Ποιος ήταν ο “γόρδιος δεσμός” της Mercedes και πώς τον λύνει για το 2025

Mercedes

 

Η Mercedes καλείται το 2025 όχι μόνο να επιβεβαιώσει το μεγάλο της ρίσκο με τον 18χρονο Αντρέα Κίμι Αντονέλι, αλλά και να λύσει ένα βασικό μειονέκτημα της περσινής W15, για να είναι σε θέση διεκδικεί νίκες και τίτλους κατά τη φετινή σεζόν της Formula 1.

Όπως εξήγησε πρόσφατα ο Τότο Βολφ, διευθυντής της Mercedes F1, το μεγάλο πρόβλημα της ομάδας του Μπράκλεϊ το 2025 ήταν οι έντονες διακυμάνσεις στην απόδοσή της: ενώ ήταν κυρίαρχη στο Σίλβερστουν, στο Σπα και στο Λαες Βέγκας, στα περισσότερα υπόλοιπα GP πάσχιζε να μπει στην εξάδα – με αποκορύφωμα τη Σιγκαπούρη και το Μεξικό.

Η Mercedes W15, με πιο απλά λόγια, ήταν ένα εξαιρετικά ταχύ μονοθέσιο πέρσι -αν όχι το καλύτερο σε απόλυτη ταχύτητα- αλλά έπρεπε να “ευθυγραμμίζονται τα άστρα” για να βγάζει την ταχύτητά της στην επιφάνεια: να ταιριάζει στην W15 τόσο η πίστα όσο και οι θερμοκρασίες.

Λίγο ως πολύ και οι άλλες τρεις κορυφαίες ομάδες είχαν τέτοιες διακυμάνσεις απόδοσης, που υπαγορεύονταν από την πίστα και τις θερμοκρασίες – αλλά καμία δεν τις είχε στον ακραίο βαθμό της Mercedes.

Ένα από τα βασικά προβλήματα της W15 ήταν η άκρατη υπερθέρμανση των ελαστικών στους ζεστούς αγώνες, που έφθειρε υπέρμετρα τα ελαστικά και κατέστρεφε πλήρως το ρυθμό αγώνα των Ράσελ-Χάμιλτον.

Κατά συνέπεια, η Mercedes από την πρώτη στιγμή που ξεκίνησε το σχεδιασμό της W16 του 2025, από τις αρχές της περσινής χρονιάς, έθεσε ως κύριο στόχο να κάνει το φετινό της μονοθέσιο πιο αποδοτικό σε ένα ευρύ ‘παράθυρο’ ρυθμίσεων και θερμοκρασιών.

Ενας βασικός τρόπος για να αντιμετωπίσει μία ομάδα την υπερθέρμανση των ελαστικών είναι η βελτίωση της απαγωγής της θερμότητας των φρένων από το εσωτερικό των ζαντών. Αυτό μπορεί να το κάνει βελτιώνοντας τόσο το υλικό όσο και το σχεδιασμό των αεραγωγών φρένων.

Ειδικά για τα πίσω ελαστικά, όμως, αυτή η προσπάθεια είναι πιο περίπλοκη: η υπερθέρμανση μπορεί να εστιάζει στην επιφάνεια των ελαστικών λόγω γλιστρημάτων της ουράς, είτε να προκύπτει από τις αεροδυαμικές πιέσεις, από τις ξαφνικές μετατοπίσεις βάρους προς τα πίσω, είτε από τη λειτουργία του συστήματος ανάκτησης της κινητικής ενέργειας στα φρένα, είτε από φτωχή πρόσφυση λόγω αταίριαστης γεωμετρίας της ανάρτησης.