Μαρία Ρούτση: «Η αλληλεγγύη είναι το όπλο όλων μας»
Η μουσική είναι αναπόσπαστα συνδεδεμένη με τη ζωή της παιδιόθεν. Με εφόδια μαθήματα κιθάρας και φωνητικής -αλλά και σπουδές Αγγλικής Γλώσσας και Φιλολογίας στο ΕΚΠΑ-, διαγράφει μια επιτυχημένη καλλιτεχνική πορεία, μετρώντας σημαντικές συνεργασίες εξ ου και δηλώνει τυχερή. Η Μαρία Ρούτση μοιράζεται με την «Π» κάποιους «σταθμούς» της ζωής της.
-Τι θυμάστε εντονότερα από τα παιδικά σας χρόνια; Πώς ήταν η Μαρία μικρή;
Μεγάλωσα σ’ ένα σπίτι γεμάτο αγαπημένα συγγενικά πρόσωπα και ανοιχτό στους φίλους, όπου ακουγόταν μουσική σχεδόν καθημερινά και όπου τα γλέντια ήταν αγαπημένη συνήθεια όλων, έτσι απλά και χωρίς ιδιαίτερο λόγο. Φυσικά, συμμετείχα κι εγώ, χορεύοντας και τραγουδώντας…
-Η μουσική και το τραγούδι, συνεπώς, κυλούσε στις φλέβες σας ανέκαθεν; Ηταν ο μοναδικός δρόμος που βλέπατε μπροστά σας, επαγγελματικά;
Η μουσική ήταν και είναι αναπόσπαστο κομμάτι της προσωπικότητάς μου. Σαφώς το γεγονός ότι μεγάλωσα μέσα σε μια οικογένεια που λάτρευε τις τέχνες και που μας τροφοδοτούσε με τέτοια ερεθίσματα είχε σαν φυσικό επακόλουθο όχι μόνο να μην καταπιέσει, αλλά αντίθετα να ενισχύσει αυτόν τον τρόπο έκφρασής μου.
-Πότε και πώς ξεκίνησαν όλα, λοιπόν;
Από μικρή ηλικία παρακολούθησα μαθήματα κιθάρας και, μεγαλώνοντας, μαθήματα φωνητικής με τη Λία Βίσση, ενώ δεν άργησα να ασχοληθώ επαγγελματικά με το τραγούδι σε διάφορους χώρους της πόλης.
-Από τότε έως τώρα, πώς θα περιγράφατε τη διαδρομή σας με τα ωραία αλλά και τα ζόρικα;
Μια διαδρομή στη μουσική σίγουρα δεν είναι μονότονη, αφού οι καλλιτεχνικές προκλήσεις δεν σταματούν ποτέ όπως και η προσωπική μου διάθεση για πειραματισμούς, νέες συνεργασίες κ.τ.λ. Μέχρι τώρα έχω να θυμάμαι ωραίες στιγμές γεμάτες δημιουργία κι έμπνευση. Φυσικά δεν έχουν λείψει και πολλές ώρες επίπονης εργασίας μακριά από φίλους και οικογένεια, άγχος για το αποτέλεσμα, κόπωση… Τα επισκιάζουν όμως όλα αυτά οι στιγμές χαράς και ικανοποίησης!
-Ποιες από τις συνεργασίες σας «κρατάτε» σαν πολύτιμο φυλακτό στην καρδιά σας;
Νιώθω τυχερή που έχω συνεργαστεί με αξιόλογους μουσικούς όλα αυτά τα χρόνια και μάλιστα με τους περισσότερους για παραπάνω από μία δεκαετία. Αποτελούν για μένα μια δεύτερη οικογένεια και τους ευχαριστώ για την εμπιστοσύνη τους και την ανοχή τους!
Αναμφίβολα η συνεργασία μου με το ΔΗΠΕΘΕ Πάτρας στην παράσταση «Η ζωή του Γαλιλαίου» όπου ερμήνευσα τραγούδια σε πρωτότυπη σύνθεση του Διονύση Τσακνή με τον αείμνηστο και σπουδαίο Κώστα Καζάκο αλλά και η παράσταση «Ο Κόσμος Ανω Κάτω», δικής μου έμπνευσης, με τραγούδια από το έργο του Μπέρτολτ Μπρεχτ, έπαιξαν πολύ σημαντικό ρόλο στην πορεία μου μέχρι σήμερα, ενώ μου δόθηκε η ευκαιρία να «ανακαλύψω» μουσικά τον χώρο του θεάτρου. Σημαντική συνεργασία ήταν κι αυτή με τον ποιητή Διονύση Καρατζά που είχα την τιμή να ερμηνεύσω ποιήματά του, ενώ είχα και την ιδιαίτερη χαρά να συμπράξω επί σκηνής με σημαντικούς καλλιτέχνες όπως ο Λάκης Χαλκιάς, η Ρίτα Αντωνοπούλου, ο Μανόλης Ανδρουλιδάκης κ.ά.
-Επιλέξατε για βάση σας την Πάτρα επειδή…
…είμαι και εκπαιδευτικός και μάλιστα αυτό είναι το επάγγελμα από το οποίο βιοπορίζομαι. Ετσι έχω τη δυνατότητα να πραγματοποιώ τις καλλιτεχνικές μου επιθυμίες όποτε κι όταν το θελήσω, με σεβασμό και συνέπεια.
-Εκπαιδευτικός και ερμηνεύτρια. Πώς λειτουργεί ο συνδυασμός, αλήθεια;
Και τα δύο εμπεριέχουν το στοιχείο της δημιουργίας και της επαφής με τον κόσμο. Είναι πολύ όμορφο να μεταλαμπαδεύω τις γνώσεις μου στους μαθητές, όπως αντίστοιχα να επικοινωνώ, μέσα από τη μουσική, με το κοινό.
-Πόσο εύκολη/δύσκολη πόλη είναι για έναν/μία ερμηνευτή/ερμηνεύτρια η πόλη μας, σε επίπεδο ευκαιριών για μια αξιόλογη καριέρα;
Είμαι περήφανη που ο τόπος μου έχει αξιόλογους μουσικούς και καλλιτέχνες και μάλιστα σε μια πόλη που το κοινό της δεν συμβιβάζεται εύκολα και που ανέκαθεν αγαπούσε κάθε μορφή τέχνης. Γι’ αυτό κι επιβάλλεται να στηρίζουμε τη νέα δημιουργία και τους καλλιτέχνες της πόλης μας έμπρακτα, παρακολουθώντας συναυλίες, παραστάσεις, παρουσιάσεις έργων κ.τ.λ. Μια αξιόλογη καριέρα είτε σε μεγαλύτερη είτε σε μικρότερη πόλη -που οι ευκαιρίες είναι σαφώς λιγότερες- προϋποθέτει τον σεβασμό, την αγάπη, την αφοσίωση του εκάστοτε καλλιτέχνη σ’ αυτό που κάνει.
-Ως γυναίκα σε έναν σκληρό, ανταγωνιστικό χώρο αντιμετωπίσατε ποτέ δυσάρεστες συμπεριφορές;
Δυσάρεστες, προσβλητικές, υποτιμητικές ακόμα και κακοποιητικές συμπεριφορές μπορούν να υπάρξουν, δυστυχώς, σε κάθε εργασιακό χώρο και όχι μόνο, γι’ αυτό πρέπει πια να μιλάμε, να καταγγέλλουμε, να μη φοβόμαστε, να στηρίζουμε τα θύματα.
Προσωπικά δεν έχω αντιμετωπίσει κάποια τέτοια συμπεριφορά, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι δεν με ενδιαφέρει τι γίνεται γύρω μου ή ότι δεν με προβληματίζει η κάθε είδους μορφή βίας που ολοένα κι αυξάνεται στην κοινωνία. Η αλληλεγγύη είναι μια αξία που πρέπει να διατηρήσουμε και είναι το όπλο όλων μας.
-Αντιμέτωπη, γενικά, με δύσκολες καταστάσεις ή εμπόδια, ποια όπλα σας προτάσσετε;
Εξαρτάται κάθε φορά από τη μορφή της δυσκολίας και τον βαθμό της. Πάντως, σε γενικές γραμμές, καλός σύμβουλος είναι η ψυχραιμία -που ως παρορμητικό άτομο δεν την έχω πάντα- η πίστη στον εαυτό μας και τις αξίες μας και η εξωτερίκευση των συναισθημάτων μας, των φόβων μας, των προβληματισμών μας σε ανθρώπους που εμπιστευόμαστε.
-Ονειρεύεστε να…
… υπάρξει επιτέλους ένας κόσμος χωρίς βία, ρατσισμό, ξενοφοβία αλλά με δικαιοσύνη, ελευθερία και ισότητα.
Ακολουθήστε μας για όλες τις ειδήσεις στο Bing News και το Google News
