ΚΑΠ: Τα αδιέξοδα που φέρνει

Του Γιώργου Π. Σιγαλού, γεωπόνος – τ. πρόεδρος Γεωτεχνικού Επιμελητηρίου Δυτικής Ελλάδος

Πολλοί διερωτώνται, πώς έφτασε, σε όλη την Ευρώπη να είναι κυρίαρχο θέμα στις κινητοποιήσεις των αγροτών και διεκδικούμενο η αναθεώρηση της ΚΑΠ.

Πώς έφτασε η Κοινή Αγροτική Πολιτική να φέρει αυτά τα αδιέξοδά;

Εδώ και 2 χρόνια, όσοι θέλαμε να δούμε την πραγματικότητα, κρούαμε τον κώδωνα του κινδύνου. Φωνάζαμε ότι πρέπει τότε να αναθεωρηθεί η ΚΑΠ και να ανοίξουν διάλογο οι κυβερνήσεις με τους φορείς των αγροτών και όχι εκ των υστέρων, να τρέχουν πίσω από τα γεγονότα, αλλά και εδώ οι υπεύθυνοι του υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων δεν ήθελαν να ακούσουν.

Τονίζαμε ότι ο αγροδιατροφικός τομέας ήταν, είναι και θα είναι βασικός μοχλός ανάπτυξης (πόσω μάλλον, μετά την ουκρανική κρίση) και θα παίξει μεγάλο ρόλο και στην γεωπολιτική.

Τι είχαμε όμως: Μια προβληματική αγροτική πολιτική, συνδυασμένη με μια προβληματική διαχείριση. Ενώ το στρατηγικό σχέδιο της χώρας έχει και θετικά (σύγκλιση, ομάδες παραγωγών, συλλογικά σχήματα, παροχή συμβούλων) έχει όμως κυρίως αρνητικά (πρόβλημα στρατηγικής πού θέλουμε να πάμε τη γεωργία και την κτηνοτροφία π.χ.)

Κυρίως όμως, η έναρξη του στρατηγικού σχεδίου βρίσκει τον αγροτικό κόσμο, τελείως ανενημέρωτο και συγχρόνως αντιμέτωπο με προβληματική διοίκηση του Οργανισμού Πληρωμών και Ελέγχου Κοινοτικών Ενισχύσεων Προσανατολισμού και Εγγυήσεων, με αποτέλεσμα τα γεγονότα του Δεκεμβρίου 2023, με τις κάκιστες πληρωμές.

Τι κενά έχει το στρατηγικό σχέδιο:

Αποκλείονται οι μικρές αγροτικές εκμεταλλεύσεις.

Δεν προβλέπει τομεακά προγράμματα Κτηνοτροφίας (όπως άλλες χώρες).

Δεν έχει εργαλεία για αντιμετώπιση κινδύνων, από την κλιματική αλλαγή κ.ά.

Τι συμπεράσματα έχουμε λοιπόν:

Η χώρα είχε ανεπαρκή ετοιμασία για να «υποδεχθεί» την νέα ΚΑΠ.

Ανεπαρκέστατη έως ανύπαρκτη, ήταν η ενημέρωση του αγροτικού κόσμου.
Προβληματικά οικολογικά σχήματα (που ήρθαν να αντικαταστήσουν το «πρασίνισμα»).

Απουσία μιας ολιστικής ανάληψης των αδυναμιών εφαρμογής του στρατηγικού σχεδίου.

Μην περιμένουν λοιπόν, αυτοί που σχεδίασαν αυτό το μοντέλο, να το υποδεχτούν οι αγρότες με τριαντάφυλλα, όταν αυτό το μοντέλο έφερε μείωση του εισοδήματος τους, κατά 20% έως 30%, τουλάχιστον.