανε σχεδόν στη μέση του πορθμείου Ρίου – Αντιρρίου για… πλάκα! Είχε μανία με τη θάλασσα. Τον θυμάμαι και σε μεγάλη ηλικία που πηγαίναμε στο Ρίο: Εβλεπε τη θάλασσα και επειδή δεν μπορούσε τότε να κολυμπήσει, στενοχωριόταν… Του άρεσε ο αθλητισμός, αλλά θυμάμαι μου έλεγε, ότι με τον επαγγελματισμό είχε πεθάνει σε όλα τα επίπεδα. Ετσι και το ποδόσφαιρο από κάποια στιγμή και μετά, έπαψε να τον ενδιαφέρει».

«ΕΙΧΕ ΤΟ ΠΑΡΑΠΟΝΟ ΟΤΙ ΑΔΙΚΗΘΗΚΕ»
Ένιωθε ότι αδικήθηκε πολιτικά;
Δεν θα το έλεγε ποτέ δημόσια ότι αδικήθηκε, γιατί είχε μια μεγάλη υπερηφάνεια! Ωστόσο είχε αυτό το παράπονο, γιατί αγαπούσε πάρα πολύ την πόλη. Οντως ήθελε να προσφέρει κι άλλο, αλλά οι πολιτικοί συσχετισμοί τότε ίσως να μην τον ευνόησαν. Είχε το παράπονο ότι αδικήθηκε, όχι από την πόλη, αλλά από τους συντρόφους του.

Μετάνιωσε ποτέ που ενεπλάκη στην πολιτική;
Δεν μετάνιωσε, αλλά μας έλεγε ότι η πολιτική είναι πολύ σκληρή…

«ΓΙ ΑΥΤΟ ΕΚΑΝΕ ΑΘΡΟΕΣ ΠΡΟΣΛΗΨΕΙΣ ΣΤΟΝ ΔΗΜΟ»
Του καταλογίζουν ότι έκανε αθρόες προσλήψεις στον Δήμο…
Και σε αυτό μπορεί να ασκηθεί κριτική. Αλλά εγώ ξέρω ότι δεν το έκανε για ψηφοθηρικούς λόγους. Απλά είχε μια ευαισθησία ο πατέρας μου και όταν έβλεπε κάποιον σε μεγάλη ανάγκη, τον βοηθούσε. Και γι’ αυτόν ήταν ίσως κάπως ψυχοφθόρο και ενεργοβόρο, γιατί είχε υπερβολικά τεντωμένες τις κεραίες του στα προβλήματα των άλλων. Κουβαλούσε το πρόβλημα του άλλου, προκειμένου να το λύσει.
Λεφτά από την πολιτική δεν έκανε;
Οχι, τίποτα! Ο πατέρας μου έφθασε σε ένα σημείο χρεοκοπίας, αλλά τα κατάφερε εν τέλει. φησε τη δουλειά του κατά μέρος για να αφοσιωθεί στα καθήκοντά του. Σίγουρα πάντως από την πολιτική, δεν έβγαλε τίποτα απολύτως!»

Για ποιο πράγμα ήταν περισσότερο υπερήφανος;
Για το ότι δεν αδίκησε κάποιον!

«ΤΟ ΑΕΡΟΔΡΟΜΙΟ, Ο ΓΛΑΥΚΟΣ ΚΑΙ ΟΙ… ΚΟΥΤΟΥΛΕΣ»
Εμειναν στη συλλογική μνήμη οι υπερβάλλουσες διεκδικήσεις του για τον Γλαύκο και το αεροδρόμιο…
Ηθελε να κάνει πράγματα, τα οποία ήταν πολύ πρωτοποριακά για την εποχή του. Και όταν έβαζε κάτι στο μυαλό του, δύσκολα θα έκανε πίσω. Κάποιες διεκδικήσεις ήταν προφανείς, όπως ο Γλαύκος. Και δεν μπορώ να καταλάβω γιατί υπάρχει κριτική εκεί. Ηθελε η πόλη να περάσει σε άλλο επίπεδο. Αυτό ήταν όλο. Γι’ αυτό διεκδικούσε και το πολιτικό αεροδρόμιο και επειδή ήταν και μηχανικός, δεν μιλούσε απλά σαν ένας δήμαρχος. Είχε γνώση αν μπορούσε να γίνει, στην περιοχή που είναι σήμερα το νέο λιμάνι. Ηταν ένα τεράστιο έργο, όπως και άλλα πολλά ανάλογα έργα που οραματιζόταν. Και άφησε πολλά έργα στην Πάτρα! Και στον τομέα του πολιτισμού.
Σχολιάζουν και την επιλογή του να γεμίζει με κούτουλες την Πάτρα…
Αφενός μπορούμε να σχολιάσουμε και το αρχιτεκτονικό, το αισθητικό μέρος των κατασκευών αυτών. Εμένα μου αρέσει και νομίζω έχει μια αξία. Από κει και πέρα, ήταν και μια πολιτική κίνηση, γιατί ήθελε να περάσει και το μήνυμα ότι το νερό είναι δημόσιο αγαθό και πρέπει να έχει πρόσβαση ο καθένας.
Ποια θεωρείς ως τη μεγαλύτερη παρακαταθήκη του;
Νομίζω την τιμιότητά του!

«ΑΠΕΡΡΙΨΑ ΠΡΟΤΑΣΗ ΓΙΑ ΤΙΣ ΔΗΜΟΤΙΚΕΣ ΕΚΛΟΓΕΣ»

Όσο για την τοπική αυτοδιοίκηση, ξεκαθαρίζει ότι δεν υπάρχει ανάλογο ενδιαφέρον από κάποιο από τα αδέλφια του. Ομως από τον ίδιο;
«Εμένα, με ενδιαφέρει η πολιτική και ασχολούμαι, αλλά αυτή τη στιγμή έχω άλλες προτεραιότητες…»

Θα σε ενδιέφερε η κεντρική ή τοπική πολιτική σκηνή;
Η τοπική αυτοδιοίκηση! Αυτό μου έρχεται στο μυαλό όταν σκέφτομαι πολιτική.

Δέχθηκες πρόταση να κατέβεις στις εκλογές;
Ναι, είναι αλήθεια! Στις τελευταίες δημοτικές εκλογές μού πρότεινε μια παράταξη να κατέλθω υποψήφιος, αλλά αρνήθηκα. Ο λόγος ήταν ότι αυτή τη στιγμή ασχολούμαι με άλλα πράγματα και δεν είμαι σίγουρος για έναν αγώνα παλαιο-πολιτικό! Οπως γίνεται τώρα δηλαδή. Αν αποφάσιζα να ασχοληθώ, θα ήθελα να κάνω έναν άλλου τύπου αγώνα. Γι’ αυτό θα ήθελα μια μεγαλύτερη ελευθερία στον τρόπο που θα παρουσιάσεις τον εαυτό σου…

Αν σχηματιζόταν μία κίνηση από νέους ανθρώπους;
Ναι, θα ήθελα πάρα πολύ! Εκεί θα μπορούσα σίγουρα να εμπλακώ! Δεν θα απέκλεια να ήμουν μπροστά εγώ, αν και αυτό εξαρτάται από τα άτομα που θα πλαισίωναν μία τέτοια κίνηση. Θα ήταν συλλογική προσπάθεια το τελικό πρόγραμμα.

Κομματικοποιημένος είσαι;
Οχι δεν είμαι! Δεν με εκφράζει αυτή τη στιγμή κάτι από τα υπάρχοντα κόμματα.