Πρώτη Δημοτικού: Είναι δύσκολη για όλα τα παιδιά; – Η λογοθεραπευτρια Αντωνία Τζουανοπουλου απαντά

Πελοπόννησος Newsroom

Τα αγαπημένα μου πρωτάκια ξεκίνησαν γεμάτα όνειρα, για να χτίσουν από τώρα τις βάσεις για τη ζωή τους! Κάποια όμως δυσκολεύονται και όταν η αιτία βασίζεται σε κάποια μαθησιακή δυσκολία, τότε, χρειάζονται την κατάλληλη υποστήριξη!  Η Αντωνία Τζουανοπουλου, λογοθεραπευτρια- MSc Ειδικής Αγωγής, απαντά στα δικά σας ερωτήματα.

Συνέντευξη στην Ελένη Βασιλοπούλου

Πρώτη Δημοτικού και το παιδί δυσκολεύεται στη γραφή και στην ανάγνωση. Τι κάνουν οι γονείς;

Οταν ένα παιδί στην Α’ Δημοτικού δυσκολεύεται στη γραφή και στην ανάγνωση, είναι πολύ σημαντικό οι γονείς να αντιδράσουν με ψυχραιμία και μεθοδικότητα.
Οι δυσκολίες σε αυτή την ηλικία δεν είναι σπάνιες, και με τη σωστή υποστήριξη μπορούν να ξεπεραστούν.
Τα βήματα που μπορούν να ακολουθήσουν οι γονείς:
1. Παρατήρηση στο σπίτι
· Πότε κουράζεται το παιδί;
· Αρνείται να γράψει ή να διαβάσει;
· Ξεχνά γρήγορα γράμματα και λέξεις;
· Δείχνει απογοήτευση ή θυμό όταν προσπαθεί να διαβάσει/γράψει;
2.Συζήτηση με τη/τον δασκάλα/ο
· Ρωτήστε αν οι δυσκολίες είναι συγκριτικά μεγαλύτερες από των άλλων παιδιών.
· Ζητήστε παραδείγματα: «Τι παρατηρείτε όταν γράφει/διαβάζει;»
· Συνεργαστείτε: Ποιες είναι οι στρατηγικές που ακολουθεί η ίδια στην τάξη;
3.Υποστήριξη στο σπίτι με θετικό τρόπο
· Καθημερινή επαφή με το βιβλίο: λίγα λεπτά ανάγνωση την ημέρα, ακόμα κι αν είναι μόνο ήχοι ή απλές συλλαβές.
· Παιχνίδι με γράμματα: π.χ. πλαστελίνη, μαγνητικά γράμματα, τραγουδάκια με φωνούλες.
· Σύντομες ασκήσεις γραφής: όχι πίεση, μικρής διάρκειας και με επαίνους.

Πότε απευθύνονται σε ειδικό;
Οι γονείς μπορούν να απευθυνθούν σε ειδικό όταν οι δυσκολίες επιμένουν ή αυξάνονται, παρά τις προσπάθειες που έχουν ήδη γίνει από το σπίτι και το σχολείο.

1.Μετά από την προσπάθεά τους και δεν έχουν εντοπίσει βελτίωση
· εξακολουθεί να μην αναγνωρίζει γράμματα ή συλλαβές,
· μπερδεύει ήχους συστηματικά (π.χ. λέει /τ/ αντί για /δ/),
· δυσκολεύεται να αντιγράψει απλές λέξεις ή να γράψει το όνομά του,
· αρνείται ή αποφεύγει σταθερά τη γραφή/ανάγνωση.

2.Οταν υπάρχουν σημάδια μαθησιακής δυσκολίας
· Ξεχνά πολύ γρήγορα αυτά που μαθαίνει (π.χ. τη φωνή του «π»).
· Δυσκολεύεται να διαχωρίσει ήχους (π.χ. δεν «ακούει» ότι η λέξη παπί αρχίζει με «π»).
· Αντιστρέφει γράμματα ή τα γράφει σε λάθος κατεύθυνση (π.χ. το «3» αντί για «ε»).
· Κάνει πολλά ορθογραφικά λάθη σε πολύ απλές λέξεις που έχει ξαναδεί.
3.Οταν το παιδί δείχνει έντονο άγχος ή απογοήτευση
· Κλαίει ή θυμώνει όταν πρέπει να διαβάσει/γράψει.
· Λέει «δεν μπορώ», «είμαι χαζός» ή αρνείται να πάει σχολείο.
· Αρχίζει να απομονώνεται ή να αποφεύγει τις σχολικές δραστηριότητες.

Σε ποιους ειδικούς μπορούν να απευθυνθούν οι γονείς;
Οι γονείς που παρατηρούν δυσκολίες στη γραφή και την ανάγνωση στο παιδί τους μπορούν να απευθυνθούν:
Ειδικό Παιδαγωγό: Αξιολογεί και ενισχύει δεξιότητες ανάγνωσης, γραφής, ορθογραφίας. Χρησιμοποιεί ειδικές μεθόδους
Οταν το παιδί έχει χαμηλές επιδόσεις, μπερδεύει γράμματα/ήχους, δυσκολεύεται στη
σύνθεση/ανάλυση λέξεων, και δεν βελτιώνεται με απλή εξάσκηση.

Λογοθεραπευτής: Αξιολογεί και υποστηρίζει τη φωνολογική επίγνωση, δηλαδή:
· την ικανότητα να ξεχωρίζει, συνδυάζει και χειρίζεται ήχους
· την κατανόηση της σχέσης γράμματος-ήχου
· Αντιμετωπίζει επίσης δυσκολίες στην άρθρωση, στην κατανόηση ή την έκφραση του λόγου

Να απευθυνθείτε όταν:
· μπερδεύει ήχους ή δεν τους «πιάνει» (π.χ. /π/ και /β/)
· δυσκολεύεται να διαβάσει συλλαβές
· έχει φτωχό λεξιλόγιο ή δεν κατανοεί αυτό που διαβάζει
· παραλείπει ή αλλάζει φωνήεντα/σύμφωνα στις λέξεις

Σχολικός Ψυχολόγος / Παιδοψυχολόγος: Εξετάζει αν οι δυσκολίες έχουν: Συναισθηματικό υπόβαθρο (π.χ. άγχος, απογοήτευση, σχολική φοβία)
· Διάσπαση προσοχής ή υπερκινητικότητα (ΔΕΠ-Υ)
· Χαμηλή αυτοεκτίμηση λόγω μαθησιακής αποτυχίας

Να απευθυνθείτε όταν:
· Αρνείται να γράψει ή να διαβάσει
· Θυμώνει ή κλαίει μπροστά σε σχολικές εργασίες
· Λέει «είμαι χαζός», «δεν μπορώ», «δεν θέλω σχολείο»
· Εχει χαμηλή συγκέντρωση ή ξεφεύγει την ώρα της μελέτης

Ποιος φορέας είναι δημόσιος και μπορεί να αξιολογηθεί η κατάσταση του παιδιού;
ΚΕΔΑΣΥ Δημόσιος φορέας Δδιεπιστημονική ομάδα (ειδικοί παιδαγωγοί, ψυχολόγοι, κοινωνικοί λειτουργοί, λογοθεραπευτές) που αξιολογεί συνολικά το παιδί.
Πότε να απευθυνθείτε:
· Οταν το σχολείο το προτείνει
· Οταν οι δυσκολίες είναι συστηματικές και έντονες
· Οταν χρειάζεστε διάγνωση για να δοθεί παράταση χρόνου, στήριξη, ή εξατομικευμένο πρόγραμμα

Τι κάνουμε όταν το παιδί αρνείται να κάνει τα μαθήματά του;
Οταν ένα παιδί αρνείται να ασχοληθεί με τα μαθήματά του, μπορεί να υπάρχουν διάφοροι λόγοι.
Χρειάζεται διερεύνηση δείχνοντας κατανόηση και υπομονή.

1. Κατανόηση του λόγου άρνησης
· Ποια είναι τα συναισθήματα του παιδιού: Μπορεί να νιώθει άγχος, φόβο,απογοήτευση ή να έχει δυσκολίες με το περιεχόμενο του μαθήματος. Ρώτησέ το πώς
αισθάνεται για τα μαθήματα και άκουσέ το με προσοχή.
· Ποιο είναι το φορτίο των μαθημάτων: Μερικές φορές τα παιδιά δεν καταλαβαίνουν τον βαθμό δυσκολίας ή το πώς να οργανώσουν το διάβασμά τους. Αν το παιδί
αισθάνεται πως έχει πάρα πολλά να μάθει ή δυσκολεύεται σε κάποιο συγκεκριμένο μάθημα, μπορεί να αποφεύγει τα μαθήματα εντελώς.

2. Δημιουργία ενός ευχάριστου περιβάλλοντος μάθησης
· Αλλαγή χώρου: Δημιουργείστε έναν ευχάριστο, ήσυχο και οργανωμένο χώρο για να μελετά.

3. Καθοδήγηση και υποστήριξη
· Αναγνώριση των επιτευγμάτων: Αν το παιδί επιτύχει κάτι, ακόμη και αν είναι μικρό,ενισχύστε το με επαίνους και ενθάρρυνση. Μπορεί να νιώσει πιο σίγουρο και να
αυξηθεί η αυτοεκτίμησή του.
· Σταδιακή προσέγγιση: Μην το πιέζετε να διαβάσει για πολύ ώρα συνεχόμενα.
Ξεκινάμε με μικρές χρονικές περιόδους και σταδιακά αυξάνουμε, προκειμένου να δημιουργήσει το παιδί τη ρουτίνα του.

4.Επικοινωνία με το σχολείο
· Συνεργασία με το σχολείο: Αν η άρνηση συνεχίζεται, είναι καλό να επικοινωνήσετε με τους δασκάλους. Οι δάσκαλοι μπορούν να δώσουν χρήσιμες συμβουλές και να προσφέρουν υποστήριξη.

5.Εξετάστε εξωτερικούς παράγοντες
· Ψυχολογικές ή κοινωνικές πιέσεις: Μερικές φορές το παιδί μπορεί να αντιμετωπίζει συναισθηματικά ή κοινωνικά προβλήματα που επηρεάζουν την όρεξή του για διάβασμα. Αν αυτό συμβαίνει, ίσως να είναι χρήσιμο να μιλήσετε με έναν ψυχολόγο ή σύμβουλο για να εξετάσετε τις αιτίες.

Τι ΔΕΝ κάνουμε:
· Δεν φωνάζουμε, δεν συγκρίνουμε με άλλα παιδιά.
· Δεν του λέμε «είσαι τεμπέλης» ή «δεν προσπαθείς».
· Δεν το πιέζουμε για πολλές ώρες με ασκήσεις.
· Μην περιμένετε να το ξεπεράσει μόνο του αν έχουν περάσει 2-3 μήνες χωρίς βελτίωση.
· Οσο πιο νωρίς εντοπιστεί και αντιμετωπιστεί η δυσκολία, τόσο πιο εύκολα ξεπερνιέται.

Συμπέρασμα:
Η Πρώτη Δημοτικού είναι μεταβατική χρονιά και είναι φυσικό να υπάρξουν δυσκολίες.
Οι γονείς πρέπει να είναι σύμμαχοι, όχι κριτές. Με υποστήριξη, συνεργασία με το σχολείο και -αν χρειαστεί- βοήθεια ειδικών, το παιδί μπορεί να ενισχύσει τις δεξιότητές του και να χτίσει θετική σχέση με τη μάθηση.

Ακολουθήστε μας για όλες τις ειδήσεις στο Bing News και το Google News