Το ντεμαράζ, η απάντηση και η τράπουλα

ΜΕ ΤΗΝ αυτοκινητοπομπή διαμαρτυρίας και διεκδίκησης, ο Κώστας Πελετίδης επιχειρεί ένα ντεμαράζ, άνοιγμα ταχύτητας που συνηθίζουν οι αθλητές ημιαντοχής, πριν την τελική ευθεία, με σκοπό να επαναβεβαιώσει τη διεισδυτικότητά του στις κοινωνικές δυνάμεις και ταυτόχρονα να καταδείξει ότι έχει το πάνω χέρι στο δημοτικό σκηνικό.

ΜΕ ΤΟΝ τρόπο αυτόν απαντά στην κινητικότητα που πήγε να εκδηλωθεί στους κόλπους των άλλων πολιτικών δυνάμεων, η οποία απέχει από τη μετατροπή της σε ζύμωση. Ο νικητής του 40% στον πρώτο γύρο του 2019 και του 70% στον β’ γύρο, δεν μπορεί να νικηθεί με ένα «κάτι πρέπει να γίνει στον Δήμο».

ΟΙ ΑΝΤΙΠΑΛΟΙ του Κ. Πελετίδη συνηθίζουν να τον αντιπαλεύονται με τον ισχυρισμό ότι η τακτική του δεν ωφελεί την πόλη, και ότι το αναπτυξιακό ζήτημα της Πάτρας χρειάζεται μια άλλη πολιτική, πιο γόνιμη, που να εκμεταλλεύεται ευκαιρίες. Αλλά δεν έχουν καταφέρει μέχρι σήμερα να περάσουν στην κοινωνική πλειοψηφία απτές εναλλακτικές ιδέες που πείθουν ότι μπορούν να αλλάξουν τη ζωή των πολιτών προς το καλύτερο.

ΕΙΝΑΙ χρήσιμο και κρίσιμο να φύγουμε από τους αόριστους όρους μιας βελτίωσης που ο πολίτης δεν καταλαβαίνει σε τι τον αφορά ατομικά, και να περάσουμε σε μια υπεράσπιση συγκεκριμένων αναγκών του. Στο πεδίο αυτό ο δήμαρχος πλεονεκτεί, γιατί πείθει ότι μάχεται για τις ανάγκες αυτές είτε με λύσεις είτε με διεκδικήσεις.

ΤΑΥΤΟΧΡΟΝΑ, η δημοτική αρχή εκμεταλλεύεται στο έπακρο τη γενική ενοχοποίηση των αναπτυξιακών οραμάτων που για μεγάλες κατηγορίες πολιτών, είναι η ανεστραμμένη όψη στις φιγούρες των σημαδεμένων τραπουλόχαρτων της χρεοκοπίας: Η κρίση ήρθε επειδή «τα λεφτά φαγώθηκαν από τους λίγους στο όνομα της ανάπτυξης».

ΜΕ ΑΠΛΑ λόγια, ο Κ. Πελετίδης καλπάζει πάνω στο άτι της απαξίας του συστήματος και των αναπτυξιακών οραμάτων, που θεωρούνται φερετζές του πλουτοκράτη, του «αεριτζή», του «λαμόγιου».

ΟΙ ΣΗΜΕΡΙΝΟΙ και οι επίδοξοι αντίπαλοι του Κ. Πελετίδη πρέπει να δώσουν ανταγωνιστικά τη μάχη στο πεδίο του κοινωνικού κυττάρου, εάν θέλουν να τον ανταγωνιστούν.