Του Σταυρού αύριο! – Τι τρώμε και η εξαίρεση για φέτος

Αύριο, 14 Σεπτεμβρίου ξημερώνει μια “μεγάλη” ημέρα για την  χριστιανοσύνη, καθώς αύριο γιορτάζουμε την Ημέρα Υψώσεως του Τιμίου Σταυρού, η οποία αναγνωρίζεται ως δεσποτική από την Ορθόδοξη Εκκλησία.

Η τιμή προς τον Τίμιο Σταυρό ανάγεται στην Πρωτοχριστιανική περίοδο, δηλαδή μεταξύ της Ανάστασης του Ιησού Χριστού και της Πρώτης Συνόδου της Νικαίας το 325 μ.Χ.

Οι επιστολές του Αποστόλου Παύλου είναι γεμάτες από χωρία, στα οποία εξαίρεται ο ρόλος του Σταυρού για τη σωτηρία του κόσμου.

Ωστόσο, η γιορτή αφορά την ύψωση του Τιμίου Σταυρού στα Ιεροσόλυμα, μετά την ανεύρεσή του από την Αγία Ελένη, μητέρα του Μεγάλου Κωνσταντίνου.

Πρόκειται για το σύμβολο του στρατού του γιου της, όπως αυτό εμφανίστηκε στον ουρανό με τη φράση «Εν τούτω νίκα» λίγο πριν από τη νικηφόρα μάχη του κατά του Μαξεντίου για τη διεκδίκηση της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας.

Πώς βρέθηκε ο Τίμιος Σταυρός

Η αγία Ελένη κατέβαλε μεγάλες προσπάθειες για να βρει τον Τίμιο Σταυρό. Έπειτα από επίπονες ανασκαφές στην περιοχή του μαρτυρίου, τελικά βρέθηκαν τρεις σταυροί, του Κυρίου και των δύο ληστών.

Η πιστή βασιλομήτωρ, με δάκρυα στα μάτια παρέδωσε τον Τίμιο Σταυρό στον Πατριάρχη Μακάριο, ο οποίος στις 14 Σεπτεμβρίου του έτους 335 τον ύψωσε στον Γολγοθά και τον τοποθέτησε στον ναό της Αναστάσεως, τον οποίο είχε ανεγείρει η αγία πάνω από τον Πανάγιο Τάφο και ο οποίος σώζεται ως σήμερα.

Όταν ο Τίμιος Σταυρός επέστρεψε στους χριστιανούς

Ο Τίμιος Σταυρός, ωστόσο, το 613 μ.Χ. έγινε λάφυρο για τους Πέρσες, οι οποίοι κυρίεψαν την Παλαιστίνη και -μεταξύ άλλων- λεηλάτησαν και κατέστρεψαν τα ιερά προσκυνήματα.

Ο Τίμιος Σταυρός γλίτωσε από την καταστροφή, καθώς οι Πέρσες θεώρησαν το Τίμιο Ξύλο μαγικό και γι’ αυτό τον φύλαξαν και τον προσκυνούσαν, χωρίς να γνωρίζουν την πραγματική του φύση και ιδιότητα.

Ο αυτοκράτορας Ηράκλειος μετά την νίκη του εναντίον των Περσών παρέλαβε τον Τίμιο Σταυρό και τον μετέφερε πίσω στην Ιερουσαλήμ. Ο Πατριάρχης Ζαχαρίας τον ύψωσε εκ νέου στο ναό της Αναστάσεως. Ήταν 14 Σεπτεμβρίου του 626.

Ο Τίμιος Σταυρός, καθώς θεωρήθηκε ότι ανήκει σε όλη τη Χριστιανοσύνη, αποφασίστηκε να τεμαχιστεί και να διανεμηθεί σε όλη την Εκκλησία. Για τον λόγο αυτό διασώζονται μέχρι και σήμερα πολλά τεμάχια, τα οποία φυλάσσονται ως τα πολυτιμότερα κειμήλια, κυρίως στις ιερές μονές του Αγίου Όρους.

Τι τρώμε την ημέρα του Σταυρού

Για την ημέρα του Σταυρού η Εκκλησία ζητά και επιβάλλει στους πιστούς την απόλυτη νηστεία, ακόμη και από το λάδι και τα θαλασσινά χωρίς αίμα. Δηλαδή, να ακολουθείται ό,τι και τη Μεγάλη Παρασκευή των Παθών του Κυρίου.

Εξαίρεση, ωστόσο, αποτελεί η περίπτωση να συμπίπτει η 14η Σεπτεμβρίου με Σάββατο ή Κυριακή, γεγονός που επιτρέπει τη χρήση λαδιού, όπως συμβαίνει στην τωρινή επέτειο του 2024. Κάτι αντίστοιχο θα ισχύει και για του χρόνου, το 2025.

Με άλλα λόγια, αυτήν την ημέρα οι χριστιανοί τιμούν τα πάσης φύσεως λαδερά πιάτα, με κορυφαία τα φασολάκια, που έχουν την τιμητική τους και λόγω της εποχής.

Η Ύψωση του Τιμίου Σταυρού εορτάζεται με λαμπρότητα κάθε χρόνο στις 14 Σεπτεμβρίου

Την μέρα αυτή γιορτάζεται η διπλή ανεύρεση του Σταυρού πάνω στον οποίο μαρτύρησε ο Χριστός μας.

Η Αγία Ελένη, το 326 μ.Χ. πήγε στην Ιερουσαλήμ για να προσκυνήσει τους Αγίους Τόπους και να ευχαριστήσει τον Θεό για τους θριάμβους του γιου της, Μεγάλου Κωνσταντίνου.

Ο Θείος ζήλος, όμως, έκανε την Αγία Ελένη να αρχίσει έρευνες για την ανεύρεση του Τιμίου Σταυρού. Επάνω στο Γολγοθά υπήρχε ειδωλολατρικός ναός της θεάς Αφροδίτης, τον οποίο γκρέμισε και άρχισε τις ανασκαφές.

Ύστερα, η Αγία Ελένη οδηγήθηκε στην εύρεση του Τιμίου Σταυρού από ένα αρωματικό φυτό που φύτρωνε στο μέρος εκείνο, τον γνωστό μας βασιλικό. Ύστερα από επίπονες ανασκαφές βρέθηκαν τρεις σταυροί, του Κυρίου και των δύο ληστών. Ο επίσκοπος Ιεροσολύμων Μακάριος, αφού έκανε δέηση, άγγιξε στους σταυρούς το σώμα μιας ευσεβέστατης κυρίας που είχε πεθάνει. Όταν ήλθε η σειρά και άγγιξε τον τρίτο σταυρό, που ήταν πραγματικά του Κυρίου, η γυναίκα αμέσως αναστήθηκε.

14 Σεπτεμβρίου του έτους 335: Ο Πατριάρχης Μακάριος ύψωσε τον Τίμιο Σταυρό στον Γολγοθά και τον τοποθέτησε στον ναό της Αναστάσεως. Την ημέρα του εορτασμού έως και σήμερα, στις Εκκλησίες μοιράζεται βασιλικός, ώστε οι πιστοί να θυμούνται τον τρόπο που βρέθηκε ο Τίμιος Σταυρός που μαρτύρησε ο Χριστός.
Η επανάκτηση του Τιμίου Σταυρού

613 μ.Χ: Οι Πέρσες κυρίεψαν την Παλαιστίνη, λεηλάτησαν και κατέστρεψαν τα ιερά προσκυνήματα και πήραν ως λάφυρο τον Τίμιο Σταυρό. Αφού τον μετέφεραν στη χώρα τους, θεώρησαν τον Σταυρό μαγικό, εξαιτίας κάποιων θαυμάτων που έγιναν.

14 Σεπτεμβρίου 629: Ο αυτοκράτορας Ηράκλειος, μετά την οριστική νίκη του εναντίον των Περσών, ανέκτησε το ιερό σύμβολο της Χριστιανοσύνης και το μετέφερε αρχικά στην Κωνσταντινούπολη, όπου αποτέλεσε μέρος του θριάμβου του και στη συνέχεια στα Ιεροσόλυμα.

Τελικά, η εκκλησία των Ιεροσολύμων θεώρησε ότι ο Σταυρός του Χριστού ανήκει σε όλη την χριστιανοσύνη και γι’ αυτό αποφάσισε να τεμαχίσει το Τίμιο Ξύλο και να το διανείμει σε όλη την Εκκλησία.

Γιατί νηστεύουμε ακόμη και το λάδι

Για την Ανάμνηση λοιπόν της Υψώσεως του Τιμίου Σταυρού νηστεύουμε στις 14 Σεπτεμβρίου, επειδή ο Σταυρός είναι Ανάμνηση του Πάθους του Χριστού. Διότι όπως ο κάθε άνθρωπος που κάνει την ανακομιδή (εκταφή) των λειψάνων ενός συγγενή του (για παράδειγμα του πατέρα του, της μητέρας του και άλλων), λυπάται ενθυμούμενος το πρόσωπο αυτό, έτσι και εμείς οι Χριστιανοί βλέποντες τον Σταυρό και αναλογιζόμενοι ότι ο Χριστός Σταυρώθηκε για εμάς τους αμαρτωλούς και ως Άνθρωπος Έπαθε, ταπεινωνόμαστε και δείχνουμε Συντριβή καρδιάς νηστεύοντες.

Οι μεν Άγιοι Πατέρες της Εκκλησίας μας, επισημαίνουν ότι «η Εορτή της Υψώσεως του Τιμίου Σταυρού είναι Ισότιμη με την Μεγάλη Παρασκευή», αφού και τις δύο αυτές Ημέρες τιμούμε εξίσου τα Πάθη και την Σταύρωση του Κυρίου.

Η Νηστεία κατά τον Άγιο Ιωάννη τον Χρυσόστομο, «δεν γίνεται για το Πάσχα, ούτε για τον Σταυρό, αλλά για τις αμαρτίες μας… επειδή το Πάσχα δεν είναι υπόθεση Νηστείας και πένθους, αλλά ευφροσύνης και χαράς. Για τον λόγο αυτό δεν πρέπει να λέμε ότι πενθούμε για τον Σταυρό. Ούτε για εκείνον πενθούμε. Αλλά για τα δικά μας αμαρτήματα». Επίσης νηστεύουμε για να μιμηθούμε τον Κύριο, ο Οποίος ενήστευσε για σαράντα ημερόνυχτα επάνω στο Σαραντάριον Όρος.

Παραδόσεις στην Ελλάδα στις 14 Σεπτεμβρίου

Στη χώρα μας εκείνη την ημέρα γιορτάζουν ο Σταύρος και η Σταυρούλα.

Οι γεωργοί φέρνουν στην εκκλησία μείγμα από τα δημητριακά που θα σπείρουν για να δεχθούν την ειδική ευλογία του ιερέα.

Οι ναυτικοί συνήθιζαν να σταματούν τα μακρινά ταξίδια με ιστιοφόρα, όπως συμβούλευε η παροιμία: «Του Σταυρού, σταύρωνε και δένε».

Με το βασιλικό που παίρνουν από την εκκλησία, οι νοικοκυρές συνηθίζουν να φτιάχνουν το προζύμι της χρονιάς.

Στην Αίγινα αναβιώνει ο λεγόμενος «Λειδινός», μία μιμητική παράσταση, με μοιρολογήματα και ταφή ενός ομοιώματος μικρού παιδιού, έθιμο με πιθανότατα αρχαία καταγωγή.

Απολυτίκιο

Σώσον, Κύριε, τον λαόν Σου και ευλόγησον την κληρονομίαν Σου, νίκας τοις βασιλεύσι κατά βαρβάρων δωρούμενος και το σον φυλάττων, δια του Σταυρού Σου, πολίτευμα.

Πηγή: vimaorthodoxias.gr

Διαβάστε επίσης:

 

Δημοσκόπηση DATA C για το pelop.gr: Ανατροπές στα κόμματα – 1.143 ψηφοφόροι για Σακελλαροπούλου, Ουκρανία και ακρίβεια

Έγκλημα ο θάνατος του 46χρονου στη Νέα Σμύρνη – Μαχαιριά στην κοιλιά

Ανδρομάχη: Το στιγμιότυπο που μοιράστηκε ο Γιώργος Λιβάνης μετά τη γέννηση του γιου τους

ΕΦΚΑ: Πότε καταβάλλονται οι συντάξεις Οκτωβρίου

Ακολουθήστε μας για όλες τις ειδήσεις στο Bing News και το Google News