Το νικητήριο Βατερλώ των ABBA

Στις 6 Απριλίου του 1974, οι ABBA έγιναν μέσα σε μία βραδιά αστέρες πανευρωπαϊκού επιπέδου όταν το τραγούδι τους «Waterloo» κερδισε στον διαγωνισμό της Eurovision.

Παρόλο που το single τους με τίτλο «Ring, Ring» έκανε σχετική επιτυχία στην Ευρώπη το 1973 και ήρθε τρίτο στον διαγωνισμό τραγουδιού Melodifestivalen της Σουηδίας, δεν κατάφερε να προκριθεί για τον διαγωνισμό της Eurovision εκείνης της χρονιάς. Το 1974, το σουηδικό ποπ κουαρτέτο αποτελούμενο από τους Ανιέτα Φέλτσκογκ, Μπιόρν Ουλβίους, Μπένι Αντερσον και Ανι-Φρίντ Λύνγκσταντ, δεν θέλουν απλά να κερδίσουν τον διαγωνισμό, θέλουν να δημιουργήσουν ένα τόσο μεγάλο κύμα που θα πνίξει τα τσαρτς της Βρετανίας και της Αμερικής και θα τα γεμίσει με σουηδικούς ήχους. Και αυτό δεν μπορείς να το πετύχεις ακολουθώντας τους κανόνες!

Ενώ στον διαγωνισμό συνήθως κερδίζουν μελωδικές μπαλάντες τραγουδισμένες στις μητρικές γλώσσες των συμμετεχόντων, οι ABBA πρόσφεραν ένα πιασάρικο ποπ τραγούδι, τραγουδισμένο στα Αγγλικά, ξεκινώντας με ένα ντίσκο beat και ασημένιες μπότες – πλατφόρμες. Το «Waterloo» κερδίζει και ανοίγουν οι πύλες για το φαινόμενο των ABBA. Το τραγούδι βρίσκεται στην πρώτη θέση των τσαρτς σε όλη την Ευρώπη, και κατατάσσεται στο πολυπόθητο νούμερο 1 των βρετανικών τσαρτς για δύο εβδομάδες, ενώ στην Αμερική το βρίσκουμε στο νούμερο 6. Γίνεται ένα από τα singles με τις μεγαλύτερες πωλήσεις όλων των εποχών και στρώνει τον δρόμο για παγκόσμιες επιτυχίες όπως τα «Dancing Queen», «Mamma Mia», «Fernando» και «The Name of the Game».

ΜΙΑ ΓΡΟΥΣΟΥΖΕΜΕΝΗ ΔΙΟΡΓΑΝΩΣΗ

Αλλά ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή. Ο 19ος Διαγωνισμός της Eurovision φαινόταν γρουσουζεμένος από την αρχή, αλλά τελικά αποδείχθηκε μία από τις μεγαλύτερες στιγμές της τώρα 63χρονης διοργάνωσης, χάρις στην επιτυχία των ABBA.

Ομως, η τελετή του 1974 μαστιζόταν από αποτυχίες από την αρχή της διοργάνωσής της. Πρώτα, το Λουξεμβούργο εγκατέλειψε την ευκαιρία να φιλοξενήσει τον Διαγωνισμό, ισχυριζόμενο ότι στοίχιζε πάνω από τους μετριοπαθείς προϋπολογισμούς του κράτους, οδηγώντας σε μια βιαστική διοργάνωση από το Μπράιτον της Αγγλίας. Στη συνέχεια, η Ιταλία αρνήθηκε να μεταδώσει τον Διαγωνισμό, ανησυχώντας για το τραγούδι «Si» την παραμονή μιας ευαίσθητης εκλογής. Υπήρχε ένα πρόβλημα με τα ρούχα της παρουσιάστριας της τελετής Κέιτι Μπόιλ, ενώ ο τότε Γάλλος πρόεδρος Πομπιντού πέθανε και το ότι η κηδεία ήταν την ίδια μέρα με την τελετή οδήγησε την Γαλλία να αποσυρθεί από τον Διαγωνισμό την τελευταία στιγμή. Ακόμα και η Ολίβια Νιούτον Τζον που συμμετείχε από τη Βρετανία, εξέφρασε την απογοήτευσή της για την επιλογή του τραγουδιού της, του ζωντανού «Long Live Love» μέσα από μία τηλεοπτική ψηφοφορία έναντι μίας ξεκάθαρης μπαλάντας.

Για τους ABBA αυτοί οι αντιπερισπασμοί ήταν το τελευταίο πράγμα που χρειάζονταν. Και αυτό γιατί παίζονταν πολλά από την εμφάνισή τους. Την περασμένη χρονιά, το σουηδικό συγκρότημα δεν είχε επιλεγεί καθώς το τραγούδι τους Ring – Ring είχε έρθει τρίτο. «Το 1974 επιλέχθηκαν να εκπροσωπήσουν την χώρα τους και ενώ αρχικά οι μπούκερ είχαν δείξει την προτίμησή τους στο «Waterloo», ως νικητή της χρονιάς, σιγά – σιγά οι πιθανότητες για νίκη έδειχναν να μειώνονται. Την ημέρα της τελετής μάλιστα, τα στοιχήματα έδειχναν δύο νικητές και αυτοί ήταν είτε η Αγγλία είτε η Ολλανδία. Φυσικά κανείς δεν είχε δει την παράσταση των ABBA όταν έκαναν αυτές τις προβλέψεις.

Ολα άλλαξαν όταν η Ανιέτα και η Ανι-Φριντ ανέβηκαν στην σκηνή με τα λαμπερά συνθετικά τους ρούχα και το γεμάτο γκλίτερ μακιγιάζ τους. Είχαν επιλεγεί να βγουν όγδοοι, σχεδόν στη μέση της τελετής και η απόφαση του μαέστρου Sven-Olof Walldoff να ντυθεί Ναπολέων για την τριών λεπτών εμφάνισή του προκάλεσε έκπληξη και αύξησε τις προσδοκίες. Δουλεύοντας εκ νέου τους σουηδικούς στίχους του τραγουδιού στα Αγλικά ήταν ένα ακόμα κρίσιμο στοιχείο, ανοίγοντας τον δρόμο για το συγκρότημα και έξω από τα στενά σουηδικά όρια.


Τίποτα από τα παραπάνω όμως δεν θα είχε σημασία, αν το «Waterloo» δεν ήταν ένα τόσο δυνατό κομμάτι αλλά και αν η εμφάνιση των ABBA δεν ήταν γεμάτη από τόση αυτοπεποίθηση. Αραγε θα είχε την ίδια επιτυχία αν είχαν αποφασίσει να πάνε με τον αρχικό τίτλο του τραγουδιού «Honey Pie»; Πάντως μέχρι σήμερα παραμένει ένα από τα κλασικά ευρωπαϊκά ρεκόρ και η απόφαση των ABBA να δείξουν τον νέο τους ήχο με έναν γρήγορο, αισιόδοξο ρυθμό (αντί για την προγραμματισμένη μπαλάντα «Hasta Maniana») δικαιώθηκε και με το παραπάνω.

Και ενώ στη σκηνή βρίσκονταν οι The Wombles οι ψήφοι άρχισαν να συσσωρεύονται και παρά το ότι οι ABBA βρίσκονταν έξι θέσεις μπροστά από το ιταλικό κομμάτι «Si», η ψηφοφορία ήταν τεταμένη μέχρι να βγουν τα τελικά αποτελέσματα. Τρέχοντας στην σκηνή για να πάρουν το βραβείο οι Μπιόρν Ουλβίους, Μπένι Αντερσον παραλίγο να τους σταματήσουν οι φρουροί της ασφάλειας που δεν τους αναγνώρισαν!

Ομως, έναν χρόνο αργότερα, κανείς δεν θα είχε καμία αμφιβολία για το ποιοι ήταν οι ABBA. Εκείνη την βραδιά στο Μπράιτον, οι ABBA με την εμφάνισή τους κέρδισαν την πρώτη μάχη στην προσπάθειά τους να κατακτήσουν τον κόσμο.

Το συγκρότημα τιμήθηκε στην 50ή επέτειο του διαγωνισμού τραγουδιού της Eurovision το 2005, όταν η επιτυχία του «Waterloo» επιλέχθηκε ως το καλύτερο τραγούδι στην ιστορία του διαγωνισμού.