Πώς ο λαϊκισμός συντηρεί τη μόνιμη κρίση στη Γαλλία

Ο Ανδρέας Χριστόπουλος γράφει για το αρνητικό παράδειγμα της Γαλλίας

Πώς ο λαϊκισμός συντηρεί τη μόνιμη κρίση στη Γαλλία

Ποιες είναι ακριβώς οι αιτίες της διαρκούς πολιτικής κρίσης στη Γαλλία; Τι είναι αυτό που οδηγεί χιλιάδες Γάλλους στους δρόμους σε βίαια επεισόδια (αν και στην ουσία είναι Γάλλοι μπαχαλάκηδες και όχι πολίτες της διπλανής πόρτας).

Δεν υπάρχει κάποιο ορατό πρόβλημα στη χώρα πέρα από το αναγκαίο νοικοκύρεμα των οικονομικών της που μπορεί να προχωρήσει χωρίς να χαθούν πραγματικά δικαιώματα των πολιτών. Οπότε γιατί αυτή η μόνιμη κρίση στη Γαλλία που μοιάζει να μην έχει τέλος;

Φαίνεται πως η σύγκρουση στη γαλλική κοινωνία έχει να κάνει με μια ισχυρή διαμάχη μεταξύ των φιλοευρωπαίων πολιτών που πιστεύουν στην ενωμένη Ευρώπη και των εθνικιστών πολιτών που θέλουν μια Γαλλία χωρίς καθοδήγηση από τις Βρυξέλλες.

Σε αυτήν ακριβώς τη διαμάχη ανάμεσα στον ευρωπαϊκό προσανατολισμό και τον εθνικισμό, επενδύει η Μαρίν Λεπέν παρουσιάζοντας τον εαυτό της ως τη φωνή της εθνικής κυριαρχίας απέναντι στις εντολές από την Ευρωπαϊκή Ενωση.

Αυτή η επικίνδυνη στάση της (απλώς θέλει με κάθε τρόπο να γίνει Πρόεδρος) βρίσκει απήχηση σε μια κοινωνία, απογοητευμένη από τις συνέπειες της παγκοσμιοποίησης και της πολυετούς λιτότητας. Ανάλογες τάσεις παρατηρούνται στη Γερμανία, στην Ιταλία και την Ουγγαρία. Η κρίση αυτή δεν είναι μόνο γαλλική, αλλά ευρωπαϊκή.

Η Ακροδεξιά εκμεταλλεύεται την κόπωση των πολιτών και με λαϊκίστικη ρητορική και εθνικιστικές κορώνες τούς βγάζει στους δρόμους, τους μετατρέπει σε υπονομευτές της ίδιας της Γαλλικής Δημοκρατίας, που μεταλαμπαδεύτηκε σε όλο τον κόσμο και κορυφώθηκε με την ενιαία Ευρώπη όπου η Γαλλία πρωτοστάτησε.

H μακρά κρίση στη Γαλλία είναι ένα μεγάλο παράδειγμα για το πώς οι λαϊκιστές και τα ψεύδη τους μπορούν να αναστατώσουν μια κοινωνία που θα μπορούσε να διορθώσει την πορεία της αλλά μέσα από την τυφλή σύγκρουση δεν μπορεί. Ολα γίνονται χειρότερα.

Μέσα από τον λαϊκισμό, η κρίση που βιώνει σήμερα η Γαλλία δεν είναι μόνο πολιτική, είναι θεσμική. Και το πώς θα επιλυθεί, παραμένει αβέβαιο. Το μόνο σίγουρο είναι ότι οι πολίτες δεν βγαίνουν στους δρόμους για συγκεκριμένα αιτήματα. Βγαίνουν παρασυρόμενοι από τον λαϊκισμό, για να αποδοκιμάσουν γενικώς και αορίστως.