Δωρική διάλεκτος
Του Κωνσταντίνου Μάγνη, Διευθυντή Σύνταξης της εφημερίδας «Πελοπόννησος».
Εν τέλει γιατί πασχίζουμε να αποφύγουμε τη φυλακή για τα ανομήματά μας; Η περίπτωση Κασιδιάρη επιβεβαίωσε ότι και στη φυλακή όταν είσαι μπορείς να κάνεις τα πάντα, αρκεί να μη βγαίνεις έξω. Ο Κασιδιάρης έστησε και καθοδήγησε ένα ολόκληρο κόμμα, επικοινώνησε με τις λαϊκές μάζες, χτύπησε το δόξα πατρί τη δημόσια ζωή μέσα από τα σίδερα της φυλακής. Το σωφρονιστικό μας σύστημα στα καλύτερά του. Με τη διαφορά ότι περισσότερο δείχνει να σωφρονίζει τους απέξω παρά τους μέσα. Οι Σπαρτιάτες ξεπέρασαν το 4% και μπαίνουν στη Βουλή με το δόρυ και την περικεφαλαία τους.
Η ηγεσία δεν παρέλειψε να ευχαριστήσει δημόσια τον μέντορα και άτυπο αρχηγό. Το κόμμα συζητείται περισσότερο και από τον τελικό νικητή των εκλογών, ο οποίος στο κάτω κάτω τι πέτυχε; Ένα σαράντα τα εκατό και έγκριση για τομές και μεταρρυθμίσεις. Σιγά. Μας τα’ παν κι άλλοι. Ενώ οι Σπαρτιάτες θα μας πουν κι ένα «άμμες δε γεσόμεθα πολλώ κάρρονες», που δεν έχει ποτέ ακουστεί στη Βουλή. Εκεί κυριαρχούσε η αττική διάλεκτος. Για να δοκιμάσουμε λίγο και τη δωρική, δος μοι πα στω και ταν γαν κινήσω, και άλλα αρχιμήδικα.
Επιτέλους δικαιώνεται η προγονόφιλη διδαχή της ιστορίας με την οποία μεγαλώσαμε σαν μαθητές, διδασκόμενοι το μεγαλείο της στρατιωτικής αρετής των Ελλήνων. Και πού’ σαι, έλεγε η μάνα στο παιδί. Εκεί που θα πας να πολεμήσεις, κοίτα να φέρεις την ασπίδα πίσω νικητής ειδάλλως να σε φέρουν πάνω στην ασπίδα πεθαμένο. Για να ξεσκονίσουμε όσα μας είχαν διδάξει οι σοφοί μας δάσκαλοι. Τρέσας, ήταν ο μαχητής που παράταγε τα όπλα την ώρα της μάχης. Μεγάλη ατίμωση.
Το άλλο; Τιμωρούσαν τα παιδιά αν τα έπιαναν να κλέβουν και όχι για την κλοπή καθαυτή. Κατά κάποιο τρόπο, αυτή επικράτησε ως αντίληψη του δικαίου και στη σύγχρονη Ελλάδα. Μεγάλη υπόθεση οι Σπαρτιάτες, άλλο αν παρέλειψαν να πολεμήσουν στον Μαραθώνα: Τους ειδοποίησε αργά ο δρομέας Φειδιππίδης και έφτασαν στο πεδίο της μάχης αργά: Ισα που μαζεύανε τους τελευταίους Πέρσες. Ηταν και ο Καιάδας, ο γκρεμός του Ταϋγέτου από τον οποίο πετούσαν τα μειονεκτικά παιδιά, κάτι που η ρατσιστική ψυχή μας, ως μαθητιώσας νεολαίας, σε μια ελληνική κοινωνία που έκρυβε τους ανάπηρους στο σπίτι, φάνταζε σαν ικανοποιητικό ξεμπέρδεμα.
Σπαρτιάτες, φίλε. Μεγάλη υπόθεση. Μέλανες ζωμοί, λακωνίζειν, μολών, όπως η ολόμαυρη ράχη των Ψαρών, νομοθέτης Λυκούργος, Ανταλκίδας, Βρασίδας, Κλεόβουλος, είλωτες και μαστιγώματα, δύο βασιλείς και πολλή γυμναστική. Δώσε του Ελληνα γυμναστική και πάρε του την ψυχή, όπως ξέρουμε. Κτιστοί σκάνε ο ένας μετά τον άλλον στις παραλίες, με τατουάζ σταυρούς, σπαθιά, δράκοντες, και αξυρισιά Λεωνίδα πριν τις Θερμοπύλες, να νομίζεις ότι βρίσκεσαι σε προγυμναστήριο αρχαίων Ολυμπιακών Αγώνων, γεμάτο από Πυθίες με παρεό, που μασάνε φύλλα καπουτσίνο και λένε προφητείες.
Ολη αυτή η αρχαία διδαχή, φρεσκαρισμένη από σενάρια που δένουν τον Τρωικό Πόλεμο με τον Αξιον Μαν και την Κατ Γούμαν, έπνευσε στην Ελληνική κοινωνία, με ολίγη από εν τούτω νίκα και θαύματα Παϊσίων, μαζί όλο το αίσθημα αδικίας που σέρνουν οι 158 στροφές του Υμνου στην Ελευθερία, για μια χώρα που μοναχή τον δρόμο πήρε και ξανάρθε μοναχή. Ολο αυτό μοιραίο και εύλογο ήταν να γίνει πολιτική, ως αποτέλεσμα του τρόπου με τον οποίο η εγχώρια εκπαίδευση έδεσε και διέχυσε το εθνικό αφήγημα και άντε να ξεφύγουμε από δαύτο και από δαύτους. Τριάντα και βάλε βουλευτές με παραπλήσια μυαλά, ίσον πόσες χιλιάδες πολίτες; Τι λένε οι μαθηματικοί; Ο Αρχιμήδης πάντως είπε ότι κάθε σώμα όταν το βάζεις στο νερό, χάνει από το βάρος του όση η μάζα του νερού που εκτοπίζει. Μεγάλη η μάζα, μεγάλη η ελαφρότητα και άντε να τη σηκώσεις.
Ακολουθήστε μας για όλες τις ειδήσεις στο Bing News και το Google News
