Φαίη Ξυλά: «Δεν τα πάω πολύ καλά με το να υποδύομαι στη ζωή μου»

Αλεξάνδρα Παναγοπούλου

Με αφορμή την παράσταση «Υπηρέτης δύο Αφεντάδων» του Κάρλο Γκολντόνι, που παρουσιάζεται στο Διεθνές Φεστιβάλ Πάτρας, η Φαίη Ξυλά μας ανοίγει έναν δικό της κόσμο.

Από την commedia dell’arte στη σύγχρονη γυναικεία υπόσταση, και από τις καλλιτεχνικές μεταμφιέσεις στη βαθιά ανάγκη για αλήθεια, η γνωστή ηθοποιός μιλά για την τέχνη, τη ζωή, την τρυφερότητα και την επιμονή να παραμένεις ακέραιος, ακόμα κι όταν όλα γύρω σου απαιτούν ρόλους και προσωπικές εκπτώσεις.

Ο ρόλος σας σχολιάζει την υποκρισία και τη διαφθορά με χιούμορ. Τι από αυτά έχει μεγαλύτερη αξία για να το να σχολιάζεις σήμερα;

Νομίζω ότι εξίσου και τα δύο. Ο Γκολντόνι είναι ένας εκπληκτικός συγγραφέας που μέσα από το χιούμορ μπορεί να θίγει με πλάγιο τρόπο πολλά ζητήματα. Και πέρα από αυτά και τις ταξικές διαφορέ ςκαι την ανάγκη της επιβίωσης, τον  έρωτα… Είναι πάρα πολλά τα θέματα που θίγει το έργο.

Υποδύεστε  μια γυναίκα που παριστάνει τον άντρα  για να  μπορέσει να βρει τον αγαπημένο της. Σας έχει τύχει να παριστάνετε κάτι στη ζωή σας για να βρείτε αυτό που επιθυμείτε;  

Όχι, δεν τα πάω πολύ καλά με το να υποδύομαι στη ζωή μου. Ελπίζω να τα πηγαίνω καλά στη δουλειά μου. Η υποκριτική μου αρέσει πάρα πολύ και τη θεωρώ μεγάλη τέχνη και μια συγκλονιστική δουλειά, αλλά στη ζωή μου νομίζω ότι είμαι αρκετά ευθύς  και ειλικρινής. Μάλιστα πολλές φορές παλεύω για να είμαι και λίγο – όχι ψεύτικη- αλλά τέλος πάντων να είμαι λίγο πιο διπλωμάτης. Δεν το έχω καθόλου.

Έχουμε μια παράσταση που είναι commedia dell’arte και φαινομενικά είναι μια ανάλαφρη παράσταση. Τι κρύβεται πίσω όμως από το γέλιο;

Φαινομενικά, ναι, είναι μια παράσταση που με ανάλαφρο τρόπο περνάει. Κάποια μηνύματα, αλλά όπως σας είπα και πριν, ο Γκολντόνι είναι ένας συγγραφέας  που δεν «στέκεται» σε αυτό. Δηλαδή μέσα από το γέλιο θίγει  πράγματα πιο ουσιαστικά και νομίζω ότι το κοινό μπορεί να δει και να ταυτιστεί ή να αναγνωρίσει πολλά και διαφορετικά πράγματα. Ο καθένας μπορεί να βρει και κάτι άλλο.

Σε μια εποχή που όλα απαιτούν «χαρακτήρα»,  πώς διατηρείτε  την τρυφερότητα σας  χωρίς να μοιάζετε αδύναμη;

Νομίζω ότι τη τρυφερότητα τη διατηρώ εκεί που και εμένα με εκφράζει και μου βγαίνει, κυρίως στις προσωπικές μου σχέσεις, αλλά φυσικά και στις επαγγελματικές όταν αυτό μου γεννιέται. Προσπαθώ να λειτουργώ με το πώς νιώθω και να μην καταπιέζομαι ώστε να δείχνω κάτι άλλο από αυτό που νιώθω. Φυσικά δεν θα γίνω ποτέ αγενής, μπορεί κάτι να μην μου αρέσει, αλλά δεν θα το δείξω με αγένεια. Σίγουρα όμως, εάν κάτι δεν μου αρέσει, θα βρω τον τρόπο, έναν  ευγενικό τρόπο, να το πω.

Νομίζω ότι στη ζωή μας αυτό συμβαίνει σε όλους μας. Πολλά πράγματα μπορεί να μας αρέσουν, είτε στην προσωπική μας ζωή, είτε στη δουλειά μας.  Σε ό,τι περνάει από το χέρι μου, εγώ συνήθως προσπαθώ να δείχνω την αντίθεση όταν αυτό μου παίρνει.

Ας περάσουμε λίγο στον Τρουφαλντίνο, που είναι ένας διπλός υπηρέτης. Εσείς έχετε υπάρξει ποτέ «υπηρέτης», δύο αντιθέτων: της τέχνης και της επιβίωσης, δεδομένου ότι η εργασία σας έχει ιδιαίτερες δυσκολίες.

Νομίζω ότι όλες οι δουλειές έχουν τις δυσκολίες τους. Μπορεί μια άλλη δουλειά να έχει άλλες δυσκολίες που εγώ να μην μπορούσα να τα καταφέρω. Κάποιος άλλους ίσως να αντιμετωπίζει τις δυσκολίες μια δουλειάς που εγώ δεν θα μπορούσα να διαχειριστώ.  Γενικότερα η ζωή έχει δυσκολίες, όχι μόνο οι δουλειές. Οπότε, νομίζω ότι μαθαίνουμε να τις διαχειριζόμαστε. Τίποτα δεν έρχεται εύκολα και απλά. Για μένα το σημαντικό στη δουλειά είναι να κάνεις κάτι που αγαπάς. Είναι πολύ σημαντικό. Ξέρω ότι δεν γίνεται να το κάνουν όλοι οι άνθρωποι. Εγώ θεωρώ ότι είμαι ευλογημένη που μπορώ να κάνω μια δουλειά που την αγαπώ και μου αρέσει.

Θα επιλέγετε πάλι την ίδια δουλειά αν ήσασταν στο ξεκίνημά σας;

Σίγουρα ναι. Θεωρώ ότι η δουλειά μου είναι από τις πιο ωραίες δουλειές που υπάρχουν. Δεν μπορεί να σκεφτώ  κάποια άλλη που είναι καλύτερη. Έχω γνωρίσει υπέροχους ανθρώπους στη δουλειά μου, έχω καταπιαστεί  με υπέροχα κείμενα και θεωρώ ότι η τέχνη και στην εποχή μας αλλά και σε όλες τις εποχές είναι τρομερό εργαλείο και τρομερό βάλσαμο και για τον θεατή και για τον καλλιτέχνη.

 Αν ο ρόλος θα ζούσε στο σήμερα, σε τι θα μεταμφιεζόταν για να αναζητήσει τι;

Νομίζω ότι αν ζούσε στο σήμερα δεν θα υπήρχε κάποια μεταμφίεση εξωτερική. Ίσως να υπήρχε κάποιος εσωτερικός τρόπος να αλλάξει και να διαχειριστεί κάτι.

Τι θα μπορούσε να διεκδικήσει μια γυναίκα στο σήμερα;

Στο σήμερα μια γυναίκα πάρα πολλά. Νομίζω ότι οι γυναίκες ακόμα διεκδικούν πολλά πράγματα και είμαστε σίγουρα σε μια μεταβατική περίοδο. Σίγουρα έχουμε καταφέρει πολλά, αλλά είναι μεταβατική η περίοδος, τουλάχιστον στη χώρα μας. Έχουμε καταφέρει και πολλά πράγματα οι γυναίκες, αλλά νομίζω ότι ακόμα έχουμε δρόμο μπροστά μας.

Η Φαίη Ξυλά του 1999, που βγήκε από το Εθνικό, τι θα έλεγε για τη Φαίη του 2025; Θα τη ζήλευε, θα ήταν περήφανη;

Πιστεύω ότι θα ήταν ικανοποιημένος ο τότε εαυτός μου με το ότι δεν τα παράτησα! Αλλά νομίζω ότι ακόμα είναι πολλά πράγματα που έχω στο μυαλό μου και θέλω να κάνω, οπότε αυτό δεν τελειώνει ποτέ. Σίγουρα όμως θα ήταν ικανοποιημένος η εαυτό μου που δεν λάκισε και δεν τα παράτησε στην αρχή.

Ίνφο

«Υπηρέτης δύο Αφεντάδων» του Κάρλο Γκολντόνι

Συντελεστές:

Μετάφραση: Ερρίκος Μπελιές
Σκηνοθεσία: Γιάννης Κακλέας
Σκηνικά: Μανόλης Παντελιδάκης
Κοστούμια: Ηλένια Δουλαδίρη
Φωτισμοί: Στέλλα Κάλτσου
Χορογραφίες: Στεφανία Σωτηροπούλου
Μουσική: Βάιος Πράπας
Βοηθός σκηνοθέτη: Άρης Κακλέας
Video: Τατιάνα Υφαντή

Παίζουν οι: Βασίλης Χαραλαμπόπουλος, Φαίη Ξυλά, Κωνσταντίνος Γαβαλάς, Γιώργος Ψυχογιός, Άρης Κακλέας, Φραγκίσκη Μουστάκη, Μένη Κωνσταντινίδου, Παναγιώτης Παπαϊωάννου, Βαγγέλης Δαούσης, Στεφανία Σωτηροπούλου, Γαβριέλα Αντωνοπούλου, Δημήτρης Σταυριανόπουλος, Νίκος Μυλωνόπουλος.
Μουσικός επί σκηνής: Βάιος Πράπας

Τιμές εισιτηρίων: Γενική είσοδος: 23€, Μειωμένο: 20€

Προπώληση: more.com,  Joe Records (Καραϊσκάκη 134, Πάτρα – 2610 620673),  Βιβλιοπωλείο Ροδοπούλος (Κορίνθου 274, Πάτρα – 2610 273287), Discover (Πεζόδρομος Βούρβαχη, Πάτρα – 2610 624916).

Ακολουθήστε μας για όλες τις ειδήσεις στο Bing News και το Google News