Μια μομφή που τους αφορφά όλους
Ο Θόδωρος Καμπέρος είναι οικονομολόγος.
Οι εξελίξεις στον ΣΥΡΙΖΑ αποκτούν ένα ξεχωριστό ενδιαφέρον, που ξεπερνά κατά πολύ τον στενό πυρήνα των ανθρώπων του χώρου.
Το τι συμβαίνει στο μέχρι πρότινος πρώτο κόμμα της αντιπολίτευσης είναι ζήτημα, που άπτεται της λειτουργίας του πολιτικού συστήματος, συνολικότερα. Κανένας λοιπόν δεν μπορεί να ισχυριστεί ότι είναι θέμα, που αφορά περιορισμένα την Αριστερά και τους ψηφοφόρους της.
Θα έλεγα ότι για να κατανοήσουμε το σήμερα είναι επιβεβλημένο να ανατρέξουμε στις συνθήκες, που δημιουργήθηκαν λίγους μήνες πριν, εντός κι εκτός οργάνων αυτού, στην αλληλουχία γεγονότων, στις κρίσιμες αποφάσεις ανάληψης της αρχηγίας από τον Στέφανο Κασσελάκη.
Μέσα από μια διάσταση που αφορά ένα «case study», αφού οι χιλιάδες των ψηφοφόρων αποτελούν ένα επαρκώς μεγάλο δείγμα για την άντληση συμπερασμάτων στο πώς λειτουργεί ένα σεβαστό τμήμα του ευρύτερου κοινωνικού συνόλου.
Λίγους μήνες, σε άρθρο μου, είχα εκφράσει κατά λέξη: «Προσωπικά μού έχουν δημιουργηθεί τεράστια ερωτηματικά για την ανάσυρση του προέδρου από το πουθενά και την ανάδειξή του στην κούρσα της διαδοχής. Ποιοι και γιατί; Οποιοι και να είναι θα ήθελα, κάποτε, να ακούσω τις εξηγήσεις τους, για να βγάλω τα συμπεράσματά μου».
Το παραπάνω ακολούθησε μια προηγούμενη προσωπική μου εκτίμηση, όπως διαμορφώθηκε από τις πρώτες εκείνες καθοριστικές ημέρες παρουσίας του Προέδρου στη δημόσια σφαίρα και τις αναφορές του: «Ο Κασσελάκης δεν είναι πολιτικό πρόσωπο. Μιμείται τον πολιτικό ούτε καν σε θέατρο του παραλόγου, μάλλον σε μια παντομίμα, ίσως»! Προσθέτοντας ότι: «Θεωρώ, εδώ και τώρα, η μεγαλύτερη προσφορά από τον νέο Πρόεδρο θα ήταν η παραίτησή του. Η κατάσταση οδηγείται σε αδιέξοδο, είναι εμφανές».
Ωστόσο, όλοι εμείς που εκφράσαμε, έγκαιρα, τις επιφυλάξεις μας, δυστυχώς επαληθευτήκαμε χωρίς ποτέ να μάθουμε, όμως, τι ακριβώς συνέβη την κρίσιμη εκείνη περίοδο. Οπως και στο παρελθόν, μετά τα καταστροφικά εκλογικά αποτελέσματα, δεν έγινε ουσιαστική αυτοκριτική αποτίμηση, ώστε να αντληθούν χρήσιμα πολιτικά συμπεράσματα, που θα αφορούσαν στο μέλλον, έτσι και τώρα η «πολιτική σκόνη» οδηγήθηκε επιμελώς κάτω από το χαλί. Αρκέστηκαν σε μια μομφή κατά του προέδρου, λόγω ακαταλληλότητας.
Για πρώτη φορά στα πολιτικά χρονικά, καθαιρείται ένας πρόεδρος τόσο σύντομα, χωρίς κάποιο συγκεκριμένο πολιτικό επίδικο.
Απλά με ένα πρόεδρε δεν κάνεις για τη δουλειά!
Ναι, αλλά ποιοι τον φέρανε σε αυτή τη θέση;
Πώς αναδείχτηκε στην κούρσα της διαδοχής;
Κανένας δεν μπορεί να ισχυρισθεί ότι ο Κασσελάκης εξαπάτησε κανέναν, εξαρχής ήταν… σαν ανοιχτό βιβλίο.
Και παραπέρα μέσα από τη διεξαγωγή μιας τόσο μαζικής ψηφοφορίας, τα στοιχεία της αποσάθρωσης και του εκφυλισμού του κριτηρίου μιας κοινωνίας, που δεν μπόρεσε να διακρίνει, είναι ορατά!
Λυπάμαι, λοιπόν, αλλά η μομφή αυτή θα έπρεπε να απευθύνεται σε όλους!
Οφείλουν, από τον πρώτο έως τον τελευταίο στον βαθμό που του αναλογεί, όλοι να τη νοιώσουν βαθιά!
Ξεπερνάει το πρόσωπο του προέδρου, που πλέον μοιάζει με θύμα που παρασύρθηκε από την έπαρσή του.
Η κάθαρση θα επέλθει μόνο αν όλοι αναλάβουν τις ευθύνες τους, δώσουν τις εξηγήσεις τους, κάνουν την αυτοκριτική τους.
Μόνο όταν δοθούν οι οφειλόμενες απαντήσεις, μπορεί ξανά να ελπίζουμε για το μέλλον.
Ακολουθήστε μας για όλες τις ειδήσεις στο Bing News και το Google News
