Πάτρα: Ο «κρυ..φως» καλλιτέχνης της Μαιζώνος

Αχρηστα αντικείμενα «μεταμορφώνονται» σε απίστευτα χειροποίητα έργα Τέχνης

Πάτρα Ο Γιάννης Τάρας δείχνει στον φακό της «Π», προφυλακτήρες από Chevrolet του 1967 και Ford LTD του 1965, που τα μετέτρεψε σε φωτιστικά σώματα δωματίου

Διαθέτουν «ψυχή» τα παλαιά πράγματα; Για τους περισσότερους σίγουρα όχι, αφού αποτελούν απλά άχρηστα αντικείμενα που καταλαμβάνουν πολύτιμο χώρο σε κάποια αποθήκη… Αλλά για τον ήρωα της σελίδας που κρατάτε στα χέρια σας, αποτελούν ζωντανούς οργανισμούς, που αναδεικνύονται σε «συνομιλητές» της ιστορίας και «αφηγητές» θρυλικών περιστατικών!

Η Γιάννης Τάρας είναι ένας πραγματικός καλλιτέχνης, που δραπετεύει από το σώμα ενός ηλεκτρολόγου, για να δημιουργήσει πραγματικά κομψοτεχνήματα υψηλής αισθητικής, με πάντοτε κεντρικό άξονα αναφοράς, το φως!

Από το 2013, οι προθήκες του ηλεκτρολογικού καταστήματός του, στη συμβολή των οδών Μαιζώνος και Τσαμαδού, είναι «τελάληδες» του δημιουργικού οίστρου και της ευφάνταστης τεχνοτροπίας του. Μοναδικά χειροποίητα κομμάτια τέχνης, που δημιουργούνται από ταπεινά υλικά, από πεταμένα στα σκουπίδια εξαρτήματα, από διαλυμένα αντικείμενα, από ξεχαρβαλωμένες συσκευές, από ξηλωμένους ηλεκτρικούς πίνακες, από σκουριασμένους σωλήνες ύδρευσης, από προφυλακτήρες και τιμόνια ιστορικών αυτοκινήτων, από χαλασμένους ανεμιστήρες, από σερπατίνες ηλιακών θερμοσιφώνων και κάθε είδους «σαβούρα», που σίγουρα στα μάτια μας δεν θα αποκτούσε την παραμικρή αξία.

Ομως ο προικισμένος καλλιτέχνης, φορώντας τα «γυαλιά» της προσωπικής του έμπνευσης, διαπερνά με το βλέμμα της φαντασίας του τη φθαρτή όψη τους και τα μετουσιώνει σε αντικείμενα Τέχνης, φροντίζοντας πάντοτε να διατηρούν και τη χρηστική τους πλευρά, ως φωτιστικά σώματα. Αλλοτε εκπέμποντας έντονο φωτισμό, άλλοτε απλώνοντας διακριτικές ανταύγειες και άλλοτε με ιδιαίτερους κρυφούς χρωματισμούς.

«ΚΑΘΕ ΠΡΑΓΜΑ ΕΧΕΙ ΨΥΧΗ»

Το αποτέλεσμα σε κάθε περίπτωση, είναι πραγματικά εντυπωσιακό: Οι δημιουργίες του, αποτελούν ένα αμάλγαμα αχαλίνωτης φαντασίας και επιδέξιας λεπτεπίλεπτης τεχνικής, που ξαναδίνουν «ζωή» σε παροπλισμένες συσκευές και αναμορφώνουν την παρουσία τους, μέσα στο χρόνο και το χώρο, με έναν νέο ρόλο:

«Κάθε πράγμα έχει “ψυχή”, έχει “φωνή”! Το ίδιο το κάθε αντικείμενο, δεν θέλει να πεταχθεί. Θέλει και αυτό να αξιοποιηθεί κάπως! Θέλει να ζήσει! Η ύλη έχει υπόσταση, θέλει να αναδειχθεί, θέλει μια δεύτερη ζωή! Ακόμα και ένα τούβλο, θέλει κάτι να γίνει, θέλει να αξιοποιηθεί!» λέει στην «Π» ο Γιάννης Τάρας και συμπληρώνει: «Πιστεύω ότι δεν βρίσκω εγώ τα παλαιά αντικείμενα, αλλά ότι εκείνα βρίσκουν εμένα, προκειμένου να έχουν μία ακόμα ευκαιρία να είναι χρήσιμα! Για παράδειγμα, τα παλαιά φωτιστικά που διασώζω και αξιοποιώ, έχουν φωτίσει χαρές, λύπες, γεγονότα, κοινωνικές εκδηλώσεις, συζητήσεις οικογενειών και επισκεπτών. Και στενοχωριέμαι όταν έρχεται κάποιος και τα πετάει. Δυστυχώς, αυτές τις αξίες δεν μπορούν όλοι να τις εκτιμήσουν σε ένα παλαιό αντικείμενο. Ακόμα και παλαιά κάδρα με φωτογραφίες που μου δίνουν, κάθομαι και περιποιούμαι τα πρόσωπα και νιώθω ότι είναι χαρούμενα! Και μιλάμε για πρόσωπα άγνωστα σε μένα…».

Πάτρα

Πάτρα

 

Πάτρα

 

ΚΑΤΑΣΤΗΜΑΤΑ ΣΕ ΟΛΗ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ

Ο κ. Τάρας γεννήθηκε στο Τεπελένι και λέει με έμφαση: «Είμαι από το χωριό του Αλή Πασά, από το θρυλικό Υψωμα “731”. Προέρχομαι από τα χαρακώματα, είμαι μέσα από τις στάχτες! Ηρθαμε στην Ελλάδα το 1990 με την οικογένειά μου, εγώ ήμουν τότε 15 ετών. Εδώ στην Πάτρα πήγα σχολείο, εδώ μεγάλωσα, εδώ ζω. Ο πατέρας μου δούλευε σε ορυχείο. Αλλά εμένα από μικρό παιδί, που άρεσαν τα τιμόνια και τα εξαρτήματα που είχαν τα παλιά αγροτικά μηχανήματα. Μου είχαν επίσης κινήσει την προσοχή, οι κάσες που μετέφεραν μέσα τις βόμβες. Και όλα αυτά τα μεταμόρφωνα, αν και τότε δεν είχα βέβαια τα κατάλληλα εργαλεία…».

Οσο για τις ώρες της δημιουργίας του, αυτές είναι μάλλον ατελείωτες και απόκοσμες: «Οταν είμαι στενοχωρημένος, κάνω μία κατασκευή και έτσι… συνέρχομαι! Μπορεί να κάτσω και τρεις μέρες συνεχόμενες, χωρίς φαγητό και νερό, προκειμένου να τελειώσω μία δημιουργία μου! Χάνομαι στο χρόνο. Είμαι παθιασμένος με αυτό που κάνω και μου γεμίζει τη ζωή!».

Παράλληλα, ο ιδιαίτερος καλλιτέχνης της οδού Μαιζώνος, διακοσμεί καταστήματα της Πάτρας, με ιδιαίτερη τεχνοτροπία, όπως το «Mr. Buger» της οδού Κολοκοτρώνη, το «Blue Monday», ή παλαιότερα το «B.B. King» της πλ. Ολγας. Επίσης διακοσμεί επιχειρήσεις σε πολλές πόλεις της Ελλάδας, αναπαλαιώνει έπιπλα, ενώ στο κατάστημά του προσέρχονται πελάτες από κάθε μεριά της χώρας!

Οσο για το μυστικό της αστείρευτης δημιουργίας του; «Το μυστικό είναι ότι κάθε τι, το φτιάχνω πρώτα απ’ όλα για μένα και όχι με σκοπό να το πουλήσω! Δεν έχω αυτοσκοπό το εμπόριο. Γι’ αυτό και κάθε κομμάτι είναι μοναδικό και συλλεκτικό, όλο χειροποίητο και αποτελεί ένα κομμάτι της ψυχής μου! Οταν πουλάω κάποιο κομμάτι μου, νιώθω σαν να αποχωρίζομαι ένα παιδί μου! Αλλά όταν το πουλάω σε κάποιον που το αγαπάει, νιώθω και εγώ μια μεγάλη χαρά!».