Πάτρα – Καταγγελία Δ. Τσουμπελή: Γολγοθάς η αναζήτηση φαρμάκων και γιατρού

Μαρίνα Ριζογιάννη

Η επιστολή που φιλοξενούμε σήμερα έφτασε στο ηλεκτρονικό μας ταχυδρομείο με αποστολέα τον ομότιμο καθηγητή του Πανεπιστημίου Πατρών, Δημήτρη Τσουμπελή.

Ο καθηγητής μέσω της περιγραφής της προσωπικής του πρόσφατης υγειονομικής περιπέτειας, αναδεικνύει την απαξίωση του ΕΣΥ και τις δυσλειτουργίες της Πρωτοβάθμιας Φροντίδας Υγείας.

Οποιαδήποτε άλλη επισήμανση είναι μάλλον περιττή καθώς αρκεί η περιγραφή του καθηγητή:

«Θα ήθελα να μοιραστώ μαζί σας μια τελείως πρόσφατη εμπειρία μου από το δημόσιο σύστημα πρωτοβάθμιας υγείας. Ο λόγος είναι ότι η συγκεκριμένη εμπειρία αφορά κάθε συμπολίτη μας που, για τον ένα ή τον άλλο λόγο, αναγκάζεται να προσφύγει στις υπηρεσίες αυτού του συστήματος.

Συγκεκριμένα, το απόγευμα της Κυριακής 27/11, ανεβάζω πυρετό 38 οC, χωρίς να εμφανίζω άλλα συμπτώματα.

Παρά το γεγονός ότι έχω κάνει και τις πέντε δόσεις του εμβολίου κατά του COVID, αυτό με κάνει να ανησυχώ. Την άλλη μέρα το πρωί, λοιπόν, κάνω rapid test στο Κέντρο Υγείας Βορείου Τομέα Πατρών (περιοχή Αγ. Αλεξίου) που βγαίνει θετικό.

Με βάση αυτό το αποτέλεσμα, κλείνω ραντεβού με τον ‘’προσωπικό’’ μου γιατρό του ίδιου Κέντρου Υγείας (ΚΥ) για το πρωί της επόμενης ημέρας. Στη διάρκεια της ενδιάμεσης νύχτας ανεβάζω πυρετό 39μισι 0C.

Είναι Τρίτη, 29/11, 8:15 το πρωί κι είμαι έτοιμος να ξεκινήσω για το ραντεβού των 8:45 με τον ‘’προσωπικό γιατρό’’.

Εκείνη τη στιγμή με ειδοποιούν τηλεφωνικώς ότι το ραντεβού ακυρώνεται. Διαμαρτύρομαι γιατί το ραντεβού ακυρώνεται μισή ώρα πριν την υλοποίησή του κι ενώ έχω ανάγκη από γιατρό, ως ασθενής από κορονοϊό μεγάλης ηλικίας.

Ως απάντηση, μου προτείνεται να πάω στο ‘’τμήμα επειγόντων’’ του ίδιου κέντρου. Αυτό κάνω και η νοσηλεύτρια που με υποδέχεται μου ζητάει να περιμένω όρθιος, έξω από την κλειδωμένη πόρτα του κτιρίου, στην οποία είναι επικολλημένη, σε δύο αντίγραφα, η εξής σαφέστατη πινακίδα: ‘’Ιατρείο υποδοχής μόνο COVID’’!

Οταν μετά από αρκετή ώρα επανήλθε η νοσηλεύτρια για να με οδηγήσει στο εξεταστήριο, διαμαρτυρήθηκα λέγοντας πως ‘’μόνο στην Ελλάδα θα μπορούσε να υποχρεωθεί ο ασθενής να περιμένει όρθιος, μέσα στο κρύο, έξω από την πόρτα του κτιρίου’’. Προς απάντηση, μου λένε πως ακολουθούν εντολές και μου συστήνουν να κάνω τα παράπονά μου στους αρμοδίους – ‘’τα παράπονά σου στον δήμαρχο’’, που λέμε!

Ευτυχώς, το πρώτο στάδιο της ταλαιπωρίας μου έληξε αισίως. Ο υπεύθυνος της μονάδας επειγόντων, ο (άγνωστος σε μένα ως τότε) παθολόγος κ. Εκτωρ Λιβιεράτος με εξέτασε ενδελεχώς, με μεγάλη προσοχή, και υπέβαλε αμέσως το αίτημα που απαιτείται για τη χορήγηση κατάλληλων αντιικών φαρμάκων.

Πεντέμισι ώρες αργότερα, στις 3:01 μ.μ., λαβαίνω μήνυμα από το IDIKA AYLI που με ενημερώνει ότι το αίτημα για χορήγηση του αντιικού φαρμάκου κατά της COVID-19 εγκρίθηκε και καταλήγει ως εξής: ‘’Το φάρμακο θα σας σταλεί κατ’ οίκον. Εάν επιθυμείτε την παραλαβή της θεραπείας από Νοσοκομείο του ΕΣΥ, παρακαλείσθε να ανατρέξετε στον σύνδεσμο https://bit.ly/3vaIBKy’’.

Από αυτό το σημείο αρχίζει η δεύτερη φάση της ταλαιπωρίας μου. Με βάση τη διαβεβαίωση ότι το φάρμακο θα σταλεί στο σπίτι μου, περιμένω υπομονετικά, ενώ ο πυρετός ανεβαίνει. Βρισκόμαστε όμως στην Πάτρα παραμονή ‘’του Αγι Αντρεός’’! Με αγωνία λοιπόν αρχίζω να αναρωτιέμαι αν το φάρμακο θα φτάσει εγκαίρως.
Εχει πλέον νυχτώσει και δε μένει παρά να ανατρέξω στον σύνδεσμο που έδινε το μήνυμα του IDIKA AYLI.

Διαπιστώνω ότι για εκείνη την ημέρα επιφορτισμένο με τη διάθεση των φαρμάκων είναι το Νοσοκομείο ‘’Αγιος Ανδρέας’’. Αλλά μέχρι τις 7μ.μ.! Με δυσκολία κατορθώνω να επικοινωνήσω με την υπεύθυνη φαρμακοποιό και να κλείσω ραντεβού στις 7 παρά τέταρτο έξω από το υπαίθριο φαρμακείο-τροχόσπιτο του νοσοκομείου. Παράλληλα, αναζητάω βοήθεια και, ευτυχώς, βρίσκω συγγενικό μου πρόσωπο που προσφέρεται να πάει από το Ρίο στο Νοσοκομείο ‘’Αγιος Ανδρέας’’ και να παραλάβει τα φάρμακα.

Με βάση την εμπειρία που μόλις περιέγραψα, αναρωτιέμαι αν μπορεί να θεωρείται ως αποδεκτή πρακτική των ΚΥ:

α) Το να ακυρώνουν ραντεβού με τον ‘’προσωπικό ιατρό’’ την τελευταία στιγμή; Αν για λόγους ‘’ανώτερης βίας’’ ο υπεύθυνος γιατρός αναγκάζεται να λείψει, δεν θα πρέπει να ορίζεται αντικαταστάτης του από το ίδιο το ΚΥ, ώστε να εξυπηρετηθεί ο (ηλικιωμένος, συνήθως) ασθενής;

β) Το να περιμένει ένας ηλικιωμένος ασθενής όρθιος στο ύπαιθρο έξω από την πόρτα του ΚΥ;

γ) Το να παραπλανείται ο ασθενής με COVID ότι τα φάρμακα που συνταγογράφησε ο υπεύθυνος γιατρός του ΕΣΥ θα σταλούν στο σπίτι του εγκαίρως, ενώ πρέπει να διαθέτει συγγενή ή φίλο που μπορεί να τρέξει στο νοσοκομείο του οποίου το φαρμακείο ‘’εφημερεύει’’;

Μακάρι να κάνω λάθος. Πιστεύω όμως ότι εμπειρίες σαν αυτή που έζησα εγώ τούτες τις μέρες εξυπηρετούν μόνο έναν στόχο: Την απαξίωση του ΕΣΥ, σε βαθμό που οι πολίτες να αναζητούν στον ιδιωτικό τομέα ακόμα και όλες τις υπηρεσίες της πρωτοβάθμιας φροντίδας υγείας».

ΚΕΝΤΡΟ ΥΓΕΙΑΣ ΑΚΡΑΤΑΣ: ΣΑΡΑΝΤΑ ΛΕΠΤΑ ΚΑΡΠΑ ΜΕΣΑ ΣΤΙΣ ΛΑΣΠΕΣ 

Συμπτωματικά με την παραπάνω επιστολή του ομότιμου καθηγητή, Δημήτρη Τσουμπελή, έφτασε στα γραφεία μας κι ένα άλλο σημείωμα που αναδεικνύει τον δύσκολο αγώνα που δίνουν, παρά τις αντίξοες συνθήκες, οι λειτουργοί της υγείας για να σώσουν ανθρώπινες ζωές.

Οπως επιβεβαιώνει η καθημερινότητα, το σύστημα υγείας παραμένει όρθιο επειδή η πλειοψηφία των υπηρετούντων σε αυτό κόντρα στην έλλειψη οργάνωσης, στην υποστελέχωση και στην υποχρηματοδότηση, υπηρετεί τον ασθενή ξεπερνώντας τις δυνάμεις του.

Αυτό έκαναν το περασμένο Σάββατο 10 Δεκεμβρίου, οι γιατροί του Κέντρου Υγείας Ακράτας (διευθυντής του οποίου είναι ο Σπύρος Μάρκου) Δημήτρης Καλαντζής και Αριάνα Γκουβή και η νοσηλεύτρια Δήμητρα Χαραλαμπίδη. Επεσαν στις λάσπες για να σώσουν τη ζωή ενός πολίτη που έπαθε ανακοπή την ώρα που βρίσκονταν στο χωράφι του.

«Υπηρετώ στο Περιφερειακό Ιατρείο Διακοπτού αλλά κάνω εφημερίες στο Κέντρο Υγείας Ακράτας και στο νοσοκομείο Αιγίου. Το περασμένο Σάββατο ήμουν στο ΚΥ Ακράτας. Γύρω στις 10.00 ακούσαμε φωνές. Ηλικιωμένος κάτοικος της περιοχής που έκανε εργασίες στο χωράφι του, κοντά στο Κέντρο Υγείας είχε υποστεί ανακοπή» μας περιγράφει ο κ. Καλαντζής και προσθέτει:

«Πρώτη έφτασε η συνάδελφος η κ. Γκουβή και ακολούθως εγώ και η νοσηλεύτρια. Ο ασθενής δεν απαντούσε στα ερεθίσματά μας. Επί 40 λεπτά μέσα στις λάσπες, γιατί είχε βρέξει, κάναμε καρδιοαναπνευστική αναζωογόνηση.

Οταν ήρθε το ΕΚΑΒ, τον μεταφέραμε στο Κέντρο Υγείας και τον διασωληνώσαμε και ακολούθως διακομίστηκε στο νοσοκομείου Αιγίου όπου επανήλθε. Το ‘’αστείο’’ είναι ότι πέσαμε πάνω στον ασθενή και οι τρεις για να τον σώσουμε και δεν είχαμε αντιληφθεί ότι είχαμε βουτήξει στην κυριολεξία μέσα στις λάσπες. Η μοναδική μας αγωνία ήταν η διάσωσή του. Αυτή όμως είναι η ιατρική της υπαίθρου».

Ο Σπυρίδων Ασημακόπουλος, κάτοικος της περιοχής, που μας γνωστοποίησε και το θέμα σχολιάζει: «Είναι μια ιατρική πράξη που τιμά τους γιατρούς γενικά που ασκούν την ιατρική με αγάπη και σεβασμό στο λειτούργημά τους και στον όρκο του Ιπποκράτη. Είναι οι γιατροί που δεν στέκονται πίσω από το τυπικό του νόμου και τις εγκυκλίους του υπουργείου και τους τιμά ιδιαίτερα».

Ακολουθήστε μας για όλες τις ειδήσεις στο Bing News και το Google News