Ευρωπαίοι ηγέτες ζητούν ενίσχυση της πίεσης στη Μόσχα εν όψει της συνάντησης Τραμπ-Πούτιν στην Αλάσκα

Με φόντο την επικείμενη διμερής σύνοδο των ΗΠΑ – Ρωσίας, η Ευρώπη υποστηρίζει την Ουκρανία και επισημαίνει την ανάγκη να μη ληφθούν αποφάσεις χωρίς τη συμμετοχή του Κιέβου

 

Ευρωπαίοι ηγέτες ζητούν ενίσχυση της πίεσης στη Μόσχα εν όψει της συνάντησης Τραμπ-Πούτιν στην Αλάσκα

Εντείνονται οι διεθνείς ανησυχίες ενόψει της προγραμματισμένης συνάντησης μεταξύ των προέδρων Ντόναλντ Τραμπ και Βλαντίμιρ Πούτιν, που θα πραγματοποιηθεί στις 15 Αυγούστου στην Αλάσκα. Ευρωπαίοι ηγέτες ζητούν να συνεχιστεί η πίεση προς τη Ρωσία, επιμένοντας στην ανάγκη σεβασμού της ουκρανικής κυριαρχίας και στην υποστήριξη του Κιέβου.

Η επικείμενη σύνοδος, μέχρι στιγμής χωρίς την παρουσία του Ουκρανού προέδρου Βολοντίμιρ Ζελένσκι, έχει προκαλέσει ανησυχίες ότι ενδέχεται να ληφθούν αποφάσεις εις βάρος της Ουκρανίας. Ο Ζελένσκι έχει καταστήσει σαφές ότι οι Ουκρανοί δεν πρόκειται να υποχωρήσουν και ζητά να συμμετέχουν ενεργά στις διαπραγματεύσεις.

Δείτε ακόμα: ΗΠΑ: Πιθανή πρόσκληση Ζελένσκι στην Αλάσκα – Διπλωματικός «γρίφος» ενόψει της συνάντησης με Πούτιν

Στο μεταξύ, ο Λευκός Οίκος αφήνει ανοιχτό το ενδεχόμενο μιας τριμερούς συνάντησης μεταξύ Τραμπ, Πούτιν και Ζελένσκι, ωστόσο η προτεραιότητα παραμένει η διμερής συνάντηση ΗΠΑ – Ρωσίας.

Σε κοινή τους δήλωση, κορυφαίοι Ευρωπαίοι ηγέτες, ανάμεσά τους οι Εμανουέλ Μακρόν, Τζόρτζα Μελόνι και Φρίντριχ Μερτς, υπογραμμίζουν ότι η επίλυση της κρίσης απαιτεί ταυτόχρονα διπλωματική κινητικότητα, συνεχή στήριξη προς την Ουκρανία και επιβολή κυρώσεων στη Ρωσία. Τονίζουν παράλληλα πως η βάση των διαπραγματεύσεων πρέπει να είναι η τρέχουσα γραμμή επαφής, χωρίς αναγνώριση αλλαγών συνόρων δια της βίας.

Η πολυαναμενόμενη σύνοδος πυροδοτεί έντονη διπλωματική κινητικότητα, με ανταλλαγή τηλεφωνημάτων μεταξύ Ζελένσκι και Ευρωπαίων ηγετών, καθώς και συναντήσεις συμβούλων ασφάλειας σε Λονδίνο και Ουάσινγκτον.

Από την πλευρά του, ο Αμερικανός πρόεδρος επανέλαβε την πρόθεση για συμφωνία που θα περιλαμβάνει ανταλλαγές εδαφών, χωρίς όμως να δώσει λεπτομέρειες, αναγνωρίζοντας τη δυσκολία και πολυπλοκότητα της σύγκρουσης.

Οι ρωσικές απαιτήσεις περιλαμβάνουν την αναγνώριση της κυριαρχίας της σε τέσσερις ουκρανικές περιφέρειες και την Κριμαία, ενώ το Κίεβο ζητά αποχώρηση ρωσικών δυνάμεων και εγγυήσεις ασφαλείας από τη Δύση, σε μια σύγκρουση που παραμένει ανοιχτή και ασταθής.