Πανελλήνιες 2022: Μείωση των θέσεων εισακτέων;
Ένα ακόμη εμπόδιο στις Πανελλήνιες εξετάσεις του Ιουνίου για τους αδύναμους οικονομικά υποψήφιους: Η παγίδα της ανακατανομής των θέσεων εισακτέων.
Μείωση των εισακτέων στα Πανεπιστήμια Αθήνας, Θεσσαλονίκης και Πάτρας σχεδιάζει το υπουργείο Παιδείας στις Πανελλήνιες Εξετάσεις του Ιουνίου. Μάλιστα την Παρασκευή που μας πέρασε, σε συνέντευξή της στην Κοζάνη, η υπουργός Παιδείας, ανάμεσα σε άλλα, σημείωσε, με τον γνωστό «αθώο» τρόπο της, ότι “θα μειώσουμε τους εισακτέους στα κεντρικά πανεπιστήμια και θα τους αυξήσουμε στα περιφερειακά”.
Θυμίζουμε ότι πέρσι στις Πανελλήνιες (2021) αφενός ο συνολικός αριθμός εισακτέων είχε μειωθεί κατά 555 σε σχέση με την αμέσως προηγούμενη χρονιά (77.415 θέσεις από 77.970 το 2020) και αφετέρου το υπουργείο Παιδείας είχε προχωρήσει και πάλι σε ανακατανομή θέσεων σε βάρος των κεντρικών Πανεπιστημίων.
Έτσι στα κεντρικά Πανεπιστήμια πέρσι μειώθηκαν οι θέσεις, στο ΕΚΠΑ από 6.913 στις 7.765, στο ΑΠΘ από 6.594 στις 6.396, στο Γεωπονικό Πανεπιστήμιο Αθηνών από 1.569 στις 1.501, στο Οικονομικό Πανεπιστήμιο Αθήνας από 1.647 στις 1.563, στο Πανεπιστήμιο Δυτικής Αττικής από 4.928 στις 4.857 και στο Πανεπιστήμιο Μακεδονίας από 1.812 στις 1.748. Την “πρωτιά” στη μείωση του αριθμού εισακτέων κατείχε το Πανεπιστήμιο Πατρών καθώς από 7.020 οι θέσεις μειώθηκαν στις 6.283.
Θα μπορούσε να πει κανείς, αφελώς, «ωραία και γιατί υπάρχει πρόβλημα»;
Μια διεξοδική ματιά στις συνθήκες και στους όρους εισαγωγής στις φετινές Πανελλαδικές Εξετάσεις φανερώνει ότι το υπουργείο Παιδείας έχει στήσει έναν πολυπλόκαμο μηχανισμό αναχαίτισης των υποψηφίων.
Αν η επιβολή της Ελάχιστης Βάσης Εισαγωγής, ως δρεπανηφόρο άρμα, θα κόψει και πάλι την είσοδο σε χιλιάδες υποψηφίους, αν ο λαβύρινθος των συντελεστών βαρύτητας φέρνει χάος στις επιλογές των υποψηφίων καθώς διαμορφώνει ένα σύστημα επιλογής εξαιρετικά πολύπλοκο, ένας άλλος αθέατος κόφτης, ήδη στήνεται: Η παγίδα της ανακατανομής των θέσεων εισακτέων.
Να το πούμε καθαρά: Η μείωση των θέσεων εισακτέων σε Αθήνα – Θεσσαλονίκη όπου κατοικοεδρεύει η πλειονότητα των υποψηφίων σε συνδυασμό με το υψηλό, στη χώρα μας, ιδιωτικό κόστος σπουδών για τους σπουδαστές εκτός τόπου μόνιμης κατοικίας, εισάγει έντεχνα και ύπουλα στους τελευταίους και στις οικογένειές τους ένα κεντρικό δίλημμα:
Ή να σπουδάσει το παιδί σε σχολή εκτός τόπου μόνιμης κατοικίας που συνήθως δεν είναι και της επιλογής του και να κοστίσει 7-8.000 ετησίως ή να απευθυνθεί στα κολέγια που το ΥΠΑΙΘ φρόντισε το πτυχίο τους να έχει πλέον τα ίδια εκπαιδευτικά και επαγγελματικά δικαιώματα, που θα κάνουν τις «σπουδές» της επιλογής τους, που θα ολοκληρώσουν τις «σπουδές» τους νωρίτερα και απλά θα χρεωθούν κάτι παραπάνω. Υπάρχει και τρίτος δρόμος: Η εισαγωγή σε Πανεπιστήμιο εκτός τόπου μόνιμης είναι για κάποιους ένας αθέατος αποκλεισμός.
πηγή alfavita.gr
Ακολουθήστε μας για όλες τις ειδήσεις στο Bing News και το Google News
