Η νύχτα των αρχηγών

Του Κωνσταντίνου Μάγνη, Διευθυντή Σύνταξης της εφημερίδας «Πελοπόννησος».

 

ΣΗΜΕΙΩΣΕΙΣ για ένα άρθρο.

1. Το ντιμπέιτ μας βοήθησε να αποφασίσουμε ποιόν δημοσιογράφο να ψηφίσουμε.

2. Πώς τα καταφέρνουν, βγαίνοντας οι αρχηγοί, μόλις δουν κάμερα και μικρόφωνο, να συνεχίσουν την κουβέντα από εκεί που την άφησαν, σαν τον πλασιέ που δεν σε εγκαταλείπει αν δεν αγοράσεις την εγκυκλοπαίδεια. Εσύ βγαίνοντας από εκεί μέσα θα ζητούσες ένα τσιγάρο, κι ας μην καπνίζεις, ή μια μπύρα, και ας μην πίνεις. Θα μου πεις, δεν κάνεις για αρχηγός, ούτε εγκυκλοπαίδεια μπορείς να πουλήσεις.

3. Κάποιος έπρεπε να εξηγήσει στον Κουτσούμπα ότι όταν ακούς το ρολόι να χτυπάει, αυτό δεν σημαίνει ότι αρχίζεις να μιλάς, αλλά ότι πρέπει να σταματήσεις.

4. Αλλά βέβαια όταν σε πνίγει το δίκιο του λαού, λυγίζουν τα χρονόμετρα και φεύγουν κλαίγοντας σαν φοβισμένα σκυλιά.

5. Ο Βαρουφάκης έκανε μεγάλη προσπάθεια να μη σηκωθεί να μας πλακώσει. Τις ερωτήσεις τις δεχόταν σαν προσβολές. Στα μάτια του σχηματιζόταν ένα «πώς τολμάς». Αν ήταν ο Ντ’ Αρτανιάν, θα καλούσε τον δημοσιογράφο σε μονομαχία.

6. Και αν ο δημοσιογράφος ήταν ο Παπαδάκης, θα πήγαινε.

7. Ο Τσίπρας πρέπει να είναι πολύ καλός για παρέα.

8. Ο Ανδρουλάκης ήταν πολύ καλός στο τέλος. Το πρόβλημα είναι ότι υπάρχει και αρχή. Η προφορά τον κάνει πολύ γήινο. Η πολιτική ορθότητα μας υποχρεώνει να πούμε ότι αυτό δεν μας ενοχλεί.

9. Ο Βελόπουλος είχε μια διαφάνεια για όλα. Είναι και πατριώτης. Ξέρει και τον Ιησού. Γεμάτος προτερήματα. (Σκέψου να βγει και η τεχνητή νοημοσύνη, να δεις τι έχει να χάψει ο κόσμος).

10. Γιατί οι δημοσιογράφοι όταν κάνουν μια ερώτηση επεξηγούν γιατί «το ρωτάνε αυτό»; Τη Μαρία τη ρωτάς «Μαρία, μ’αγαπάς;». Δεν τη ρωτάς «Μαρία, μ’ αγαπάς; Και το ρωτάω αυτό γιατί μπορεί και να μη με αγαπάς».

11. Ο Μητσοτάκης μας βεβαίωσε ότι ο Ανδρουλάκης δεν είναι επικίνδυνος και ότι κακώς τον παρακολούθησαν. Κανονικά ο Ανδρουλάκης έπρεπε να του πει «με προσβάλλετε, κύριε»

12. Ισως δεν έχει γίνει κατανοητό ότι εκεί είναι το πρόβλημα. Ότι δεν είναι δουλειά του πρωθυπουργού να μας λέει ποιος πρέπει να παρακολουθείται και ποιος όχι.

13. Σύμφωνα πάντως με την καμπάνια της ΝΔ, όλοι είναι επικίνδυνοι πλην του Μητσοτάκη και μαύρο φίδι μας έφαγε έτσι και τους ψηφίσουμε.

14. Ωραίο ήταν που επικαλέστηκε τον Εκόνομιστ σαν συνήγορο της άποψης ότι υπάρχει δημοκρατία στην Ελλάδα. Ο κύριος Μήτσος που έχει το γαλακτοπωλείο μας ρωτούσε όλη την εβδομάδα τι λέει ο Εκόνομιστ και τι λέει ο Εκόνομιστ.

15. Αμα το λέει και η Χέραλντ Τρίμπιουν, τότε δεν θα υπάρχει καμία αμφιβολία.

16. Βάλε τον εαυτό σου, αν δυο δώσουν τρία λεπτά, να εξηγήσεις πειστικά γιατί πρέπει να σε κάνουν πρωθυπουργό, γιατί πρέπει να σε προσλάβουν, γιατί πρέπει να σε εκτιμήσουν. Να μιλήσεις ακόμπιαστα, να αποφύγεις τις σαχλαμάρες, τα ηττοπαθή, τα συμπλεγματικά, τα ναρκισσιστικά, τα κρύα, τα φλύαρα, τα κακόμοιρα. Να αρθρώσεις λόγο γενναιόφρονα, τετράγωνο, πειστικό, καθηλωτικό. Να προκαλέσεις τη σιγή του θαυμασμού, του σεβασμού, του γόνιμου προβληματισμού. Να εκφέρεις ένα ρωμαλέο αφήγημα με θυελλώδη αρχή, ευέλικτη μέση, καθηλωτικό τέλος. Περπάτα στο κύμα και κάνε απόπειρες. Εχει ερημιά ακόμα, είναι ακίνδυνο. Το πολύ να βγουν οι αστερίες να σε φασκελώσουν. Παρηγορήσου. Ετσι κι αλλιώς, κανένας δεν ζητάει εγκυκλοπαίδειες.