Χάρης Αναγνωστόπουλος: Ο… φανερός Θησαυρός του Πατρινού Καρναβαλιού!

To 1966 ήταν ένας από τους 94 συμμετέχοντες στο πρωτόγνωρο τότε «Κρυμμένο Θησαυρό» που είχε στήσει ο Νίκος Μαστοράκης.

Αναγνωστόπουλος Από την επετειακή παρέλαση του Κρυμμένου Θησαυρού, για τα 40χρονα του παιχνιδιού: Όπως βλέπετε, του έχει έρθει ο πολυέλαιος στο κεφάλι!

Αν ο «Κρυμμένος Θησαυρός» είναι η ψυχή του Πατρινού Καρναβαλιού, ο Χάρης Αναγνωστόπουλος, είναι σίγουρα ένας από τους «θησαυρούς» του και βέβαια καθόλου …κρυμμένος! Ηταν πάντοτε βιβλίο ανοικτό, με μια αγκαλιά ανοικτή για προσφορά και εθελοντική βοήθεια!

Ο Χάρης είναι αναμφίβολα μια από τις πλέον εμβληματικές φυσιογνωμίες του Πατρινού Καρναβαλιού, άρρηκτα συνδεδεμένη με την ιστορία και την εξέλιξη του Κρυμμένου Θησαυρού.

Με την διττή ιδιότητα, του καρναβαλιστή και του καλλιτεχνικού φωτογράφου, το όνομα του Χάρη Αναγνωστόπουλου έχει εξασφαλισμένη θέση στην «εγκυκλοπαίδεια» του Πατρινού Καρναβαλιού. Ανθρωπος ευφάνταστος, ευπροσήγορος και ακαταπόνητος, με αχαλίνωτη έμπνευση και πληθωρική παρουσία, «οπλίζει» το πρόσωπό του με το εναργές του χαμόγελο, αλλά και τη φωτογραφική του μηχανή, με ατελείωτα χιλιόμετρα ψηφιακού φιλμ.

Ρέκτης και πιονέρος του Κρυμμένου Θησαυρού, συνδέθηκε με την ιστορική έναρξη του Κυνηγιού, αφού το 1966 ήταν ένας από τους 94 συμμετέχοντες στο πρωτόγνωρο τότε παιχνίδι που είχε στήσει ο Νίκος Μαστοράκης. Από τότε, το Καρναβαλικό απουσιολόγιο δεν έχει «φιλοξενήσει» ποτέ το όνομά του, αφού πάντοτε βρίσκεται μέσα σε κάποιο από τα Πληρώματα, αλλά και δίπλα σε όλα τα υπόλοιπα. Είτε ως μέλος της Κριτικής και Καρναβαλικής Επιτροπής, είτε ως επαγγελματίας φωτογράφος.

Αναπολεί με νοσταλγία εκείνες τις «χρυσές» εποχές του Κρυμμένου Θησαυρού:

«Υπήρχε τότε μια ευγενής άμιλλα, ανάμεσα στα πληρώματα. Ενας καλοπροαίρετος συναγωνισμός και όχι ανταγωνισμός. Τότε ήταν μια υπέροχη ευκαιρία για διασκέδαση, αφού έτσι κι αλλιώς δεν υπήρχαν και πολλές δυνατότητες ξεφαντώματος. Τώρα τα πράγματα έχουν αλλάξει. Η νεολαία έχει πολλούς περισσότερους τρόπους για να ξεδώσει. Αντιμετωπίζει στην πλειονότητά της, απαξιωτικά το παιχνίδι, γιατί πολύ απλά δεν την ενδιαφέρει. Εχουν αλλάξει οι εποχές, οι ταχύτητες και οι μορφές της επικοινωνίας, αλλά και της διασκέδασης…».

Ανατρέχει με δέος στις ιστορικές παραστάσεις παντομίμας και στις φάσεις του Κρυμμένου Θησαυρού, που η πλ. Γεωργίου, κατακλυζόταν από θεατές: «Τότε το παιχνίδι διαρκούσε δυο-τρεις μέρες, ήταν περιεκτικό και μεστό. Τα πληρώματα συμμετείχαν στην πλ. Γεωργίου φορώντας τις στολές τους, ενώ το επίπεδο των παντομιμών, ήταν πραγματικό υψηλό. Είναι χαρακτηριστικό, ότι οι πρόβες ξεκινούσαν μήνες πριν και ήταν επίπονες και κουραστικές.

Βέβαια και ο κόσμος είχε λιγότερες ευκαιρίες να απολαύσει ζωντανά τέτοια ηχοθεάματα και έτσι γέμιζε μια ολόκληρη πλατεία. Τώρα όλα είναι διαφορετικά, τα ενδιαφέροντα του κόσμου έχουν αλλάξει και αυτό μοιραία επηρέασε το παιχνίδι…».

Ο Χάρης Αναγνωστόπουλος μας ανοίγει το «σκονισμένο» μπαούλο των καρναβαλικών αναμνήσεών του και μας θυμίζει ρομαντικές στιγμές και ντοκουμέντα, κάποιων άλλων Αποκριών…

Αναγνωστόπουλος

Από παιχνίδι του Κρυμμένου Θησαυρού, με …βάρκα στο συντριβάνι της πλ. Γεωργίου, μιλώντας στον παρουσιαστή Αλέξη Κωστάλα

 

Αναγνωστόπουλος

Με τον αείμνηστο Άλκη Στέα

Αναγνωστόπουλος

Με την φίλη του και ιστορικό στέλεχος του Πατρινού Καρναβαλιού, Ντούλη Δημητροπούλου