Πρωτοβουλίες που έχει ανάγκη η πόλη μας

ΕΚΤΟΣ από τις εκλογές υπάρχει και η «κανονική ζωή». Η οποία μπορεί να μας εκπλήσσει ευχάριστα ερήμην της πολιτικής, για να υποδείξει στην πολιτική οδό και πεδία όπου χτυπάει ο θετικός σφυγμός της κοινωνίας.

Ο ΠΡΟΛΟΓΟΣ αφορά το 14ο Δημοτικό Σχολείο της Πάτρας. Εκεί, ένας νέος δάσκαλος κινητοποίησε τους συναδέλφους του και όλοι μαζί τους μαθητές, τις οικογένειες και τους κοινωνικούς πυρήνες. Ολοι μαζί ασχολήθηκαν με την ιστορία του σχολείου, που φέτος συμπλήρωσε έναν αιώνα ακριβώς από την ίδρυσή του. Και έτρεξε μια σειρά από πολυδιάστατες εκδηλώσεις, οι οποίες κορυφώθηκαν με μια ωραία γιορτή.

Η ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑ είχε πολλαπλή σημασία, διότι η ιστορία του σχολείου, όπως και κάθε σχολείου φυσικά, είναι τμήμα της ευρύτερης ιστορίας της πόλης και καθρέφτης της εξελικτικής διαδρομής της τοπικής κοινωνίας αλλά και της πορείας της ελληνικής εκπαίδευσης. Πολλώ δε μάλλον του συγκεκριμένου σχολείου που ιδρύθηκε αμέσως μετά τη Μικρασιατική Καταστροφή για να απορροφήσει μέρος των παιδιών της προσφυγικής οικογένειας, για να αντιμετωπίσει μια οξεία ανθρωπιστική και κοινωνική ανάγκη, αλλά και να συμβάλει στη λεγόμενη ένταξη του προσφυγικού στοιχείου, μέσω της οποίας συγκροτήθηκε το πατραϊκό κοινωνικό και δημογραφικό σώμα στην τελική του εκδοχή.

Η ΚΙΝΗΤΟΠΟΙΗΣΗ της κοινότητας για τις ανάγκες της επετείου ήταν μια μανιβέλα που ενεργοποίησε την αίσθηση καταβολών και ταυτότητας, στοιχείο που ενισχύει την κοινωνική συνοχή, την αυτογνωσία, την αλληλουχία των γενεών. Χρειαζόμαστε τέτοιες πρωτοβουλίες και όσοι τις αναλαμβάνουν πρέπει να επιβραβεύονται για τους δρόμους που ανοίγουν.

ΕΝΑ ΟΞΥΓΟΝΟ πλούσιο και δροσιστικό μπορεί να τρέξει στην τοπική κοινωνία. Μέσα από μια πολιτική πόλης που οδηγεί σε μια συλλογική και ατομική αυτοπεποίθηση, στην αίσθηση του ανήκειν και στην εξωστρέφεια που δίνει η επαφή με την ιστορικότητα.