Αγροτικές κινητοποιήσεις: Μια κραυγή επιβίωσης πίσω από τους αποκλεισμούς

Παρέμβαση του Αντώνη Καλέντζη για τους αγρότες. Ο Αντώνιος Καλέντζης, είναι Msc Κλινικός Ψυχολόγος και Διοικητικό μέλος Πολιτικής Ψυχολογίας Βρετανικού Συλλόγου Ψυχολόγων.

Αγροτικές κινητοποιήσεις: Μια κραυγή επιβίωσης πίσω από τους αποκλεισμούς

Οι εικόνες από τις τελευταίες μέρες στην Αχαΐα είναι γνωστές σε όλους: τρακτέρ στους δρόμους, διαμαρτυρίες, αποκλεισμοί και στιγμές έντασης που στοιχειώνουν την καθημερινότητα. Στην υπόλοιπη Ελλάδα, η εικόνα ίδια, από τα τελωνεία μέχρι τα λιμάνια, χιλιάδες αγρότες βγήκαν ξανά στον δρόμο.

Και όμως, πίσω από τον θόρυβο, την κίνηση και τα επεισόδια, υπάρχει μια αλήθεια που κανείς δεν μπορεί να αγνοήσει: δεν πρόκειται απλώς για μια αντιπαράθεση με την κυβέρνηση, αλλά για μια κραυγή επιβίωσης.

 

Οι αγρότες δεν “θυμήθηκαν” ξαφνικά να διαμαρτυρηθούν. Ζουν εδώ και χρόνια σε μια πραγματικότητα που δεν αφήνει περιθώρια: αυξημένο κόστος παραγωγής, τιμές που δεν καλύπτουν ούτε τα βασικά, αβεβαιότητα για το αύριο. Σ’ αυτό το περιβάλλον, η αίσθηση αδικίας δεν είναι πολιτική θέση, είναι καθημερινή εμπειρία.

Γι’ αυτό και όταν βλέπουμε δρόμους να κλείνουν, δεν βλέπουμε απλώς μια διαμαρτυρία. Βλέπουμε ανθρώπους που νιώθουν πως έχουν μείνει τελευταίοι σε μια χώρα που αλλάζει χωρίς αυτούς.

Από την άλλη πλευρά, η κοινωνία βράζει. Στην Πάτρα, η ταλαιπωρία είναι πραγματική: καθυστερήσεις, νεύρα, φόβος, κόπωση. Πολλοί πολίτες νιώθουν πως ζουν σε μια χώρα που “δεν λειτουργεί”. Και όταν μια κοινωνία κουράζεται, τότε εύκολα γεννιούνται εντάσεις, όχι πάντα απέναντι στους υπεύθυνους, αλλά απέναντι στους πιο ορατούς.

Και εδώ ακριβώς γεννιέται το πιο επικίνδυνο φαινόμενο: ο διχασμός.

Από τη μία αυτοί που παλεύουν να ζήσουν, από την άλλη αυτοί που παλεύουν να μετακινηθούν, να δουλέψουν, να συνεχίσουν τη ζωή τους. Όμως η κρίση αυτή δεν χωρίζει μόνο δρόμους, χωρίζει ανθρώπους.

 

Η ερώτηση λοιπόν δεν είναι “ποιος έχει δίκιο;”

Η πραγματική ερώτηση είναι: πόσο ακόμη μπορεί να αντέξει μια κοινωνία όπου όλοι νιώθουν αδικημένοι;

Το βέβαιο είναι ότι η κατάσταση αυτή δεν θα λυθεί με βία, ούτε με εξουθένωση, ούτε με συγκρούσεις. Χρειάζεται κάτι σπάνιο στις μέρες μας: πραγματική συζήτηση, με καθαρά λόγια και χωρίς πολιτικά πυροτεχνήματα. Χρειάζεται να ειπωθεί, επιτέλους, η αλήθεια: οι αγρότες δεν μπορούν να επιβιώσουν όπως έχουν τα πράγματα  και η κοινωνία δεν μπορεί να ζήσει σε μόνιμο καθεστώς κρίσης.

Αν κάτι πρέπει να μας μείνει από τα γεγονότα των ημερών, είναι ότι η Ελλάδα δεν μπορεί να γυρίσει σελίδα όσο αφήνει ολόκληρες κοινωνικές ομάδες να νιώθουν αόρατες.

 

Γιατί όταν αυτοί που παράγουν το φαγητό μας αναγκάζονται να κατεβαίνουν στους δρόμους, τότε το ζήτημα δεν είναι “αγροτικό”.

Είναι υπενθύμιση ότι καμία κοινωνία δεν στέκεται όρθια όταν οι βάσεις της λυγίζουν.

 

Αντώνιος Καλέντζης,

Msc Κλινικός Ψυχολόγος

Διοικητικό μέλος Πολιτικής Ψυχολογίας Βρετανικού Συλλόγου Ψυχολόγων

Η «Πελοπόννησος» και το pelop.gr σε ανοιχτή γραμμή με τον Πολίτη

Η φωνή σου έχει δύναμη – στείλε παράπονα, καταγγελίες ή ιδέες για τη γειτονιά σου.

Viber: +306909196125