Πού θα βρω ένα μηταράκι
Του Κωνσταντίνου Μάγνη, Διευθυντή Σύνταξης της εφημερίδας «Πελοπόννησος».
Ούτε με την εισβολή των Γερμανών το ’41 δεν είχαμε υποστεί αυτά που συνέβησαν στη Νέα Αγχίαλο από την πυρκαγιά. Για τα οποία έφταιξαν δύο παράμετροι. Πρώτον, το θερμικό κύμα. Όλα τα είχαμε υπολογίσει εκτός από το γεγονός ότι η φωτιά φέρνει ζέστη. Πού να τα σκεφτείς όλα. Δεύτερον, ότι η πρόβλεψη της ΕΜΥ ότι ο ΒΔ άνεμος θα μετατρεπόταν σε ΒΑ θα επιβεβαιωνόταν. Ετσι, η πυρκαγιά της Μαγνησίας πλησίασε τις εκτεθειμένες βόμβες, οι οποίες ανατινάχθηκαν, με αποτέλεσμα η φωτιά να συνδυαστεί με πυροτεχνήματα, θεαματικά μεν, αλλά πανάκριβα. Οι βόμβες δεν είναι φτηνές. Κυρίως όμως κάθε χουνέρι που αγγίζει το ελληνικό αμυντικό σύστημα, έχει σημαντικές ηθικές συνέπειες. Οι πολίτες το εισπράττουν ως πλήγμα στην εθνική αξιοπρέπεια- καμαρωτά περνούν τα φανταράκια μας- και κλονίζεται η εμπιστοσύνη τους στις ένοπλες δυνάμεις. Αυτά δεν είναι σαν τον τελικό του πόλο, ένα λάθος τάιμ άουτ που σε κάνει να αγαπάς τον γενναιόφρονα κόουτς ακόμα πιο πολύ, ούτε σαν την ακατάλληλη μέρα για διακοπές και ζεϊμπέκικα που μας στοίχισαν έναν Μηταράκη και έναν Πατούλη. Μεγάλες απώλειες, δεν λέμε, αλλά ο ελληνικός στρατός είναι σαφώς μεγαλύτερου ιστορικού και ηθικού εκτοπίσματος. Απόδειξη, αν τη χρειάζεται κανείς, η επιστράτευση Χαρδαλιά για την Περιφέρεια Αττικής, με απόσπαση από το υπουργείο Αμυνας. Ο στρατός δίνει τη λύση στους έκτακτους κινδύνους.
Για την όλη συμφορά, βέβαια, ο κύριος υπεύθυνος είναι η απλή αναλογική. Όπως διαβάσαμε, η παρατεταμένη προεκλογική περίοδος του 2023. Πέσαμε με τα μούτρα στις ανάγκες των αλλεπάλληλων αναμετρήσεων, πού να βρούμε χρόνο και μυαλό για να οργανώσουμε την προληπτική αντιπυρική πολιτική, με εκκαθαρίσεις των δασικών εκτάσεων και τη συγκρότηση των κατάλληλων οργάνων. Κατά το ελληνικό πολιτικό και διοικητικό μοντέλο, πολιτική και διοίκηση τελούν σε μεγάλη συνάφεια μεταξύ τους, είναι σε μεγάλο βαθμό αδιάρρηκτες και συγκοινωνούσες ενότητες. Εάν λοιπόν δεν είχαμε αυτή την ανωμαλία με τις επαναλαμβανόμενες εκλογές, θα ήταν απερίσπαστες διοικήσεις, αυτοδιοικήσεις, υπουργεία να κάνουν τη δουλειά τους, αφού πρώτα συνεννοούνταν ποια δουλειά κάνει ο ένας και ποια ο άλλος, ποιος αποφασίζει, ποιος διοικεί, ποιος οργανώνει, ποιος συντονίζει και ποιος εκτελεί, για να μην το κάνουμε όπως ο γάτος, όπου ο ίδιος εκτελεί και ο ίδιος σκούζει, κάτι που πάντως συμβαίνει κυρίως τον Ιανουάριο, διότι τότε έχουν οι γάτοι τις δικές τους τις φωτιές, αλλά ευτυχώς είναι η περίοδος που έχουμε κλειστά τα παράθυρα, ειδάλλως δεν ξέρεις αν πρόκειται για γάτες ή για μαιευτήριο με γεννητούρια.
Αφήσαμε τη φωτιά στη Ρόδο και την Κάρυστο, τη βρίσκουμε Δευτέρα πρωί στη Χίο. Οι εμπρηστές έχουν σχέδιο. Μόλις πας να σβήσεις μια φωτιά, σου κοτσάρουν μια επόμενη. Κρίμα που δεν βρίσκουμε ποτέ κανέναν, με αποτέλεσμα ορισμένοι να τα βάζουν με τους σπινθήρες των πυλώνων, που ασφαλώς είναι οι τελευταίοι που φταίνε. Πιο λογικό είναι να πυρπολούμε τα δάση από μόνοι μας, είτε για να φυτέψουμε ανεμογεννήτριες είτε για να πάμε να κτίσουμε βίλλα στην καμένη βλάστηση και να ζούμε στα αποκαϊδια για 20 χρόνια, με σκοπό να χαρούμε τη βίλλα στα 60 μας, και αφού φυσικά τη δικαιολογήσουμε με αδιάσειστα τεκμήρια μόλις μας εντοπίσει ο αγρονόμος.
Τα καλά νέα είναι ότι το καλοκαίρι τελειώνει σε σαράντα μέρες, πάνω κάτω, άρα θα σταματήσει όλος αυτός ο μπελάς με τις φωτιές, η δημοσιότητα, οι εικόνες, η αρθρογραφία, οι προειδοποιήσεις των ειδικών, η αλληλεγγύη προς τα κατακαημένα ελάφια. Φεύγοντας ο Σεπτέμβριος θα τα έχουμε ξεχάσει και οι εκλογές για δήμαρχο και περιφερειάρχη θα κριθούν από τα καθιερωμένα σημεία, με ποιο κόμμα είναι, αν είναι καλό παιδί, αν κοιτάει τον κόσμο, τα γνωστά αλάθητα κριτήρια που διαμορφώνουν τις πολιτικές επιλογές μας.
Καλό μήνα είπαμε; Δεν είπαμε. Και δεν θα πούμε, γιατί μπαίνει αύριο.
Ακολουθήστε μας για όλες τις ειδήσεις στο Bing News και το Google News
