Στην Πάτρα ζεις, δεν υπάρχει ελπίς

Ο Θόδωρος Ντρίνιας είναι επικεφαλής δημοτικής κίνησης «Κοινοτικόν».

Στο φανάρι Τερψιθέας και Ηρώων Πολυτεχνείου, σε ένα πλακοστρωμένο πλάτωμα δίπλα στο πεζοδρόμιο, βρισκόταν μια μικρή αλέα με μεγάλα αειθαλή δέντρα, που δημιουργούσαν ένα από τα πιο σκιερά και καλαίσθητα σημεία της περιοχής.

Γράφουμε «βρισκόταν» διότι μόλις ενοικιάστηκε παρακείμενο κατάστημα, στο πλαίσιο της «αναμόρφωσης του χώρου» – κοινώς επειδή τα δέντρα «χάλαγαν τη φάτσα του μαγαζιού» που σημειωτέον βρίσκονταν 8-10 μέτρα από την είσοδο – πρώτα ακρωτηριάστηκαν στο ύψος του κορμού, και μόλις αυτά τα δόλια κατάφεραν να ξαναπετάξουν στοιχειώδη φυλλωσιά, πριν 2-3 μέρες κόπηκαν στη ρίζα! Η φωτογραφία με τους έξι κορμούς να χάσκουν κομμένοι, αδιάψευστος μάρτυρας.

Πριν κάμποσους μήνες, στην ίδια περιοχή, 100 μ. πιο πέρα (Ηρώων Πολυτεχνείου και Αμερικής), άλλος «επιχειρηματίας» καταστήματος αναψυχής, μόλις ενοικίασε τον χώρο, έκοψε μέρα μεσημέρι δύο θεόρατους ευκάλυπτους για να βάλει τραπεζοκαθίσματα.

Σε σχετική καταγγελία μας στον τότε αρμόδιο αντιδήμαρχο, λάβαμε την αποστομωτική απάντηση: «Τι μου λέτε τώρα; Eκοψε και δεύτερο;»!!!

Αν αυτά συμβαίνουν σε μια από τις πιο πολυσύχναστες λεωφόρους της πόλης, στο φως της ημέρας, εύκολα καταλαβαίνει κανείς τι συμβαίνει σε όλη την πόλη. Η συνεχής και σκόπιμη καταστροφή και μη επαναφύτευση δένδρων και δενδρυλλίων που είχαν φυτευτεί, με δαπάνες του πατραϊκού λαού, σε πεζοδρόμια, πεζοδρόμους και πλατείες και τα οποία είχαν την ατυχία να «εμποδίζουν» επιχειρηματικές δραστηριότητες (τοποθέτηση τραπεζοκαθισμάτων, ανάπτυξη τεντών και ομπρελών ηλίου ή ολόκληρων αυθαίρετων σταθερών κατασκευών, προβολή βιτρινών, κ.λπ.) ή απλά τη θέα κάποιων προνομιούχων κατοίκων πολυτελών κατοικιών, βρίσκεται στην ημερήσια διάταξη.

Μόνιμη και αδιατάρακτη είναι και η αδιαφορία της Δημοτικής Αρχής, η οποία συνεχίζει να μην ασχολείται με το φαινόμενο και κυρίως να μην έχει τα κότσια (γιατί αυτό σημαίνει σύγκρουση με τους «επιχειρηματίες») να προβεί σε επαναφυτεύσεις και αποκατάσταση του βανδαλισμένου πρασίνου, κλείνοντας έτσι το μάτι και σε άλλες επιχειρηματικές «λαϊκές οικογένειες» να συνεχίσουν τη λεηλασία του δημόσιου χώρου.

Σαν «Κοινοτικόν», από το 2016, συνέχεια αναδεικνύαμε το γεγονός στο δημοτικό συμβούλιο και καταγγέλλαμε την αδιαφορία της δημοτικής αρχής, αλλά εις μάτην.

Οχι ότι η τότε (με ελάχιστες εξαιρέσεις) και νυν δημοτική αντιπολίτευση υπολείπονται σε αδιαφορία, αλλά τουλάχιστον δεν ασκούν εξουσία…

Για άλλη μια φορά, λοιπόν, εκτός δημοτικού συμβουλίου τώρα πια, ρωτάμε:

– Πότε και πώς σκοπεύει η δημοτική αρχή να προχωρήσει στην αποκατάσταση/επαναφύτευση των κατεστραμμένων, εξαφανισμένων και μπαζωμένων δέντρων;

– Τι γενικότερα μέτρα λαμβάνει για να εμποδιστεί αυτή η λούμπεν πρακτική, ιδιαίτερα από επιχειρήσεις που έχουν αδειοδοτηθεί από τον Δήμο ώστε να χρησιμοποιούν δημόσιους χώρους;

Κλείνοντας το σημείωμα, δεν μπορούμε σήμερα να μην καγχάσουμε διερωτώμενοι μεγαλόφωνα: «Αυτοί οι άνθρωποι της δημοτικής αρχής, που δεν τολμάνε να προστατεύσουν το πράσινο και τον δημόσιο χώρο, μην τυχόν και στάξει η ουρά του (επιχειρηματία) γαϊδάρου, είναι οι ίδιοι άνθρωποι που ουρλιάζουν στις διαδηλώσεις ότι θα τσακίσουν τον …ιμπεριαλισμό»;

Απορίες θερινής νυκτός στην καταταλαιπωρημένη Πάτρα!