Παναγιώτης Μάργαρης: «Η μουσική έχει νόημα μόνο όταν τη μοιράζεσαι»

Αλεξάνδρα Παναγοπούλου

Ο Παναγιώτης Μάργαρης αισθάνεται τυχερός και ευλογημένος για όσα έχει ζήσει. «Οταν άκουγα μικρός τον Θεοδωράκη για εμένα ήταν ένας μύθος και δεν φανταζόμουν ότι θα συνεργαζόμουν μαζί του. Το ίδιο και όταν άκουγα τους “Τερμίτες”. Δεν φανταζόμουν ότι με τον Λαυρέντη (σ.σ. Μαχαιρίτσα) θα κάναμε πάνω από 100 συναυλίες και ότι θα γινόμασταν φίλοι αδερφικοί». Μάλιστα, όπως μας λέει, νιώθει μέχρι σήμερα την μεγάλη απώλεια του Λαυρέντη Μαχαιρίτσα. «Είχα την τύχη – ατυχία να κάνουμε μαζί τις τελευταίες διακοπές πριν φύγει από τη ζωή» μας λέει και συνεχίζει: «Ηταν ένας άνθρωπος με πολύ όρεξη, με πολύ αγάπη για τη μουσική και τις συναυλίες και ήταν και είναι μια πραγματικά μεγάλη απώλεια για εμένα αυτή. Και το περίεργο είναι πως τώρα, μετά από δύο χρόνια, αρχίζω και το συνειδητοποιώ».

Ο Παναγιώτης Μάργαρης, ο αριστοτέχνης της κλασικής κιθάρας θα έρθει στην Πάτρα στις 22 Αυγούστου με την συναυλία «Πρελούδιο στον έρωτα». Και μπορεί η καταγωγή του να είναι από την Ζάκυνθο και την Αρτα, όμως με την Πάτρα τον συνδέει κάτι που ο πολύς κόσμος δεν το ξέρει. «Ο πατέρας μου τα τελευταία 25 χρόνια, μένει στην Πάτρα. Εχει μια καταπληκτική ψαροταβέρνα, ανάμεσα στο Ρίο και στην Πάτρα, στην παραλία, οπότε όταν έχω συναυλίες προς τα εκεί, πάντα περνάω και τον βλέπω μας λέει και κάπως έτσι ξεκινάμε την κουβέντα μας.

Ερχεστε με την συναυλία «Πρελούδιο στην έρωτα». Μιλήστε μου λίγο για αυτό.

Η παράσταση έχει να κάνει με το τελευταίο μου άλμπουμ, που έχει τον ίδιο τίτλο. Κυκλοφόρησε τον Φεβρουάριο του 2020, αποτελείται κατά το ήμισυ από δικές μου συνθέσεις και τα υπόλοιπα κομμάτια είναι μουσικές από όλον τον κόσμο που αγαπώ και έχω διασκευάσει για κιθάρα. Το cd ξεκίνησε εντυπωσιακά, καθώς κατέκτησε την πρώτη θέση των επίσημων charts της IFPI και έμεινε για 2-3 εβδομάδες. Ηταν μια μεγάλη επιτυχία για έναν τέτοιο δίσκο, ορχηστρικό. Είναι η πρώτη φορά που συμβαίνει κάτι τέτοιο. Από την άλλη όμως, είχα την ατυχία να ξεκινήσει το λοκντάτουν, τον Μάρτιο του 2020, ένα μήνα μετά την κυκλοφορία του. Ουσιαστικά δεν έχω προλάβει να παρουσιάσω το άλμπουμ συναυλιακά όσο θα ήθελα.

Τι ήταν αυτό που σας έλειψε πιο πολύ από την μη πραγματοποίηση συναυλιών;

Στους μαθητές μου λέω πως η μουσική έχει νόημα μόνο όταν τη μοιράζεσαι. Η μουσική είναι αυτό το μοίρασμα αισθήσεων, συναισθημάτων, αυτή η μαγεία και η αύρα που δημιουργείται ανάμεσα στον καλλιτέχνη και το ακροατήριο. Ειδικά για έναν επαγγελματία και έναν άνθρωπο σαν εμένα, που από μικρό παιδί είναι η ζωή μου η μουσική και η κιθάρα. Εκεί μπαίνεις σε μια διαδικασία να θες να μοιράζεσαι αυτό που παρουσιάζεις με άλλους ανθρώπους. Τότε έχει μόνο νόημα η μουσική. Είναι μια κοινωνική διαδικασία. Μάλιστα, όλο αυτό το διάστημα συνέθεσα αρκετά νέα κομμάτια, ως μία άμυνα, τα οποία τα μοιραζόμουν με τους ακροατές μου μέσω facebook και αυτό ήταν μια διέξοδος για εμένα. Μάλιστα, σκέφτομαι, ένα από τα επόμενα άλμπουμ που θα κάνω, να αποτελείται από αυτό το υλικό.

Είδατε να αλλάζει το ύφος σας λόγω των συνθηκών μέσα στις οποίες συνθέτατε τα νέα σας κομμάτια;

Ούτως ή άλλως ο άνθρωπος όσο μεγαλώνει ωριμάζει. Ακούω κομμάτια μου που είχα συνθέσει το 2000 και μπορεί να είναι μέρος του εαυτού μου, αλλά μου φαίνονται πιο σπαργανικά, πιο ανώριμα. Και νομίζω ότι αυτή η απότομη, σκληρή αλλαγή στη ζωή μου πυροδότησε νέες αισθήσεις συνθετικές και μια καινούργια δική μου πλευρά, που έχει να κάνει ακόμα περισσότερο με το συναίσθημα. Τα περισσότερα κομμάτια που συνέθεσα ήταν φωτεινά, καλοκαιρινά κομμάτια. Ηταν μια αυτοάμυνα, πρώτα από όλα για να σώσω την ψυχή μου και αν καταφέρεις να επηρεάσεις θετικά και συγκινήσεις και κάποιους ανθρώπους, είναι μεγάλη επιτυχία.

Είδαμε το διαδίκτυο το τελευταίους μήνες να αποτελεί την μοναδική διέξοδο όσον αφορά τον πολιτισμό. Μπορεί να αντικαταστήσει την ζωντανή εμπειρία;

Με τίποτα! Δέχθηκα πολλές προτάσεις να πραγματοποιήσω live streaming συναυλίες, αλλά δεν το έκανα, ούτε πρόκειται να κάνω. Θεωρώ ότι είναι και μια «προδοσία» απέναντι στη μουσική. Η ζωντανή εμφάνιση είναι το παν. Η γλώσσα του σώματος του καλλιτέχνη, του ακροατηρίου, η μαγεία που δημιουργείται, η ενέργεια, όλες αυτές οι μαγικές αισθήσεις που αιωρούνται στην ατμόσφαιρα, δεν μπορούν να αποτυπωθούν μέσα από μια οθόνη υπολογιστή και δύο ηχεία. Είναι σαν να απαξιώνεις αυτό στο οποίο έχεις αφιερώσει τη ζωή σου. Φυσικά αυτό είναι προσωπική άποψη.

Και πώς ήταν όταν βγήκατε και πάλι στη σκηνή;

Βγήκα με πάρα πολύ όρεξη και αγάπη πάνω στην σκηνή. Ηταν μια ιδιαίτερη εμπειρία. Πώς κάποιος κάνει δίαιτα για έξι μήνες και την διακόπτει και μετά μπορεί να φάει κανονικά; Κάπως έτσι ένιωσα και εγώ. Όμως, μπήκα γρήγορα στο κλίμα. Δεν ήμουν τρακαρισμένος, αντίθετα είχα χαρά μέσα μου, παρότι είχα να παίξω ένα χρόνο. Ημουν πολύ συγκεντρωμένος και έκανα δύο μέρες να συνέλθω από την χαρά και την υπερένταση που ένιωσα.

Πώς βλέπετε τη μουσική σκηνή στην Ελλάδα σήμερα; Υπάρχουν αξιόλογοι τραγουδοποιοί και συνθέτες;

Η αλήθεια είναι ότι δεν έχω δει πολύ αξιόλογους. Υπάρχουν ταλαντούχα παιδιά που γράφουν ωραία τραγούδια, αλλά καμία σχέση με τις γενιές τις παλιές του Θεοδωράκη, του Χατζιδάκι κλπ, του Σαββόπουλου, του Ξαρχάκου. Υπάρχουν ταλέντα, δεν θέλω να ακυρώσω τους σημερινούς συνθέτες, απλά ίσως παρασύρονται από την εποχή που έχει γίνει πιο σκληρή και όχι τόσο συναισθηματική. Η δημιουργία έχει να κάνει με το πάθος, το συναίσθημα, τις εμπειρίες της ζωής, αυτό το παζλ σε κάνει μεγάλο δημιουργό μαζί με την γνώση βέβαια. Ομως τώρα, οι επαφές είναι μέσω διαδικτύου, δεν υπάρχει το πάθος που υπήρχε τα προηγούμενα χρόνια, έχουν αλλάξει πολλά πράγματα.

Αρα, είμαστε σε μια εποχή χωρίς πάθος;

Πάντα υπάρχουν εξαιρέσεις… Είναι μια εποχή πολύ σκληρή. Υπάρχει τεράστιος εγωισμός, δεν υπάρχει μεγάλο ενδιαφέρον για τους συνανθρώπους μας, υπάρχει μια τεμπελιά, μπορώ να πω. Είναι άνθρωποι που θέλουν να πετύχουν, να βγάλουν χρήματα χωρίς να κοπιάσουν. Όταν μιλάμε για μουσική, στο υψηλό επίπεδο της κλασικής κιθάρας, πρέπει να μπεις σε μια διαδικασία όπως αυτή του αθλητή ουσιαστικά. Θέλει σκληρή δουλειά και προπόνηση για πολλά χρόνια.

Ο έρωτας έχει θέση στην σημερινή εποχή;

Εχει μειωθεί το πάθος… Είναι πιο χλιαροί οι άνθρωποι, αυτό βλέπω εγώ. Δεν υπάρχει αυτό που λέμε η σπίθα, η φλόγα, έντονα μέσα μας. Επίσης έχει μειωθεί αρκετά η φαντασία. Είναι μια εποχή καθόλου ερωτική και θέλω να ελπίζω πως στο μέλλον θα ανατραπεί αυτό.

Ερχεστε με το «Πρελούδιο στον έρωτα», μια εισαγωγή στον έρωτα. Αν σας ζητούσα να μου πείτε τι μουσική θα είχε ο επίλογος του έρωτα, ποια θα ήταν αυτή;

Θα ήθελα να μην υπάρχει επίλογος ποτέ στον έρωτα, αυτή είναι η αλήθεια. Νομίζω ότι πρέπει να είμαστε ερωτικοί όσο ζούμε και όσο δημιουργούμε να έχουμε τον έρωτα μέσα μας. Ο επίλογος να είναι ο θάνατος ουσιαστικά.

Ακολουθήστε μας για όλες τις ειδήσεις στο Bing News και το Google News