Μπάρι Φίνερτι: «Πώς έπαιξα με τον Μάιλς Ντέιβις»

Αλεξάνδρα Παναγοπούλου

Το 1981 ηχογράφησε με τον θρύλο της τζαζ μουσικής Μάιλς Ντέιβις το άλμπουμ «Man with a Horn», ενώ έχουμε ακούσει την κιθάρα του σε θρυλικά κομμάτια και δίσκους όπως στο Street Life των Crusaders. Πρόκειται για τον Αμερικανό κιθαρίστα, κιμπορντίστα, τραγουδιστή και συνθέτη Μπάρι Φίνερτι, ο οποίος αύριο το βράδυ θα βρεθεί στην Πάτρα και συγκεκριμένα στο Πολύεδρο, συνοδεύοντας τον Αλέξανδρο Χάχαλη στο πλαίσιο της εκδήλωσης «Τα Σατυρικά».

Σήμερα, ο Μπάρι Φίνερτι μιλά στην «Π» για τη γνωριμία του με τον Μάιλς Ντέιβις, τη μουσική του, την πορεία του στις τζαζ νότες και πολλά άλλα.

Είστε γιος μιας πανίστριας και ενός ηθοποιού. Γιατί επιλέξατε τη μουσική;
Μάλλον πιστεύω ότι αυτή με επέλεξε. Μερικοί ήθελαν να γίνω δικηγόρος ή κάτι τέτοιο, ήταν όμως το πράγμα που έκανα από μικρό παιδί. Επαιξα στην πρώτη μου μπάντα όταν ήμουν 13 χρόνων και μου άρεσε. Ηταν και ο μοναδικός τρόπος να κάνω τα κορίτσια να με προσέξουν. Ξέρετε, τα κορίτσια δεν μου έδειχναν ενδιαφέρον μέχρι που ξεκίνησα να παίζω μουσική.

Δεν θα μπορούσε να πει κανείς ότι τα κορίτσια θα ενδιαφέρονταν περισσότερο αν γινόσασταν ηθοποιός;
Θα μπορούσα να γίνω ηθοποιός, όμως δεν είχα συμμετάσχει ούτε σε μία σχολική παράσταση. Ο πατέρας μου ήταν πολύ καλός ηθοποιός και το είχα στο αίμα μου. Πιστεύω ότι θα μπορούσα να το κάνω. Εγραψα ένα βιβλίο και το μετατρέψαμε σε audiobook. Σε αυτό κάνω όλες τις φωνές μόνος μου, 20 διαφορετικούς χαρακτήρες, και βγήκε πολύ καλό. Εκεί ανακάλυψα τον ηθοποιό που έκρυβα μέσα μου. Τώρα, προσπαθούμε να μετατρέψουμε αυτό το βιβλίο σε σενάριο.

Και κάποια στιγμή, ως μουσικό, ο δρόμος σας έφερε δίπλα στον Μάιλς Ντέιβις.
Ημουν στη Νέα Υόρκη και το να παίξω με τον Μάιλς Ντέιβις ήταν στην πραγματικότητα το μεγαλύτερο όνειρό μου. Ηταν καταπληκτικό το ότι μπόρεσα να το κάνω για λίγο.

Μπορείτε να μας περιγράψετε την πρώτη σας συνάντηση;
Τον γνώρισα μέσω της Τζούλι Κοριέλ, συζύγου του κιθαρίστα Λάρι Κοριέλ, που ήταν φίλη μου. Με πήγε στο σπίτι του και μας σύστησε. Μετά, ένα βράδυ μού τηλεφώνησε και μου είπε πως ετοίμαζε ένα νέο άλμπουμ για να επιστρέψει στη μουσική, το Man with a Horn. Δεν είχε κάνει νέο δίσκο για περίπου δύο χρόνια, γιατί είχε ένα ατύχημα και είχε σπάσει και τα δύο του πόδια οδηγώντας την Ferrari του.

Ο ήχος στο Man with a Horn είναι πολύ διαφορετικός από αυτόν του «κλασικού» Μάιλς Ντέιβις που όλοι γνωρίζουμε.
Ναι. Είχε ήδη αρχίσει να γράφει, θα μπορούσαμε να τα πούμε, jazz-rock κομμάτια. Είχε ξεκινήσει ήδη με το Silent Way. Υπάρχουν ένα σωρό δίσκοι στους οποίους ηχητικά είχε απομακρυνθεί από τον κλασικό του ήχο.

Τι είναι αυτό που τον έκανε τόσο μεγάλο; Ηταν τα πράγματα που «έλεγε» στη μουσική του ή όσα δεν «έλεγε»;
Είχε το δικό του στυλ παιξίματος, αλλά αυτό που τον ξεχώριζε ήταν το ότι συνεχώς άλλαζε, όπως άλλαζαν στα στυλ και οι καιροί. Δεν επέμενε σε αυτό το bebop στυλ μουσικής από το 1950 όταν ήταν με τον Τζον Κολτρέιν, ούτε έμεινε στο ίδιο στυλ που είχε τη δεκαετία του ’60 με τον Χέρμπι Χένκοκ, τον Γουέιν Σόρτερ… Δεν έμενε σε ένα στυλ. Οταν το στυλ της μουσικής άλλαζε, άλλαζε και αυτός. Αυτό του άρεσε να κάνει. Του άρεσε να είναι σύγχρονος. Δεν ήθελε να κάνει πράγματα που οι παλιοί έκαναν. Πολλοί μουσικοί της γενιάς του συνέχισαν να παίζουν αυτό το παλιό στυ, το bebob. Ομως αυτός όχι, και αυτό τον ξεχώριζε.

Μπορούμε να πούμε ότι ήταν ένας χαμαιλέοντας της μουσικής;
Ναι, θα μπορούσαμε. Πάντα συγκέντρωνε στο πλάι του νέους ανθρώπους από κάθε γενιά που ήξεραν τι επικρατούσε εκείνη την εποχή και έβαζε το δικό του σημάδι σε αυτό. Το στυλ που έπαιζε την τρομπέτα δεν άλλαξε ποτέ, απλά άλλαζε το μουσικό του περιβάλλον.

Σας έχουμε ακούσει και σε ένα ακόμα θρυλικό άλμπουμ και αναφέρομαι στο Street Life των Crusaders. Στο ομώνυμο τραγούδι ακούγεται ο στίχος «ζωή του δρόμου είναι η μόνη ζωή που γνωρίζω» (Street life is the only life I know). Εσείς τι ζωή γνωρίζετε;
Μπορώ να πω ότι ταυτίζομαι με τον στίχο αυτό και το συγκεκριμένο τραγούδι. Πέρασα πολύ καιρό σε αυτό το στυλ ζωής. Οπως λέει: «There’s always love for sale/ A grown up fairy tale/ Prince charming always smiles/Behind a silver spoon». Μάλιστα, αυτό το τραγούδι το τραγουδάω όταν παίζω με κάποια συγκροτήματα.

Εχετε εργαστεί και ως session μουσικός αλλά και ως leader δικών σας συγκροτημάτων. Ποιο από τα δύο προτιμάτε;
Προτιμώ φυσικά να ηγούμαι των δικών μου συγκροτημάτων! Μου αρέσει να παίζω δική μου μουσική. Μιας και μιλήσαμε για τους Crusaders ηχογραφήσαμε τρία τραγούδια με τον Τζον Σάμπλς που είναι στον γερμανικό μου δίσκο με τίτλο BBFC «The Bad Barry Finnetry Collective». Αυτός ήταν και ο πρώτος μου all vocal δίσκος. Και τώρα ετοιμάζω κάτι για τον επόμενο χρόνο.

Ακολουθήστε μας για όλες τις ειδήσεις στο Bing News και το Google News