ΕΡΕΥΝΑ – Ενδοοικογενειακή βία: Γιατί παιδιά σηκώνουν χέρι στους γονείς τους – Επιστήμονες στην «Π» για το φαινόμενο που κατέγραψε η ΕΛΑΣ στην Αχαΐα
Κακοποιημένοι γονείς από παιδιά. Πως και για ποιους λόγους ανατρέπεται η οικογενειακή ιεραρχία.
Η διαπίστωση τουλάχιστον 7 περιστατικών ενδοοικογενειακής βίας, με θύτες ανήλικους – εφήβους (αγόρια και κορίτσια 14 έως 17 ετών) και θύματα τους γονείς τους, τα οποία και έχουν καταγγελθεί επισήμως στο Γραφείο Ενδοοικογενειακής Βίας στην Πάτρα από αρχές του χρόνου, ανησυχεί και θορυβεί ως φαινόμενο.
Τα ερωτήματα που γεννώνται από την πρόσφατη έρευνα της «Πελοποννήσου της Δευτέρας» είναι αρκετά. Μεταξύ αυτών, το τι οδηγεί ανήλικους να βιαιοπραγούν κατά των γονιών τους και τελικώς να καταγγέλλονται στις Αρχές, αλλά και ποιοι παράγοντες διαμορφώνουν χειριστικά παιδιά.
Σήμερα στην «ΠτΔ», οι επιστήμονες Νικολέττα Καραγιάννη, ψυχολόγος MSc – ψυχοθεραπεύτρια και ο Βασίλης Γιαννακόπουλος κοινωνιολόγος, Msc, Phd, αναλύουν και εξηγούν από πού εκπορεύεται η βία εφήβων κατά γονέων, αλλά και πώς ανατρέπεται η οικογενειακή ιεραρχία.
«Η βία από τον έφηβο στον γονέα του έχει ερευνηθεί και φαίνεται να σχετίζεται με βία από ενήλικες στην οικογένεια. Εφηβοι, οι οποίοι έχουν δεχθεί οι ίδιοι κακοποίηση, είναι μάρτυρες κακοποίησης ή και μεγαλώνουν σε βίαιες οικογένειες, συχνά φαίνεται να υιοθετούν τα βίαια πρότυπα, τα οποία τους είναι οικεία» αναλύει στην «ΠτΔ», η ψυχολόγος MSc – ψυχοθεραπεύτρια, Νικολέττα Καραγιάννη και προσθέτει: «Φαίνεται, ότι οι ίδιοι δεν έχουν αναπτύξει τις συναισθηματικές δεξιότητες, ώστε να διαχειριστούν τις ματαιώσεις, ενώ εκφράζουν τα συναισθήματα του θυμού με δυσλειτουργικό τρόπο».
Η ΔΙΑΠΙΣΤΩΣΗ
Μάλιστα, σύμφωνα με την κ. Καραγιάννη, «έρευνες δείχνουν ότι οι έφηβοι απευθύνουν βίαιη συμπεριφορά εναντίον των γονέων του αντίθετου φύλου, περισσότερο δε αν αυτός ο γονέας ήταν ο ίδιος θύμα κακοποίησης. Δηλαδή, αν η μητέρα ήταν θύμα κακοποίησης από τον πατέρα είναι πιο πιθανό το αγόρι να έχει κακοποιητική συμπεριφορά απέναντι στη μητέρα και όχι στον πατέρα του. Η βία από εφήβους εναντίον των γονέων τους αποτελεί βασικό τύπο κακοποίησης. Η γονεϊκή κακοποίηση, πιο συγκεκριμένα, μπορεί να είναι λεκτική, οικονομική, να αφορά καταστροφή περιουσίας ή και να είναι σωματική, συμπεριλαμβάνοντας απειλές ή οποιαδήποτε σωματική βλάβη».
Ο «ΕΘΙΣΜΟΣ»
Αλλοι παράγοντες, οι οποίοι φαίνεται να ενεργοποιούν και να ενισχύουν την κακοποιητική συμπεριφορά των εφήβων απέναντι στους γονείς τους είναι, όπως αναφέρει η ψυχολόγος MSc -ψυχοθεραπεύτρια Νικολέττα Καραγιάννη, η κατάχρηση ουσιών, τα ψυχολογικά προβλήματα, οι δυσκολίες προσαρμογής στο σχολείο, ο εγκλεισμός κατά τη διάρκεια της καραντίνας, η εμμονική ενασχόληση με ηλεκτρονικά παιχνίδια, καθώς και οι φίλοι-συμμορίες. «Ακόμα, ο εθισμός των εφήβων στη βία, ακολουθώντας μια συνεχή έκθεση σε βίαιες σκηνές στην τηλεόραση, φαίνεται να έχει αρνητική επίδραση καθ’ όλη τη διάρκεια της ζωής των παιδιών, συμβάλλοντας σε βίαιες συμπεριφορές και αντιδράσεις» επισημαίνει και καταλήγει: «Οι αποκλίνουσες συμπεριφορές των εφήβων απέναντι στους γονείς ή φροντιστές τους σχετίζονται ακόμα με την έλλειψη γονικής επίβλεψης, έλλειψη θετικής ενίσχυσης και απουσίας ορίων ή, στον αντίποδα, με τον αυταρχικό και άκαμπτο τρόπο διαπαιδαγώγησής τους».
«ΑΜΕΛΕΙΣ ΓΟΝΕΙΣ ΜΕ ΚΑΤΑΧΡΗΣΗ ΕΞΟΥΣΙΑΣ»
Αναλύοντας το φαινόμενο ο Κοινωνιολόγος, Msc, Phd, Βασίλης Γιαννακόπουλος εξηγεί στην «ΠτΔ», τα αίτια του προβλήματος: «Οπως καταγράφεται στα στοιχεία που δημοσιεύει το Γραφείο Ενδοοικογενειακής Βίας στην Πάτρα παρουσιάζεται το φαινόμενο κακοποιημένων γονέων. Αυξητικές τάσεις στην περιοχή μας, ενώ παράλληλα τα πανελλαδικά επιδημιολογικά δεδομένα στην χώρα μας δεν είναι ικανοποιητικά. Τα αίτια προβλήματος στρέφονται στις σχέσεις γονέων και παιδιών. Οι γονείς γνωρίζουμε ότι δεν έχουν σκοπό να βλάψουν τα παιδιά τους αυτό όμως δεν σημαίνει ότι δεν κάνουν σοβαρά λάθη».
ΤΑ ΕΡΕΘΙΣΜΑΤΑ
«Υπάρχουν γονείς που είναι αμελείς, κακοποιούν λεκτικά και ψυχολογικά το παιδί τους, κάνουν κατάχρηση εξουσίας στην σχέση τους με τα παιδιά τους. Υπάρχουν επίσης γονείς που προβάλλουν το εγώ και τις ατομικές τους προσδοκίες στα παιδιά τους με αποτέλεσμα, όταν το παιδί μεγαλώσει να αντιληφθεί, ότι δεν θέλει να ανταποκριθεί στις προσδοκίες των γονιών του. Θα αντιδράσει, θα ακολουθήσει τις τακτικές με τις οποίες των μεγάλωσαν οι γονείς του και μέσα από το νεαρό της ηλικίας του θα υιοθετήσει επιθετικές και βίαιες συμπεριφορές απέναντί τους», επισημαίνει ο κ. Γιαννακόπουλος.
Η ΑΝΤΙΔΡΑΣΗ
«Η βία υπάρχει στην ζωή του νέου μέσα από τα ΜΜΕ, τα κοινωνικά δίκτυα, πολλές φορές στο σχολικό περιβάλλον, έρχεται σε επαφή μαζί της με ευκολία. Η κοινωνική πίεση, το status της οικογένειας του, οι απαιτήσεις των γονιών του δημιουργούν ένα εκρηκτικό μείγμα, τον κάνουν να νιώθει δυστυχισμένος και να θέλει να αντιδράσει με κάθε τρόπο» τονίζει ο κ. Γιαννακόπουλος προσθέτοντας:«αν αναζητήσουμε τα αίτια του προβλήματος θα πρέπει να στραφούμε στις ελαττωματικές σχέσεις γονέα-παιδιού. Ο γονεϊκός ρόλος όταν δεν εκφράζεται υποστηρικτικά και ενθαρρυντικά τότε δεν υπάρχει συνεκτικότητα στην οικογενειακή δομή και πολλές φορές η βίαιη συμπεριφορά των παιδιών συνδέετε και με αυτές τις περιπτώσεις (πχ φυσική ή ψυχολογική απουσία του πατέρα, υποτιμημένοι σύζυγοι κλπ.). Το παιδί για να ξεφορτωθεί όλη αυτή την πίεση υιοθετεί επιθετικές και βίαιες συμπεριφορές έναντι των γονιών του. Οι γονείς που βρίσκονται σε σωματικό ή ψυχικό κίνδυνο πρέπει να καταγγέλλουν το γεγονός».
Ακολουθήστε μας για όλες τις ειδήσεις στο Bing News και το Google News
