Το μάθημα που πήραμε, πέρα από τις εικασίες

ΣΥΝΩΜΟΣΙΟΛΟΓΙΚΕΣ δοξασίες έχει ακούσει πολλές η χώρα, ας μην προσθέσουμε κι άλλες στην καρδιά μιας προεκλογικής περιόδου, σαν εικασία ως προς το υπόβαθρο της επίθεσης των χάκερ που τίναξαν στον αέρα τις προαγωγικές εξετάσεις μαθητών. Ας αφήσουμε την ευκολία των ευφάνταστων ερμηνειών σε εκείνους που ρέπουν σ’ αυτές και τον τελευταίο καιρό, ιδίως από ημέρες κόβιντ μέχρι σήμερα, τις έχουν δοξάσει. Ας μείνουμε στο προφανές: Κάποιος – κάποιοι ανήθικοι και βάρβαροι έπαιξαν με την ηρεμία εφήβων, μάλλον όχι για να σπάσουν την πλάκα τους -η επίθεση ήταν υπερπαραγωγή- για λόγους ανώμαλους όπως και η φύση του διαβήματος.

ΠΡΟΣ το παρόν εστιάζουμε στην ανάγκη για άμεση αστυνομική και διοικητική αντιμετώπιση του θέματος. Αλλά ουδέν κακόν αμιγές καλού: Μας δόθηκε μια φλέγουσα αφορμή για να συνειδητοποιήσουμε ότι ναι μεν τα ψηφιακά εργαλεία είναι το μέλλον για την υποστήριξη κάθε δραστηριότητας σε ατομική και συλλογική κλίμακα, αλλά διατηρούν υψηλό βαθμό ευαλωτότητας. Η πολιτεία δεν πρέπει να αρκείται στη χρήση και τη διαφήμιση των μέσων αυτών, αλλά οφείλει να τα θωρακίζει, τελώντας σε διαρκή επαγρύπνηση και αναπτύσσοντας μεγάλη προβλεπτική δεινότητα. Είναι εμφανές ότι στον λεγόμενο κυβερνοχώρο τα πάντα είναι δυνατά, άλλωστε υπάρχουν συνειδήσεις και ψυχισμοί που τα πάντα μπορούν να μηχανευθούν από ελαφρότητα ή σκοπιμότητα οποιασδήποτε τάξης.

ΚΑΙ ΕΠΕΙΔΗ τα πάντα είναι δυνατά, καιρός είναι να αναπτυχθεί και παρ’ ημίν ένας δείκτης ανησυχίας για το παγκοσμίως συζητούμενο πρόβλημα των κινδύνων που συνεπάγεται η ραγδαία εξελισσόμενη τεχνητή νοημοσύνη. Μην ξεχνάμε ότι το αυτοκίνητο, το τηλέφωνο, η τηλεόραση, οι ασύρματες επικοινωνίες και το διαδίκτυο πρώτα μπήκαν στη ζωή μας και μετά ανακαλύψαμε τις παρενέργειές τους. Ας μην πάθουμε το ίδιο και σ’ αυτή την περίπτωση, όπου οι τερατογενέσεις πιθανολογούνται ως εφιαλτικές.