Ατομική μου Ενέργεια

Του Κωνσταντίνου Μάγνη, Διευθυντή Σύνταξης της εφημερίδας «Πελοπόννησος».

Τεχνητή νοημοσύνη και δημοσιογραφία. Είναι ένα εξαιρετικό εργαλείο για τους ανθρώπους των ΜΜΕ, το οποίο μπορεί μια χαρά να αφανίσει τον κλάδο. Όπως και η ατομική ενέργεια, μπορεί να σε θερμάνει, μπορεί και να σε κάνει πρώην πόλη. Αυτό είναι το συμπέρασμα διεθνούς έρευνας που έγινε τις προηγούμενες μέρες. Επιβεβαιώθηκε αυτό που ίσχυε με όλες τις προηγούμενες κατακτήσεις της τεχνολογίας. Η διαφορά είναι ότι αυτή η καινούργια κατάκτηση είναι ασύλληπτη ως προς τις δυνητικές εκδοχές εφαρμογής. Ξεπερνά και την ατομική ενέργεια, καθώς από ένα σημείο και πέρα θα μπορέσει η ίδια να εξελίσσει και να επινοεί τον εαυτό της.

Ουσιαστικά μιλάμε για κάτι το οποίο αγνοούμε. Αλλά και αυτό είναι συνηθισμένο στη δουλειά μας. Λίγα είναι αυτά τα οποία πραγματικά ξέρουμε, αλλά ο αποδέκτης της πληροφορίας δεν μπορεί να περιμένει. Ούτε οι αρχισυντάκτες, βέβαια, το πιεστήριο, η ώρα έναρξης των ειδήσεων, ο χρήστης του διαδικτύου. Γράφε, λοιπόν. Με την ελπίδα ότι δεν θα ντραπείς μετά από χρόνια όταν ξαναδιαβάσεις τι έγραψες. (Ιδέα για αστυνομικό μυθιστόρημα: Ερευνητής του Τύπου βρίσκεται νεκρός. Τον δολοφόνησαν δημοσιογράφοι του παρελθόντος για να μην αποκαλύψει τις μπαρούφες τους. Αυτοί είναι δολοφόνοι. Όχι οι παρανοϊκοί του Νέσμπο που μασάνε παράσιτα ενυδρείων).

Το κινητό τηλέφωνο, για παράδειγμα, απογείωσε τις δυνατότητές μας. Αφενός με την ευχέρεια πρόσβασης στους παρόχους πληροφοριών και απόψεων, αφετέρου με τις πολλαπλές του χρήσεις. Την ίδια στιγμή μας αιχμαλώτισε. Ο όγκος της δουλειάς πύκνωσε. Αφού οι πάντες είναι προσβάσιμοι, κάθε ρεπορτάζ μπορεί να έχει συνέχεια και ουρά αυθημερόν, ενώ κάθε συντάκτης μπορεί να εξαπλωθεί σε πολλαπλά καθήκοντα με πολλαπλές ουρές. Πάει η ωραία εποχή όπου τηλεφωνείς στην πηγή και δεν είναι στο σπίτι και η γυναίκα της δεν ξέρει πού είναι (και δεν τη νοιάζει). Το κασσετοφωνάκι, πάλι, ηταν τεράστια υπόθεση, αλλά όλο και περισσότεροι συνάδελφοι επιστρέφουν από τη συνέντευξη χωρίς να έχουν συγκρατήσει τι διαμείφθηκε: Τα έχει όλα το κασσετοφωνάκι, καημένε. Θα μεταφέρουν το περιεχόμενο πιστά. Αλλά δεν είναι βέβαιο ότι θα ζυγιστεί καλά τι διαμείφθηκε.

Η τεχνητή νοημοσύνη αντιγράφει, συνδυάζει, ζυγίζει, προσαρμόζει και προσαρμόζεται. Ηδη έχει μπει στο επάγγελμα, αλλά δεν έχουμε δει τίποτα ακόμα. Η ρομποτική συλλογή και επεξεργασία δεδομένων κάνει απίστευτα πράγματα, κιόλας. Σου επιτρέπει να μιλάς με νεκρούς. Σε κατατοπίζει για τα πάντα με τη μορφή έτοιμου κειμένου. Συντάσσει για λογαριασμό σου. Απομαγνητοφωνεί (αυτό και μόνο αξίζει νόμπελ. Ξέρετε πόσες ώρες απαιτεί η μάνουαλ απομαγνητοφώνηση μιας συνέντευξης δύο ωρών;).  Σε τροφοδοτεί με έτοιμα αρχεία. Πολύ σύντομα θα ξέρει τι αρχεία χρειάζεσαι, και θα σου τα στέλνει. Και συντομότερα από νομίζεις, δεν θα χρειάζεσαι εσύ. Η νοημοσύνη θα τροφοδοτεί τον δέκτη απ’ ευθείας με δεδομένα. Εγινε σεισμός. Πού. Πόση ένταση. Ποιες οι συνέπειες- σύνδεση με τα δίκτυα των δημαρχείων και της πυροσβεστικής. Ποιοι άλλοι σεισμοί έχουν γίνει. Δορυφορικές φωτογραφίες της στιγμές. Δορυφορικές φωτογραφίες πριν το γεγονός. Τι να τον κάνεις τον συντάκτη. Τι να τον κάνεις τον αρχισυντάκτη. Οσονούπω, τι να τον κάνεις και τον αναγνώστη;

Μας απασχολεί η τεχνητή νοημοσύνη. Εύλογο είναι αυτό. Αλλά είναι μια ευκαιρία να δούμε τι γίνεται με τη δική μας νοημοσύνη. Πώς την αξιοποιούμε; Γιατί βρισκόμαστε σήμερα σ’ αυτή τη δουλειά; Ποια είναι η αποστολή μας;  Πώς απαντάμε στην υπερκάλυψη που γίνεται από την ψηφιακή μεταφορά πληροφοριών, γεγονότων, απόψεων, σαχλαμάρας, ανακρίβειας και μούφας; Το περιβάλλον είναι μια μεγάλη σκακιέρα. Από τη μια πλευρά, εμείς. Από την άλλη πλευρά, όλοι. Διαδίκτυα, μπλόγκερ, ινσταγκραμιστές, ανταγωνιστές, εχθροί του ενημερωτικού συστήματος, αντιγραφείς, κωπηλάτες της ροής ειδήσεων με μαστιγωτές σουπερβάιζορ, αφελείς χρήστες, τρολ, ρομπότ, χαζοχαρούμενο κοινό, εξειδικευμένοι πολίτες, βιαστικοί αναγνώστες, τεμπελαρία, απελπισία, χαβαλές. Πώς θα αναβαθμίσουμε το επίπεδό μας, την κατάρτισή μας, τις δεξιότητά μας, τη χρησιμότητά μας, το πνεύμα μας;  Το κύρος μας; Ηρθε η ώρα να δώσουμε έμφαση στο αποτέλεσμα. Αυτή ήταν πάντα η ελπίδα μας, αυτή είναι και η σχεδία που θα μας επιτρέψει όχι απλά να γλιτώσουμε από τον καταρράκτη, αλλά και να τον ορίσουμε.

Λέμε τώρα.