Αγγελική Νικολοπούλου: «Οι μαθητές μας είναι το πείσμα μας στα δύσκολα»

Κρίστυ Κουνινιώτη

Οτι θα γινόταν δασκάλα, το ήξερε από μικρή. Οτι θα δίδασκε, όμως, κωφούς μαθητές, το ανακάλυψε πριν την ορκωμοσία της για το πτυχίο. Διευθύντρια,  του Ειδικού Δημοτικού Σχολείου Κωφών Βαρηκόων Πάτρας, η Αγγελική Νικολοπούλου μιλάει στην «ΠτΔ» για την πορεία της.

-Εντονότερες αναμνήσεις από τα παιδικά σας χρόνια;
Τα παιδικά μου χρόνια ήταν ντυμένα με πολλή αγάπη και πολύ παιχνίδι. Είμαστε τέσσερα αδέλφια και είμαι η τελευταία με διαφορά ηλικίας από τα αδέλφια μου. Οπότε είχα την προσοχή όλων. Αυτό δεν σήμαινε ότι δεν μου έδιναν ευκαιρίες για ν’ αναπτύξω τη δική μου προσωπικότητα. Μεγάλωσα στη συνοικία της Αγίας Τριάδας. Χαιρόμασταν με απλά πράγματα και λίγα. Δεν αισθανόμασταν να μας λείπει κάτι, ίσως γιατί δεν είχαμε τόσες προκλήσεις.

-Στις σπουδές σας τι σας οδήγησε;
1982 πέρασα 3η στην Αρσάκειο Παιδαγωγική Ακαδημία Πατρών. Ηταν συνειδητή επιλογή μου. Ημουν μαθήτρια της Α΄ τάξης Δημοτικού, όταν μία γειτόνισσα, η Ουρανία, μου ζήτησε να της κάνω μάθημα. Η ίδια δεν γνώριζε να γράφει και να διαβάζει και σε λίγους μήνες θα έφευγε με τα αδέλφια της, μετανάστρια στην Αμερική. Ο,τι μάθαινα στο σχολείο, το μετέφερα στην Ουρανία. Η χαρά και η υπερηφάνεια μου δεν περιγράφεται, όταν, μετά από μήνες, μας έστειλε το πρώτο γράμμα από την Αμερική… Τότε κατάλαβα πόσο σπουδαίο είναι να είσαι δάσκαλος. Ανοίγεις παράθυρο στη ζωή των ανθρώπων. Από εκείνη τη στιγμή, ήξερα τι θ’ ακολουθούσα.
Στη συνέχεια εξειδικεύτηκα στην εκπαίδευση κωφών βαρήκοων μαθητών, πήρα επάρκεια στην Ελληνική Νοηματική Γλώσσα, έκανα εξομοίωση των σπουδών μου, από τους πρώτους (1997) στο Παιδαγωγικό Τμήμα Δημοτικής Εκπαίδευσης του Πανεπιστημίου Πατρών με κατεύθυνση εκπαίδευση κωφών. Απέκτησα μεταπτυχιακό τίτλο στην εκπαίδευση κωφών μαθητών, στο ΠΤΔΕ, Πανεπιστημίου Πατρών. Ενας εκπαιδευτικός δεν σταματά ποτέ να ενημερώνεται για το εκπαιδευτικό του έργο, ώστε να είναι πιο αποτελεσματικός.

-Πότε ξεκινήσατε να διδάσκετε στο Ειδικό Δημοτικό Σχολείο Κωφών Βαρηκόων Πάτρας;
Ακόμα δεν είχα ορκιστεί για το πτυχίο μου και επισκέφθηκα μία ημέρα το Ειδικό Δημοτικό Σχολείο του Εθνικού Ιδρύματος Κωφαλάλων, στην Αρόη -έτσι, τότε ονομαζόταν- μετά από επιμονή της διευθύντριας. Θεωρούσα ότι δεν θα μπορούσα να εργαστώ με κωφούς μαθητές, γιατί δεν είχα τέτοιου είδους εκπαίδευση και γιατί πίστευα ότι θα στεναχωριέμαι. Μου έλεγε «έλα να δεις και φύγε». Πήγαμε με μία φίλη μου. Οι μαθητές, αξιολάτρευτοι, μας κέρδισαν από την πρώτη στιγμή. Το 1987 ήρθε ο διορισμός μου στο δημόσιο Γενικό Σχολείο, στον Νομό Αχαΐας. Αρνήθηκα, γιατί τότε δεν υπήρχε δημόσιο σχολείο κωφών.

Από το 2005 είστε διευθύντρια του Σχολείου. Πώς θα περιγράφατε αυτά τα 18 χρόνια και ποιοι οι στόχοι σας;
Η ανάληψη ευθύνης στη θέση αυτή έγινε σχεδόν παράλληλα με την ένταξη του σχολείου μας στο υπουργείο Παιδείας και πλέον μιλάμε για το Ειδικό Δημοτικό Σχολείο Κωφών Βαρηκόων Πάτρας. Ολα αυτά τα χρόνια έχουμε σχεδιάσει και υλοποιήσει προγράμματα συνεκπαίδευσης, ευρωπαϊκά προγράμματα, θεατρικές παραστάσεις μικτές κωφών ακουόντων μαθητών, παγκόσμια, πανελλήνια συνέδρια, ημερίδες, διημερίδα εξ αποστάσεως με ευρωπαϊκή συμμετοχή, για τα οποία έχουμε βραβευθεί. Δουλειές μας έχουν εκπροσωπήσει την Πρωτοβάθμια Εκπαίδευση σε ειδικές εκδηλώσεις στο αμφιθέατρο του υπουργείου Παιδείας. Οι συγκινήσεις μεγάλες για εκπαιδευτικούς, γονείς και μαθητές.
Οι στόχοι για τους μαθητές μας είναι να ανακαλύψουν την ταυτότητά τους, να την αποδεχθούν, να έχουν αυτοπεποίθηση. Να εξελιχθούν ακαδημαϊκά στον μεγαλύτερο βαθμό. Να είναι ευτυχισμένοι!

-Τι αγαπάτε στη δουλειά σας;
Τι άλλο; Τα παιδιά και τις οικογένειές τους. Είμαστε οι πρώτοι που λέμε στις οικογένειες «τα παιδιά σας δεν είναι παιδιά που δεν ακούνε. Είναι παιδιά που βλέπουν». Είναι ολόκληρη φιλοσοφία, η οποία καθορίζει πώς θα δω το παιδί μου, τον μαθητή μου και εάν τελικά το υποστηρίξω αποτελεσματικά να αναπτυχθεί σε ακαδημαϊκά ισορροπημένο άτομο, ενταγμένο στο κοινωνικό σύνολο.

-Με τον συνδυασμό επαγγελματικών και οικογενειακών υποχρεώσεων, όσο μεγάλωναν τα παιδιά σας, πώς τα πήγατε;
Οταν τα παιδιά ήταν μικρά, υπήρχαν δυσκολίες στη διαχείριση του χρόνου. Ομως, όταν κάτι το θες πολύ, βρίσκεις τους τρόπους. Τα παιδιά μας συμμετείχαν σε πολλές δράσεις του σχολείου μας είτε με τα σχολεία τους είτε ατομικά. Θα έλεγα, έχουν μεγαλώσει μαζί με τους κωφούς και αυτό έχει επηρεάσει θετικά την προσωπικότητά τους.

-Τα όπλα σας στις δυσκολίες;
Η οικογένεια πάντα είναι στήριγμα. Οι συνάδελφοι επίσης! Τέλος, οι ίδιοι οι μαθητές και οι οικογένειές τους. Οι μαθητές μας είναι παιδιά μας, οι οικογένειές τους, οικογένειές μας.
Κάποτε, μετά από χρόνια, συνάντησα στην Αθήνα ένα μαθητή μου, που είχαμε δώσει μεγάλο αγώνα να συνεχίσει στο Γυμνάσιο. Στο Λύκειο δεν τον άφησε το περιβάλλον να συνεχίσει. Οταν τον συνάντησα, μου είπε ότι συνεχίζει στο Λύκειο, γιατί πάντα θυμόταν τα λόγια μου «μπορείς να προχωρήσεις, μη σταματάς! Μπορείς και στο Πανεπιστήμιο να φοιτήσεις». Οι μαθητές μας είναι η μεγαλύτερη δύναμή μας στα δύσκολα, το πείσμα μας, από εκεί κυρίως αντλούμε τη μαχητικότητά μας!!!

-Σε σχέση με το παρελθόν, κατά πόσο είμαστε πιο δεκτικοί στη διαφορετικότητα;
Εχουμε ακόμα πολύ δρόμο… Μπορεί να μιλάμε για συμπερίληψη, για προσβασιμότητα, αλλά δυστυχώς… κοιτάξτε την πόλη μας. Είναι προσβάσιμη; Κάποια μικρά βήματα έχουν γίνει, εκεί που δεν μπορούσαν να τα αποφύγουν, λόγω νόμων ή διεκδίκησης ατόμων ή συλλόγων.
Από τον Σεπτέμβριο του 2020 έχουμε σπασμένες πλάκες στο κέντρο του προαυλίου, όπου οι μαθητές μας βγαίνουν διάλειμμα. Εχει γίνει επικίνδυνη παγίδα. Εγγραφα πάρα πολλά στις αντίστοιχες υπηρεσίες του Δήμου. Και τι ζητάμε; Οχι να φτιάξουν ένα ασφαλές προαύλιο με ευρωπαϊκές προδιαγραφές. Ζητάμε να ξηλώσουν τις μαρμάρινες πλάκες και να μείνει μόνο το τσιμέντο. Εχουν περάσει τρεισήμισι χρόνια και ακόμα περιμένουμε έως να συμβεί κάτι, που όλοι απευχόμαστε.

-Ονειρεύεστε…
Μια πραγματικά δίκαιη, ισόνομη, συμπεριληπτική κοινωνία. Για να γίνει αυτό, χρειάζεται να ακούσουν τους αναπήρους, τους εκπαιδευτικούς, τις οικογένειες. Οσους γνωρίζουν την κάθε αναπηρία, όχι θεωρητικά, αλλά βιωματικά.

Ακολουθήστε μας για όλες τις ειδήσεις στο Bing News και το Google News