Αννα Γαλανού: «Αυτό που σου οφείλει η ζωή θα στο δώσει, κάποια στιγμή»

Αντάρα, γαλήνη, λιμάνι. Στάδια, με τη γεύση της αλμύρας και την αίσθηση της απεραντοσύνης της θάλασσας,  που «κουμπώνουν» στις ζωές των ηρώων της Αννας Γαλανού, οι οποίοι παλεύουν με τα στοιχειά –τα εντός τους αλλά και τα εξωτερικά, με τις κακόβουλες διαθέσεις. Και μέσα από τη λεπτοϋφασμένη της ιστορία, η αύρα του ποιητή Νίκου Καββαδία, ο οποίος εκπέμπει φως ως φάρος στην τρικυμισμένη ζωή του κεντρικού χαρακτήρα. Η Αννα Γαλανού, μιλώντας στην «ΠτΚ», εξηγεί τη «σύλληψη» νέας της  διλογίας «Το τίμημα της Αλήθειας»  (δκ. Διόπτρα), μας βάζει στο κλίμα της, εξηγεί τι τη ζορίζει σε κάθε της βιβλίο, μοιράζεται τις σκέψεις της.

 

Διλογία, αυτή τη φορά. Ποιο το φιτίλι που πυροδότησε τη δημιουργία της;

Οι λόγοι ήταν δύο: Ο πρώτος ήταν ο ποιητής Νίκος Καββαδίας, για τον οποίο είχα ήδη ξεκινήσει να γράφω μια μυθιστορηματική αφήγηση από το 2015. Η συγγραφή αυτή τότε, έμεινε ημιτελής, όμως, για μένα, ήταν δεδομένο, πως την κατάλληλη στιγμή ο Νίκος Καββαδίας θα διεκδικούσε πρωταγωνιστικό ρόλο σε κάποιο απ’ τα βιβλία μου.

Ο δεύτερος λόγος ήταν η χρονική περίοδος 1950-1980 που αναφέρομαι στη διλογία. Είναι μια εποχή που με ενδιαφέρει ιδιαίτερα, κυρίως ηθογραφικά. Η Ελλάδα βγαίνει κομματιασμένη από τον πόλεμο και την κατοχή, αλλά και τον εμφύλιο που ακολούθησε και προσπαθεί να ορθοποδήσει. Η περίοδος αυτή χαρακτηρίζεται από την αστυφιλία και τη μετανάστευση, ενώ η άνοδος της αστικής τάξης και των διάφορων τζακιών που ξεφύτρωσαν από το πουθενά μετά τον πόλεμο, έρχεται σε μεγάλη αντίθεση με την εργατική τάξη και τους πρόσφυγες Μικρασιάτες που η αποκατάστασή τους παρέμενε ακόμα σε εκκρεμότητα. Ταυτόχρονα δημιουργείται ένα μεγάλο πνευματικό ρεύμα, από συγγραφείς, ποιητές, ζωγράφους, συνθέτες, που επιτέλους μπορούν να εκφραστούν ελεύθερα, ακουμπώντας όλα τα κοινωνικά στρώματα.

 

Είχατε αποφασίσει ευθύς εξαρχής ότι το «Τίμημα της Αλήθειας» θα εκτεινόταν σε δύο βιβλία ή προέκυψε στην πορεία;

Ξεκίνησα να γράφω, έχοντας στο μυαλό μου τη συγκεκριμένη ιστορία ως μία και ενιαία. Γράφοντας, όμως, διαπίστωσα, πως η έκτασή της ήταν αρκετά μεγάλη για ένα μόνο βιβλίο. Η αλήθεια είναι πως στην αρχή προσπάθησα να την μινιμάρω, όμως, το αποτέλεσμα ήταν απογοητευτικό και σίγουρα όχι αυτό που ήθελα. Η σκέψη να γίνει διλογία ήταν πλέον επιβεβλημένη.

 

Η θάλασσα κρατά πρωταγωνιστικό ρόλο στην ιστορία σας, ενώ, στον πρώτο τόμο,  δίνετε φωνή στον ποιητή Νίκο Καββαδία. Θα μας πείτε γι’ αυτό τον συνδυασμό;

Ο ρόλος του Νίκου Καββαδία στην ιστορία ήταν θέμα καθαρής έμπνευσης. Θεωρώ, πως είναι πολύ σημαντικό ότι ο αναγνώστης, στην αρχή του βιβλίου, τον «γνωρίζει» σαν άνθρωπο. Συνειδητά, έδωσα το ανθρώπινο στίγμα του για να τον αφήσω στη συνέχεια να ξεδιπλώσει τις σκέψεις, την ψυχή και τα πιστεύω του μέσα από την αλληλογραφία με τον κεντρικό μου ήρωα, Διονύση.

Η θάλασσα, συνυφασμένη απόλυτα με τον ποιητή, η μεγαλύτερη αγάπη της ζωής του, κυριαρχεί στο πρώτο βιβλίο. Στην ουσία, είναι η θάλασσα που υπάρχει στην ψυχή κάθε ανθρώπου και περιμένει να την ταξιδέψουμε μέχρις ότου βρούμε το δικό μας λιμάνι ονείρων. Διαφορετική κάθε φορά, όπως διαφορετικό είναι κάθε ταξίδι και κάθε λιμάνι. Σουρεαλιστικοί οι τίτλοι των βιβλίων, αλλά απόλυτα ταιριαστοί με την ιστορία.

 

Στα δυο βιβλία σας η αγάπη -από την επιφανειακή έως τη βαθιά- είναι αυτή που καθορίζει τις ζωές των τεσσάρων ηρώων σας Διονύση-Βασιλικής και 25 χρόνια αργότερα Σιδερή-Μυρτώς. Οι άνθρωποι μπροστά στην αγάπη…

Οι άνθρωποι μπροστά στην αγάπη νιώθουμε ανίσχυροι, ευάλωτοι και κάνουμε πολλές υποχωρήσεις. Πιστεύω απόλυτα, πως μπροστά στη αληθινή αγάπη, δεν χωράνε πείσματα κι εγωισμοί. Είναι σαν να καταστρέφουμε τη ζωή μας με τα ίδια μας τα χέρια.

 

Οι ήρωές σας ταλαιπωρούνται, με τους δύο πρώτους, και λόγω παρεμβάσεων μοχθηρών ανθρώπων, να χάνουν πολύτιμο χρόνο, στην ουσία την ευτυχία. Τι σας «ζόρισε» και τι σκέψεις, ενδεχομένως, κάνατε ενόσω γράφατε;

Κάθε φορά εκείνο που με ζορίζει, είναι να μην αντιγράφω τη ζωή, που δυστυχώς, είναι πολύ σκληρότερη απ’ αυτή που περιγράφω στα βιβλία μου. Παντού και πάντα υπήρχαν, υπάρχουν και θα υπάρχουν κακοί και φθονεροί άνθρωποι, με ταπεινά ένστικτα που δεν αντέχουν την αλήθεια, την προσφορά, την αγάπη και το χαμόγελο. Κι αυτό που δεν αντέχουν προσπαθούν να το σκοτώσουν χρησιμοποιώντας όλους τους τρόπους. Δυστυχώς, έτσι έχουν τα πράγματα και το γνωρίζουμε καλά όλοι μας.

 

Η Βασιλική -διάσημη ηθοποιός Βάλια Κριεζή- ήταν αποφασισμένη από τα 12 της χρόνια να ακολουθήσει αυτό τον δρόμο και το πέτυχε κόντρα σε όσα ήταν σχεδιασμένα γι’ αυτή. Πού μοιάζετε και πού διαφέρετε με την ηρωίδα σας;

Της μοιάζω στη θέληση να πετύχει τους στόχους της, στον αγώνα που δίνει να κερδίσει αυτό που θέλει και στη πίστη στον εαυτό της. Κάνει ένα δίκαιο παιχνίδι η Βασιλική, δεν υποχωρεί στις εύκολες σειρήνες και δίνει πίστωση χρόνου στην καρδιά της. Δεν βιάζεται. Για μένα, είναι πολύ σημαντικό να μην τρέχεις πίσω από τον χρόνο, να μην ζορίζεις τα πράγματα. Πιστεύω πως τελικά αυτό που η ζωή σου οφείλει, θα στο δώσει κάποια στιγμή και μάλιστα με το παραπάνω.

 

«Δεν υπάρχουν αδιέξοδα, οι άνθρωποι τα δημιουργούν» διαβάζουμε στο βιβλίο σας. Κατά πόσο συμφωνείτε;

Ναι, αυτή είναι η θέση μου. Η ζωή είναι πολύ απλή και θεωρώ πως τ’ αδιέξοδα, τις περισσότερες φορές, είναι σκέτη πρόφαση και υπάρχουν μόνο στο μυαλό μας. Αν πορευτούμε όλοι πιο ανοιχτόμυαλα οι διάφορες αγκυλώσεις που μας περιορίζουν, δεν θα έχουν πλέον κανένα λόγο ύπαρξης.

 

Μετράτε 13 μυθιστορήματα έως τώρα. Πώς και πού μπορεί να συναντηθείτε με τις ιστορίες σας κάθε φορά και πότε νιώθετε ότι η συνάντηση είναι γόνιμη;  

Δεκατρία είναι όσα έχουν εκδοθεί μέχρι στιγμής, γιατί υπάρχουν και αρκετά ανέκδοτα. Σαν Αννα, λοιπόν, υπάρχω, σε κάθε βιβλίο μου σε κάθε ιστορία μου. Παίρνω πάντα θέση, και ο αναγνώστης το αντιλαμβάνεται αυτό. Εξάλλου, πώς θα μπορούσα να είμαι απούσα, αφού εγώ δημιουργώ τις ιστορίες που διαβάζει;

 

Εσείς και η συγγραφή ανταμώνετε ως… φίλες. Τι της εκμυστηρεύεστε;

Εκφράζω την οργή και την απαξίωση που νιώθω για την αδικία και την αχαριστία, ξεδιπλώνω σκέψεις, επιθυμίες και προπαντός στέκομαι πολύ στον τίμιο αγώνα που δίνουν οι άνθρωποι για να ανέβουν κάθε φορά ένα επόμενο σκαλοπάτι. Πολλές φορές κλαίω ή γελώ μαζί με τους ήρωες και νιώθω μεγάλη ικανοποίηση, όταν καταφέρνω να τουμπάρω τα γεγονότα και από αδιέξοδα που φαίνονται να γίνονται ανοιχτές στράτες.

 

Ο Αύγουστος μπροστά μας, κι εσείς;…

Ως τώρα, έκανα αρκετές και πολύ πετυχημένες παρουσιάσεις της διλογίας. Καιρός λοιπόν να ξεκουραστώ, να πάρω ανάσες, να γεμίσω μπαταρίες και να συνεχίσω να δουλεύω ένα βιβλίο που έχω ήδη ξεκινήσει να γράφω.

 

 

 

 

Ακολουθήστε μας για όλες τις ειδήσεις στο Bing News και το Google News